Τέλη Μαρτίου πέθανε στην Κρακοβία ο Άνταμ Ζαγκαγιέφσκι (Adam Zagajewski), ένας σπουδαίος Πολωνός ποιητής, ο οποίος είχε γεννηθεί το 1945 στη Λεόπολη (Λβοβ), που με το όνομα Λβιβ ανήκει στην Ουκρανία. Έχοντας ζήσει χρόνια στο Παρίσι, πριν επιστρέψει στην Πολωνία, αναδείχθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου δίδασκε στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, με τη δημοσίευση μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους του προγενέστερου ποιήματός του «Προσπάθησε να υμνήσεις τον ακρωτηριασμένο κόσμο». Στα ελληνικά κυκλοφορεί το βιβλίο με επιλογή ποιημάτων του, σε μεταφράσεις Βασίλη Μαραγκού, Μαθήματα πιάνου (Κοινωνία των Δεκάτων, 2014). Ήμασταν τυχεροί όσοι τον είχαμε γνωρίσει. Στη μνήμη του έχω μεταφράσει το ποίημα (από τα αγγλικά, με ματιές μέσω λεξικών στο πρωτότυπο) «Χωρίς φλας».
Senza flash
(ακούγεται συχνά η εντολή αυτή σε ιταλικά μουσεία)
Χωρίς φλόγα, χωρίς άγρυπνες νύχτες, χωρίς θέρμανση,
χωρίς δάκρυα, χωρίς έντονα πάθη, χωρίς πεποιθήσεις,
και έτσι συνεχίζουμε να ζούμε· χωρίς φλας.
Ήρεμοι και σταθεροί, υπάκουοι και νυσταγμένοι,
χέρια μαυρισμένα από τις καθημερινές εφημερίδες,
πρόσωπα λιπαρά από την κρέμα· χωρίς φλας.
Τουρίστες που χαμογελούν με πεντακάθαρα πουκάμισα,
ο Herr Lange & η Miss Fee και ο Monsieur & η Madame Rien,
θα μπουν στο μουσείο · χωρίς φλας.
Θα σταθούν μπροστά σε έναν πίνακα του Πιέρο ντέλλα Φραντσέσκα όπου
ο Χριστός, σχεδόν τρελός, βγαίνει από τον τάφο,
ανασταίνεται, ελεύθερος· χωρίς φλας.
Και ίσως τότε κάτι απρόβλεπτο θα συμβεί:
κρυμμένη σε μαλακό βαμβάκι, μια καρδιά κινείται,
μέσα στη σιωπή, το φλας αναβοσβήνει.
