Τίποτε δεν συναγωνίζεται τον λυρισμό της καταστροφής. Ουδέν. Λιώνοντας τα παγόβουνα, τα νερά θα ανεβούν και θα πάρουν τα βουνά. Και τα νησιά βουνά είναι που βουλιάζουν. Βαθύτερα η Δήλος θα κρύψει τους θησαυρούς της. Εδώ πάντως η Μεσογείων ανηφορίζει πλαγιοκοπώντας τον Υμηττό, που παραθαλάσσιος θα γίνει κάποτε, με δέντρα μέχρι το νερό, όπως στη Χαλκιδική.
Είχα αφήσει το αυτοκίνητο για να αλλάξουν λάστιχα και διέσχισα τον δρόμο. Παιδί μου, αν και νεότερος, αυθόρμητα αναφώνησε ο κύριος Χρήστος, όταν είδε πόσο παλιά ήταν. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να εκραγούν και τότε ποιος θα σε σώσει. Ας μην ήμασταν μακριά από το νοσοκομείο Σωτηρία.
Απέναντι, στην άλλη όχθη της λεωφόρου, τη διπλή κοίτη της οποίας πλημμύριζαν οχήματα, δεν βρήκα μέρος να κάνουν καφέ. Έτσι ανέβηκα έναν κάθετο παράδρομο, όπου μετά βίας χωρά ένα αυτοκίνητο, καθώς βουλιαγμένα πεζοδρόμια εξυπηρετούν χαμηλοβλεπείς πολυκατοικίες με μικρά καταστήματα στο ισόγειο.
Έπιπλα ποιότητος. Επισκευάζονται σαλόνια. Παραγγελίες σκυροδέματος. Στο βάθος της ανηφόρας τραπεζάκια μιας καφετέριας της γειτονιάς. Εδώ θα έπινε τον καφέ του ο Μπαλζάκ, αν έμενε κοντά. Λίγο πιο μέσα από τις ακτές της Μεσογείων, όπου κοπάζει ο θόρυβος των αυτοκινήτων, ενώ τα φύλλα των δέντρων φιλτράρουν το φως.
Παραδοσιακό ή πλαστικό, ρώτησε η κυρία που εμφανίστηκε πίσω από την προθήκη για να ψήσει τον καφέ. Κρατούσε ήδη το μικρό λευκό φλιτζάνι και έγνευσα χωρίς να χρειαστεί με λόγια να απαντήσω. Ζάχαρη, ρώτησε. Όχι, είπα. Έχει γλυκάνει ο καιρός. Η θερμοκρασία έπεσε. Τα σύννεφα πυκνώνουν. Ο ουρανός φαίνεται σκεφτικός.
Έπινα αργά τον καφέ. Θα περίμενα αρκετή ώρα. Αν φορούσα ρολόι, αν κοντά υπήρχε ρολογάς, θα ζητούσα να το ρυθμίσει να πηγαίνει πιο αργά, όπως στις ακτές σκάνε τα κύματα των αυτοκινήτων. Κάθε μέρα μοιάζει ατελείωτη. Μόνον οι μήνες και τα χρόνια γρήγορα περνούν.
Από τον ουρανό έρχεται το νερό, όταν από το έδαφος ή τη θάλασσα το περιμένεις. Αυτό δημιουργεί δυσπιστία για τις επιλογές σου. Μήπως δεν έπρεπε να αλλάξω λάστιχα; Μήπως κουπιά έπρεπε να αγοράσω; Αν ήμουν πιο προνοητικός. Αν πιο μακριά έβλεπα να βουλιάζει το μέλλον.
Συγγνώμη, τηλεφώνησαν να μου πουν. Ελάτε να πάρετε το αυτοκίνητο. Θα χρειαστεί να έρθετε πάλι αύριο. Μας έφεραν λάθος λάστιχα. Την άλλη ημέρα η αντιπροσωπεία έστειλε τα ελαστικά, αλλά σε λάθος συνεργείο. Γενικά υπάρχει μεγάλη ελαστικότητα.
Διαρκώς περιμένω, ενώ συσσωρεύονται μικρών διαστάσεων καταστροφές, που ελπίζουν πως μια τεράστια καταστροφή θα τις ξεπλύνει. Ποιος μιλά για ρυάκια βρώμικου νερού, που μολύνουν τις ακτές, μετά από ένα τσουνάμι;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Στις ακτές του Ειρηνικού § Νεότερα για την [εγ]κληματική αλλαγή § Οι βλαβερές συνέπειες της γραφής
