του Άγγελου Πεφάνη



Στο βάθος-βάθος του μυαλού
φοβάμαι να κατέβω
σε τέτοια βάθη έχασα φίλους που το προσπάθησαν πολύ

Φοβάμαι μην τυχόν υπάρχουν εκεί κάτω τέρατα φοβερά
ή αρλεκίνοι καρχαρίες που σε μασούν τροφή για τσίρκο
μπορεί και τίγρεις που πετούν σαν νυχτερίδες-Batman
μες στις σπηλιές των σκοτεινών νευρώνων
που σε βουτούν και σε κατασπαράζουν
μπορεί να έχει επίσης λιβάδια από λωτούς
που να σε κάνουν να ξεχνάς το βάθος
ή να σε οδηγούν άγρια ρεύματα σε μια βρoμιάρα Κίρκη
και αυτομάτως να σε μετατρέψει σε γουρούνι ―

πού ξέρω εγώ τι γίνεται στο βάθος-βάθος
Με τρώει όμως από μέσα αυτό το βάθος,
γιατί το μπάνιο με «μπρατσάκια» στην πισίνα
γούστα δε βγάζει στο μυαλό.