Το τρένο & Το αεροπλάνο

To τρέ­νο

Ναι, θα σε συ­να­ντή­σω σε ένα
απ’ τα βα­γό­νια του
θα περ­νάω με υπο­μο­νή απ’ το
ένα στο άλ­λο και με­τά στο επό­με­νο·
θα δυ­σκο­λεύ­ο­μαι
εκεί που συ­ναρ­θρώ­νο­νται
εκεί που το νό­η­μα συ­στρέ­φε­ται
σε μα­κριές προ­τά­σεις
και ο θό­ρυ­βος εί­ναι στρι­γκός
με­ταλ­λι­κός και απει­λη­τι­κός, σαν
επα­να­λαμ­βα­νό­με­νη αι­τιο­λό­γη­ση.

Θα πα­ρα­κο­λου­θώ απ΄ όλα τα πα­ρά­θυ­ρα
την αβε­βαιό­τη­τα της θέ­ας.
Τα πρό­σω­πα πι­στεύω θα κα­τα­να­λώ­νο­νται
μέ­σα στην τα­χύ­τη­τα
οι χει­ρο­νο­μί­ες τους θα περ­νούν
απα­ρα­τή­ρη­τες, δη­λα­δή επί μα­ταίω
βά­σα­να με­σαί­ου με­γέ­θους
κά­θο­νται δί­πλα και πιά­νουν κου­βέ­ντα
η οι­κειό­τη­τα εί­ναι σχε­δόν γνή­σια
δεν ελ­λο­χεύ­ει
κα­μιά συμ­βί­ω­ση· λέ­νε αλή­θειες
Το μέλ­λον θα στα­μα­τά­ει σε κά­ποιον σταθ­μό.



Τοπόρ: «Το ακίνητο ταξίδι», 1969
Τοπόρ: «Το ακίνητο ταξίδι», 1969



Το αε­ρο­πλά­νο

Κά­πο­τε νο­μί­ζω ήταν στη μό­δα
Να φυ­λα­κί­ζουν έντο­μα
Σε πλε­ξι­γκλάς. Ωραίο υλι­κό
Απο­λύ­τως δια­φα­νές, και,
Με­τά φυ­λά­κι­σαν λου­λού­δια
Και με­τά εί­δα φυ­λα­κι­σμέ­να
Κά­τι πο­λύ­τι­μα ζω­γρα­φι­σμέ­να τρα­που­λό­χαρ­τα
Απ’ την Περ­σία ή την Τουρ­κία
Ή τέ­λος πά­ντων μια χώ­ρα με σα­ρί­κια

Όλα αυ­τά για να πω, πως τε­λευ­ταία
Φυ­λά­κι­σαν
Αν­θρώ­πους! Θα το πι­στεύ­α­τε;
Μέ­σα σε πλε­ξι­γκλάς..
Πριν την πτή­ση στο διά­δρο­μο,
Η εν­ρι­νο­ποί­η­ση του τί­πο­τα,
Απά­νω σε ψη­λα τα­κού­νια
«θα πά­ρε­τε μια κα­ρα­με­λί­τσα;»
Η θέα εξα­φα­νί­ζε­ται κά­τω από νέ­φη
Οτι­δή­πο­τε ανα­στέλ­λε­ται και ακι­νη­τεί
Εντός ιλ­λιγ­γιώ­δους τα­χύ­τη­τας
(Ίσως εδώ να εξαι­ρού­σα­με μια
Συ­ζή­τη­ση πε­ρί ελεύ­θε­ρης βού­λη­σης
Στο πί­σω κά­θι­σμα.)

 

αυτόν το μήνα οι εκδότες προτείνουν: