Ο Νίκος Αντύπας (1954-2022) ενορχήστρωσε σε μια εποχή γεμάτη από "φώσφορο" στις τέχνες και στον πολιτισμό. Το μουσικό άρωμα, και η αισθαντικότητα των μουσικών του έργων, θα εμπνέει γενιές και γενιές § Εξέφρασε τη μουσική μας ευαισθησία, σε μια περίοδο ανερχόμενου νεοπλουτισμού, τη δεκαετία κυρίως του ’90 § Με τις μουσικές του, "οι δυναμίτες της ψυχής μας σπάσαν την πέτρα". Όπως χαρακτηριστικά, με το δίσκο του "δι’ ευχών των αγίων ημών", γκρέμισε το πλούτος στάϊλ, και μας κράτησε σε ισορροπία. Μας βοήθησε να θεραπεύσουμε κάθε "ορατή κι αόρατη πληγή". Άνοιξε τα αυτιά μας με μεγάλη εγκαρδιότητα, στις νέες μουσικές του προτάσεις. Ξεδίψασε με τους ήχους και τις μελωδίες του, τις καρδιές μας § Ένωσε τους μουσικούς δρόμους του Βασίλη Τσιτσάνη και του Μάνου Χατζιδάκι, με το ροκ των σημερινών πενηντάρηδων. Επέκτεινε τα μουσικά μας ακούσματα, σε νέους δρόμους. Ντράμερ των Socrates, συνθέτης κι ενορχηστρωτής § Με τους ήχους, τις μουσικές του, και τις ενορχηστρώσεις του, ονειρευόμαστε ακόμη § Στη μετά τον Νίκο Αντύπα περίοδο, οδηγούμαστε σε μια εποχή "φωσφοριζέ"· Με τις μουσικές του, μπορούμε να συνεχίσουμε να διαβαίνουμε ακόμη, αυτά τα "άηχα", βουβά, σιωπηλά κι "άνυδρα" μουσικά, χρόνια.
