ΣΗ­ΜΕΙΩ­ΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕ­ΡΙ­ΒΑΛ­ΛΟΝ
ΚΑ­ΤΑ­ΓΡΑ­ΦΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙ­ΚΑΙ­ΡΟ­ΤΗ­ΤΑ ή ΠΕ­ΡΑ ΑΠ᾽ ΑΥ­ΤΗΝ

Προ­σε­χώς



Για τα επό­με­να τεύ­χη του
Χάρ­τη, ετοι­μά­ζο­νται τα αφιε­ρώ­μα­τα:
————————

Ν.Δ. Κα­ρού­ζος (επιμ. Γιώρ­γος-'Ι­κα­ρος Μπα­μπα­σά­κης)
Ελέ­νη Βα­κα­λό
(επιμ. Μα­ρία Κα­κα­βού­λια-Άντεια Φραν­τζή)
Κύ­προς
(επιμ. Θε­ο­δό­σης Πυ­λα­ρι­νός)
Μα­ρία Κυρ­τζά­κη
(επιμ. Γιώρ­γος Βέ­ης-Αθη­νά Βο­για­τζό­γλου)
Μίλ­τος Σα­χτού­ρης (επιμ. Βαγ­γέ­λης Χα­τζη­βα­σι­λεί­ου)
«1821» (επιμ.  Νι­κή­τας Σι­νιό­σο­γλου) / Φ.Δ. Δρα­κο­ντα­ει­δής, Γιάν­νης Ευ­στα­θιά­δης, Μα­νό­λης Κορ­ρές κ.ά

H θλί­ψη της γη­ραιάς κυ­ρί­ας

Η φι­γού­ρα εί­ναι γνώ­ρι­μη, αλ­λά οι ρυ­τί­δες στο πρό­σω­πο και το γερ­μέ­νο από το βά­ρος των χρό­νων σώ­μα, ξαφ­νιά­ζουν. Η γνώ­ρι­μη ει­κό­να της μι­κρού­λας Μα­φάλ­ντα, από το διά­ση­μο κό­μικ-στριπ του Κί­νο, κα­ταρ­γεί τον κα­νό­να που δια­τη­ρεί αμε­τά­βλη­τους στο πέ­ρα­σμα του χρό­νου τους χάρ­τι­νους ήρω­ες και ηρω­ί­δες. Το σκί­τσο, στο στιλ του Κί­νο, υπο­γρά­φει ο Πορ­το­γά­λος σχε­δια­στής Μπρί­το και απο­τε­λεί ένα γλυ­κό­πι­κρο απο­χαι­ρε­τι­σμό στο με­γά­λο Αρ­γε­ντί­νο «μπα­μπά» της Μα­φάλ­ντα, που πέ­θα­νε ακρι­βώς πριν ένα μή­να (και μία ημέ­ρα), σε ηλι­κία 88 ετών.
Βρα­βευ­μέ­νος με το Grand Prix του Χιού­μορ στο Διε­θνές Σα­λό­νι Γε­λοιο­γρά­φων Τύ­που, ο Μπρί­το ζει στη Γαλ­λία και εί­ναι γνω­στός από τις δη­μο­σιεύ­σεις του στην εφη­με­ρί­δα Le Monde, στο σα­τι­ρι­κό Canard Enchaîné και σε άλ­λα έντυ­πα και ηλε­κτρο­νι­κά μέ­σα. Η ει­κό­να της γε­ρα­σμέ­νης Μα­φάλ­ντα που θρη­νεί το θά­να­το του δη­μιουρ­γού της, αντλεί την έμπνευ­σή της από τα ίδια τα λό­για του Κί­νο. Όταν, το 1973, στα­μά­τη­σε να σχε­διά­ζει τις ιστο­ρί­ες της πα­νέ­ξυ­πνης μι­κρού­λας, με­τά από εν­νέα χρό­νια συ­νε­χώς αυ­ξα­νό­με­νης επι­τυ­χί­ας πα­γκο­σμί­ως, εί­χε εξη­γή­σει τους λό­γους αυ­τής της ασυ­νή­θι­στης από­φα­σης. Και οι λό­γοι αυ­τοί εί­χαν να κά­νουν με το πέ­ρα­σμα του χρό­νου. Όχι του άχρο­νου στην χάρ­τι­νη επι­κρά­τεια, αλ­λά του πραγ­μα­τι­κού στον οποίο υπό­κει­νται ζω­ντα­νοί χα­ρα­κτή­ρες, όπως η ηρω­ί­δα του. Ο ίδιος εί­χε πει ότι η Μα­φάλ­ντα, που όταν ξε­κί­νη­σε να την σχε­διά­ζει ήταν μό­λις 8 χρο­νών, κό­ντευε, πλέ­ον, τα 18. Το κο­ρι­τσά­κι εί­χε με­γα­λώ­σει μα­ζί του. Σε λί­γο θα κου­βα­λού­σε αντι­συλ­λη­πτι­κά στην τσά­ντα της και ήταν πια και­ρός να την απο­χαι­ρε­τή­σει.
Τη­ρώ­ντας τα ηλι­κια­κά δε­δο­μέ­να που έθε­σε ο Αρ­γε­ντί­νος δη­μιουρ­γός, ο Μπρί­το πα­ρου­σιά­ζει –δυ­νη­τι­κά– τη ση­με­ρι­νή ει­κό­να της Μα­φάλ­ντας: μια 65χρο­νη, πλέ­ον, κυ­ρία που στη­ρί­ζε­ται σε μπα­στού­νι, με την ίδια πά­ντα κόμ­μω­ση και τον ίδιο φιό­γκο, αλ­λά με τις ρυ­τί­δες να χα­ράσ­σουν το θλιμ­μέ­νο της πρό­σω­πο. Το σκί­τσο του Μπρί­το εί­ναι αδη­μο­σί­ευ­το και το αφιε­ρώ­νει στον Χάρ­τη, τε­λειώ­νο­ντας το μή­νυ­μά του με αυ­τά τα λό­για: «Όταν, πριν πολ­λά χρό­νια, πρω­το­διά­βα­σα τις ιστο­ρί­ες της Μα­φάλ­ντας, ένιω­σα να με κερ­δί­ζει από την πρώ­τη στιγ­μή. Με­τα­ξύ αυ­τής και του αντί­πα­λου δέ­ους από μια άλ­λη διά­ση­μη παι­δι­κή πα­ρέα, προ­τι­μού­σα την “αρι­στε­ρό­φρο­να” Μα­φάλ­ντα από το “φρο­ϋ­δι­κό” Τσάρ­λι Μπρά­ουν των Peanuts. Δεν εί­χα τη με­γά­λη χα­ρά να γνω­ρί­σω τον Κί­νο. Κρα­τώ όμως με πολ­λή αγά­πη στο αρ­χείο μου μια φω­το­γρα­φία με εμέ­να κα­θι­σμέ­νο δί­πλα στην Μα­φάλ­ντα, σε ένα πα­γκά­κι του Μπου­έ­νος Άι­ρες με το γλυ­πτό της στην άκρη».  

Έλε­να Στριγ­γά­ρη (1950-2020)


Δύο ποι­ή­μα­τα που εί­χε στεί­λει η  Έλε­να Στριγ­γά­ρη για προ­σε­χές τεύ­χος του «Χάρ­τη»


A capella

Τι όμορ­φα που νοιώ­θω
όταν τρα­γου­δά­ει α κα­πέ­λα
μια ωραία, τρυ­φε­ρή φω­νή!...
Πρέ­πει να μου θυ­μί­ζει τον και­ρό
που με να­νού­ρι­ζε η μά­να μου, μω­ρό.
Με γα­λη­νεύ­ει
η επα­να­φο­ρά αυ­τή στο ανέ­με­λο,
το ανέ­φε­λο
το αγκά­λια­σμα της γης και τ΄ ου­ρα­νού.

12/11/18


Ομορ­φιά

Στον Γιώρ­γο Λάγ­γα

Μου γρά­φεις ότι αντλείς δύ­να­μη απ’ τη δύ­να­μή μου,
Ζωή απ’ τη ζω­ντά­νια μου
Και ευ­δια­θε­σία από τη δι­κή μου.
Να γί­νο­νταν κι εγώ να πά­ρω
Ομορ­φιά από την ομορ­φιά σου..!

6/7/19

«Δεν εί­μαι ο νέ­γρος σου»: διε­θνής έκ­κλη­ση

Το Διε­θνές Φε­στι­βάλ Λο­γο­τε­χνί­ας του Βε­ρο­λί­νου και συγ­γρα­φείς από 43 χώ­ρες έχουν απευ­θύ­νει έκ­κλη­ση να προ­βλη­θεί ταυ­τό­χρο­να στις 10 Δε­κεμ­βρί­ου 2020, επέ­τειο της Οι­κου­με­νι­κής Δια­κή­ρυ­ξης των Αν­θρω­πί­νων Δι­καιω­μά­των από τον Ορ­γα­νι­σμό Ηνω­μέ­νων Εθνών το 1948, η ται­νία του Ρα­ούλ Πεκ «Δεν εί­μαι ο Νέ­γρος σου». Το 95 λε­πτών βρα­βευ­μέ­νο ντο­κι­μα­ντέρ του 2016 στη­ρί­ζε­ται στο ημι­τε­λές ομώ­νυ­μο μυ­θι­στό­ρη­μα του Τζέιμς Μπόλ­ντουιν (1924-1987) και ανα­δει­κνύ­ει τη συ­νέ­χεια του ρα­τσι­σμού και την αντί­στα­ση ενα­ντί­ον του μέ­σα από τις ιστο­ρί­ες του Μέ­ντ­γκαρ Έβερς, του Μάλ­κολμ Χ και του Μάρ­τιν Λού­θερ Κινγκ, που δο­λο­φο­νή­θη­καν τη δε­κα­ε­τία του 1960. Το Φε­στι­βάλ θα αναρ­τή­σει πλη­ρο­φο­ρί­ες, που θα λά­βει έως τις 12 Νο­εμ­βρί­ου, σχε­τι­κά με προ­βο­λές: https://​www.​lit​erat​urfe​stiv​al....

Ο ναυα­γός

του Άγ­γε­λου Πε­φά­νη

Sean Connery (1930-2020)




O Σον Κό­νε­ρι δια­βά­ζει Κα­βά­φη με μου­σι­κή Βαγ­γέ­λη Πα­πα­θα­να­σί­ου