1. Ιωάννης Γάζης
Γαμήλιο τραγούδι για τον γάμο του Ανατόλιου, του γιου του Φαύστου (6ος αι.)
Ο στίχος ξέρει του Έρωτα τα θαρραλέα λόγια
γι’ αυτό χορεύει και γλεντά κι ας κρύβεται απ’ τον πόθο.
Βλέπω φίλους γλεντοκόπους
με τη λάμψη της γαλήνης·
έρχεται μια νέα Αφροδίτη,
Φαέθων νέος ο συνοδός της.
Πόλη φωτεινή γιορτάζει
― δεν τελειώνει τούτη η νύχτα·
για τα αστέρια που ενωθήκαν
φέρτε υμνώντας τα στεφάνια!
Δώστε μου του πόθου κούπα,
βάλτε μέλι στο κρασί μου·
έλα, μην αργείς καρδιά μου
χόρεψε για το ζευγάρι.
Ο Έρωτας, πατέρας όλων,
ας ενώσει τις ψυχές μας·
θα δροσίσει σαν το αγέρι,
θα κεράσει την Αγάπη.
Θεά, προστάτιδα του γάμου,
φέρνεις τα γαμήλια φίλτρα·
χαμογέλα στην παστάδα,
τύχη χάρισε στον γάμο.
Ν’ ανατείλει τώρα η λάμψη
που έχει για όνομα ο πατέρας·
Φαέθων, άλλο μην το κρύβεις,
το νεαρό σου φως ας λάμψει!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Τα ονόματα του γαμπρού και του πατέρα του, Ανατόλιος και Φαύστος αντίστοιχα, σχετίζονται με το φως. Γι’ αυτό το ποίημα κυριαρχείται από σχετικές αναφορές, μεταξύ των οποίων και ο πλάγιος υπαινιγμός στο όνομα του πατέρα στην τελευταία στροφή.
