Αυτή τη φορά το θέαμα προοριζόταν αποκλειστικά για τα μάτια τους
Μερικές φορές δεν έχει σημασία αν καταλαβαίνει τι διαβάζει...
Ακουμπώντας τα φθαρμένα αντικείμενα του, τα κέρματα που είχε αφήσει μέσα σ' εκείνο το τσαντάκι, κολυμπούσα μαζί του στο παρελθόν
Η μνήμη τυραννική στριγγλίζει σαν τρένο που έρχεται μετωπικά κατεπάνω μου
Το άπειρο και αχρησιμοποίητο έως τώρα ένστικτό της την είχε οδηγήσει σε απανωτά ολισθήματα
Πέρασε το απόγευμά της τρώγοντας ένα κιλό παγωτό το οποίο έμπαινε και έβγαινε βαθμιαία από το στομάχι της
Κι όσο περνούσε η ώρα, πίστευε πως απέφευγαν να τον κοιτάξουν γιατί τα πρόδωσε και γι’ αυτό τώρα εκείνα τον περιφρονούσαν
Ο Φρανς Γιόζεφ μπορούσε να απαγορεύει κάθε έρευνα για το διπλό φονικό, μα δεν μπορούσε να απαγορέψει τις ματιές των υπηκόων
Βαθιά στον ύπνο της βλέπει συχνά το ίδιο: να τη φωνάζουν θάλασσα στη γλώσσα των τσιγγάνων
Ένα κατασκεύασμα από γρανάζια, σπείρες κι έναν κρύσταλλο που πάλλεται με ένα παράξενο, εσωτερικό φως
Τα χάρτινα καράβια δεν υπάκουαν εύκολα στα κελεύσματα των δόκιμων.
Να έχω το ψωμί του ποιητή βαθιά κρυμμένο στο στόμα μου
