Όταν η Λούκα ετοίμαζε το φαγητό, αργούσε και ο άντρας της παραπονιόταν: « Ήλθε η μπερζίνα…»
Δε διαβάζω βιβλία, τα βιβλία διαβάζουν εμένα κι έπειτα παίζει μέσα τους αυτό που σκέφτομαι
Το παράθυρο ανοιχτό / δεν άφησες για να πετάξω / Ένα κλαδί σε άμμο κινούμενη / πριν βουλιάξω να πιαστώ
Τα πρωινά, μικρά παιδιά κρέμονται από τον σκουριασμένο κισσό του στέρνου μου
Είναι η σκηνή που η τρομερή Βαλκυρία Βρουγχίλδη της τευτονικής μυθολογίας, συναντά και αναγγέλλει στον ήρωα Ζίγκμουντ ...
Έτσι και φύγει ένας, αρχίζει το ξήλωμα και δεν σταματάει με τίποτα...
Βλέπω στην κορυφή της ένα περιστέρι. Τσιμπολογά ένα ξεκοιλιασμένο ψάρι πάνω στην άσφαλτο
Η βελούδινη ρόμπα, μαζί με το δαντελένιο νυχτικό, έμεινε στο κάτω συρτάρι της τουαλέτας
Είδα και μια σειρά πινάκων του Στέρη με κάτι ογκώδεις και συμπαγείς βράχους να υψώνονται κατακόρυφα πάνω από ακρογιαλιές…
...Όμως έμενα δεν μου αρέσει να ονειρεύομαι. Δεν θέλω να κάνω σχέδια πια.
Οι αντλίες υψώνονταν μέσα στη νύχτα, σαν γίγαντες που φωσφόριζαν κι άλλος τους έβλεπε σαν απειλή κι άλλος τους έβλεπε σαν φάρο
Αγκάφια Λικόβα. Μετάφραση ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Ομαδική μετάφραση υπό τον συντονισμό του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ και του EDUARDO LUCENA
Ένα χρονικό στιγμιότυπο σε μετάφραση ΚΩΣΤΑ ΜΑΝΤΖΑΚΟΥ
Μετάφραση της ΙΩΑΝΝΑΣ ΑΒΡΑΜΙΔΟΥ
Ας επανεξετάσουμε λοιπόν τις παλιές αξίες της ψυχανάλυσης μέσα από την τρέχουσα κυρίαρχη οπτική
Για το ομότιτλο βιβλίο του ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Για το βιβλίο του ΑΡΤΕΜΗ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗ «Σόλβε: Αποδόμηση»
Για το βιβλίο του ΘΑΝΑΣΗ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ «Κρατήρας»
Για το βιβλίο του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΛΟΥΔΑ «Η ξύλινη γλώσσα της καρέκλας»
Για το μυθοστόρημα του ΓΟΥΟΚΕΡ ΠΕΡΣΙ «Ο Σινεφίλ»
Για το ομότιτλο βιβλίο
Για το βιβλίο του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΡΕΓΚΑ «Μοίρα των ζώων»
Για το βιβλίο της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΩΣΤΙΟΥ «… ως όνομα ψιλόν. Η συγκρότηση και η λειτουργία του προσωπείου στην ποίηση του Καβάφη»
Για το βιβλίο της ΕΛΕΝΑΣ ΜΑΡΟΥΤΣΟΥ «Ντόμινο»
Το ανηφορικό μονοπάτι με τα δασύφυλλα αινίγματα με οδηγεί στα ενδότερα του προσκυνήματος
Μπορεί από εκεί να οδηγηθείς κάπου, αλλά κατά βάση η γνώση σου ανακυκλώνεται...
Η κάθε επίσκεψη παραμένει, όσες φορές κι αν επαναληφθεί, μια ανανεούμενη εμπειρία...
Επιστολή της ΜΑΙΡΗΣ ΜΑΚΑΡΘΙ προς την ΧΑΝΑ ΑΡΕΝΤ (1954)
Διαβάζουν Γ. Π. Σαββίδης, Ν. Μαμαγκάκης, Έλλη Λαμπέτη, Γ. Χρονάς
Ο Αξελός στοχάζεται αλλά γνωρίζει ότι στο αέναο παιχνίδι του κόσμου μέσα στο χρόνο, οι απαντήσεις θα μετασχηματιστούν σε ερωτήσεις
Η συμβολική παρουσία του Ελπήνορα υπογραμμίζει τις συνέπειες της απερισκεψίας και της έλλειψης αυτοελέγχου
«Στο μεταξύ, εγώ εδώ εξαντλούμαι σε κάθε κατεύθυνση»
Η πολυδιάστατη θέση της φύσης και η διαλεκτική σχέση της με τον άνθρωπο
