(Gilda Tentorio). Σπού­δα­σε κλα­σι­κή φι­λο­λο­γία στο Το­ρί­νo και εί­ναι κα­θη­γή­τρια νε­ο­ελ­λη­νι­κής γλώσ­σας και λο­γο­τε­χνί­ας (Παν/μιο Φλω­ρε­ντί­ας και τώ­ρα Πα­βί­ας και Μι­λά­νου). Εκ­πό­νη­σε με­τα­δι­δα­κτο­ρι­κή με­λέ­τη στο θέ­μα: Ο με­τα­μο­ντερ­νι­σμός στο ελ­λη­νι­κό θέ­α­τρο. Με­τα­θέ­α­τρο και δια­κει­με­νι­κή αξιο­λό­γη­ση του αρ­χαιο­ελ­λη­νι­κού μύ­θου. Τα πε­δία της έρευ­νάς της εί­ναι: η πρό­σλη­ψη του αρ­χαί­ου μύ­θου, οι τά­σεις του σύγ­χρο­νου ελ­λη­νι­κού θε­ά­τρου, ζη­τή­μα­τα ταυ­τό­τη­τας, με­τα­μο­ντέρ­νο, τα­ξι­διω­τι­κή λο­γο­τε­χνία. Δη­μο­σιεύ­ει κρι­τι­κές θε­ά­τρου σε διά­φο­ρα πε­ριο­δι­κά. ‘Εγρα­ψε στα Ιτα­λι­κά τη μο­νο­γρα­φία Ρά­γες, ρό­δες και φτε­ρά στην Ελ­λά­δα. Λο­γο­τε­χνι­κές ει­κό­νες και νοη­τι­κά οχή­μα­τα, Ρώ­μη 2015. Το 2018 δη­μο­σιεύ­τη­κε σε με­τά­φρα­σή της, πρώ­τη φο­ρά από τα ελ­λη­νι­κά, Ο τε­λευ­ταί­ος πει­ρα­σμός του Ν. Κα­ζαν­τζά­κη.