To τρένο
Ναι, θα σε συναντήσω σε ένα
απ’ τα βαγόνια του
θα περνάω με υπομονή απ’ το
ένα στο άλλο και μετά στο επόμενο·
θα δυσκολεύομαι
εκεί που συναρθρώνονται
εκεί που το νόημα συστρέφεται
σε μακριές προτάσεις
και ο θόρυβος είναι στριγκός
μεταλλικός και απειλητικός, σαν
επαναλαμβανόμενη αιτιολόγηση.
Θα παρακολουθώ απ΄ όλα τα παράθυρα
την αβεβαιότητα της θέας.
Τα πρόσωπα πιστεύω θα καταναλώνονται
μέσα στην ταχύτητα
οι χειρονομίες τους θα περνούν
απαρατήρητες, δηλαδή επί ματαίω
βάσανα μεσαίου μεγέθους
κάθονται δίπλα και πιάνουν κουβέντα
η οικειότητα είναι σχεδόν γνήσια
δεν ελλοχεύει
καμιά συμβίωση· λένε αλήθειες
Το μέλλον θα σταματάει σε κάποιον σταθμό.
