τρεις νύχτες όρθια μες στο νερό / να σε φωνάζω ζωντανή / χαμένη ήδη
Τη βρήκες εκεί, στην άκρη του δωματίου, / με το ξύλο της φαγωμένο από χέρια που ξέχασαν να επιστρέψουν
δεν μας κυβερνά αυτό που ξέρουμε / αλλά πρωτίστως ό,τι αγνοούμε
Λευκό φως σαν γάλα ρέει ανάμεσά μας. Διαρρήκτες, που ήσυχα την νύχτα σε μια άλλη ζωή εισχωρούν
Μονάχα το μπλε / δεν βλέπουν οι πεθαμένοι…
Λουλούδια άσπρα δυνατά / στο φως της μέρας
Αρνείσαι ν’ ανεβάσεις τις στροφές / μεγάλη πιθανότητα να νιώθεις τρέμουλο και φόβο
Το κύμα του ολέθρου εισέδυσε ως τα βαθύτερα στρώματα και η καύση υπήρξε οξεία
Μονάχα οι θεοί ποντάρουν στην ύπαρξή μας. Πώς μας κοιτάζουν έτσι έξω απ’ τη λάσπη
Έκανε ένα μπαλάκι το χαρτομάντιλο με το χέρι του και το παράχωσε στην εσωτερική τσέπη του μπουφάν
Αποσπάσματα από την αλληλογραφία μου με τον Φλομπέρ
Νύχτα θα ήθελα να είμαι σε ταινία του Bela Tarr | να βρέχω και να κάνω κρύο...
Η σιωπή πλέον είχε γίνει συνώνυμη της προδοσίας
Ένας μείζων Μεξικανός συγγραφέας σε συλλογική μετάφραση (επιμέλεια ΝΙΚΟΣ ΠΡΑΤΣΙΝΗΣ)
Ένας Λιβανέζος ποιητής σε απόδοση ΤΖΕΝΗΣ ΚΑΡΑΒΙΤΗ
Ποιήματα της βραβευμένης ποιήτριας σε μετάφραση ΖΩΓΡΑΦΙΑΣ ΚΕΦΑΛΟΠΟΥΛΟΥ
Ένας βραβευμένος Αμερικανός ποιητής σε μετάφραση ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΜΠΕΖΑΝΗ
Μετάφραση ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΥ
Πέντε ποιήματα σε μετάφραση ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΑΡΘΑΛΙΤΗ
Τα περισσότερα ποιήματα δεν έχουν καμιά αξία πέραν της αίσθησης πως ο αναγνώστης βρίσκει σε αυτά αντανακλάσεις της προσωπικής ζωής
Το άνθος των ρομαντικών και η διαδρομή του στη λογοτεχνία
Για το βιβλίο της ΤΖΕΝΗΣ ΚΑΡΑΒΙΤΗ «Κυρία Santé»
Για το ομότιτλο βιβλίο του ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΓΑΡΑΝΤΟΥΔΗ
Για το βιβλίο της ΡΑΝΙΑΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ «Prima materia»
Για το βιβλίο του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΑΘΑΝΑ «Η βάρδια του Ντραγάτη και άλλα διδακτικά ιστορήματα»
Για το βιβλίο της ΔΗΜΗΤΡΑΣ Χ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ «Ευριπίδης: Μήδεια, Ιππόλυτος, Τρωάδες»
Για το βιβλίο του ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΥ (1924-2025) «Η κριτική της κριτικής»
Για το βιβλίο του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΤΡΑΟΥΡΑ «Τρέμω στο υπερώο»
Για το βιβλίο της ΙΩΑΝΝΑΣ ΛΕΚΚΑΚΟΥ «Ξελευθερία σε δύο πράξεις»
Οι παλιοί φίλοι και οι ντόπιοι που μ’ έχουν μάθει πια καλά, όλο και κάτι θα ξέρουν
Εκείνο όμως που τη δεδομένη στιγμή αναβόσβηνε προκλητικά μπροστά στα μάτια μου ήταν η δίγλωσση έκδοση του «Φάουστ»
Είμαι εξουθενωμένη. Η κουκίδα στον χάρτη μού δείχνει ότι πλησιάζω...
Στους διαδρόμους ποιητές αόριστοι, σα βραδινά καφενεία...
Ένα δεύτερο αφιέρωμα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρας Ποίησης: 13 ποιητές διαβάζουν ποιήματά τους
Ο φυσικός κόσμος θα ‘πρεπε να μας βγάζει από τον μικρόκοσμό μας, να τον εκθέτει ως έναν τεχνητό, αφυδατωμένο και αφιλόξενο κόσμο
Ο ποιητής δημιουργεί έναν ισχυρό πυρήνα στον οποία δεσπόζει η ένταση της μνημονικής ανάκλησης
Είναι αυτό το βαθύ πνεύμα αλληλεξάρτησης, το οποίο διατρέχει αιώνες και ψυχές, που με ωθεί να πω κάτι, να μεταφράσω...
Ανακαλώ την ιστορία αυτή κάθε φορά που επανέρχεται η ημερομηνία γέννησής μου
Της έχει μείνει και μια κακία που χρόνια τώρα τριγυρνάει στα ίδια λημέρια, νομίζοντας ότι έκανε την επανάστασή της...
«Ζώα από τα Άγραφα» του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΙΤΗ