... ρεύματα π’ όλο γύρω του κυλούν και γαλαζώνουν / μέχρι και το αίμα της καρδιάς και τα όνειρα του νου
Με συμπαθείτε λέτε, και χαμογελάτε, κι έπειτα λέτε στον επόμενο, τον έβδομο, πως άλλο όνομα δεν έχω...
Έπειτα έγινε συγγραφέας· / η μνήμη του παρέμεινε αβύθιστη
Τα είδε όλα – Δεν του ξέφυγε τίποτα. Παρά μόνον η πιθανότητα του λάθους
Στον πυθμένα της λίμνης στην αγκαλιά της λήθης, / η Λερναία Ύδρα ξυπνάει
ο άλλος — ανάκλαση εν δυνάμει, / φως που ζητά επιφάνεια / για να πάρει μορφή.
Άρχισε να νιώθει πως ακόμα κι όταν δεν οδηγούσε στον αυτοκινητόδρομο, η κατάσταση δεν ήταν τόσο διαφορετική
στρίψτε δεξιά, / περπατώντας αργά στους έρημους, / θλιβερούς δρόμους / δίπλα στις επικές προσόψεις των Τραπεζών
Ψηφιακά όρη ― Το χέρι της Φατιμάς ― Ο Άλλος ― Η αυτοχειρία των αρχετύπων ― Ελεγεία για τους ξεχασμένους θεούς
Βγαίνουν βιαστικά από το βαγόνι και ξαποσταίνουν, μετρώντας τα ψιλά, γι’ αυτά τα τρία λεπτά, ώσπου να έρθει το επόμενο τρένο
Είχε ηχογραφήσει και καταγράψει πολλές φορές αυτόν τον ήχο...
Το ερμηνευτικό εργαλείο που προτείνω είναι το πολύ γνωστό, μεταξύ θεραπευτών, αναλυτών, σαμάνων, βουντού, γκουρού, καφετζούδων...
Αυτό είναι ένα διήγημα για ένα στόμα που δεν είναι ακριβώς στόμα...
Γεννιέμαι από το πήγαινε έλα στα κορμιά των εραστών...
Ένας Ιταλός συγγραφέας σε μετάφραση ΡΑΝΙΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Το εμβληματικό ποίημα σε μετάφραση της ΕΙΡΗΝΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Δέκα «Λουλουδοτράγουδα» σε μετάφραση ΗΡΩΣ ΤΣΑΡΝΑ
Ένας σύγχρονος Κινέζος ποιητής σε μετάφραση της ΡΑΝΙΑΣ ΚΑΤΑΒΟΥΤΑ
«Ανώνυμος του 1789» και Αθανάσιος Ψαλίδας: νέα στοιχεία για τις ανορθογραφίες του έργου. Γ΄μέρος
Πάουντ-Ζιροντού-Τζόις-Σεφέρης-Ρίτσος-Σινόπουλος-Τραϊανός-Μαυρής
Επαναπροσδιορίζοντας τη μνήμη στην ποιητική του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ
Για τα «Σονέτα της Τοσκάνης», της Laura Battiferra
Για το βιβλίο το ΣΤΑΥΡΟΥ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ «Όρθιες στέκονται μόνο οι μαριονέτες»
Για τις «Ανταύγειες» της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΜΑΚΡΟΓΙΩΡΓΟΥ
Για το βιβλίο της ΕΡΣΗΣ ΣΕΪΡΛΗ «Σαν σήμερα»
Για την ποιητική συλλογή «Μετείκασμα» του ΣΩΚΡΑΤΗ ΚΑΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
Για το βιβλίο «Αστική αγωνία» της ΙΩΑΝΝΑΣ ΛΙΟΥΤΣΙΑ
Για το βιβλίο του ΒΑΣΙΛΗ ΚΟΥΓΕΑ «Το καθήκον της νεότητος»
Για το βιβλίο του ΜΑΝΟΥ ΚΟΝΤΟΛΕΩΝ «Κόντρα ρόλος»
«Αν πρέπει ν΄αποχωριστώ την Ιαπωνία ας γίνει με χρυσόσκονη» ― Πολ Κλοντέλ
Ήθελε να είναι το κορίτσι που ο Μπρους άπλωνε το χέρι και ανέβαζε στην σκηνή, προς το τέλος των συναυλιών του
Τα πράγματα και η απώλειά τους
20 χρόνια
Ο ΚΛΟΝΤ ΜΟΝΕ στον ΖΟΡΖ ΚΛΕΜΑΝΣΟ
Για την ανάγκη της κοινωνίας για την παροχή συνεκτικής αφήγησης, στρωτής παραμυθίας, δόμησης παραδείγματος...
Συνομιλία με τον Φίλιππο Δ. Δρακονταειδή
Εκεί όπου η ποιητική φαντασία αναπτύσσεται σε βάθος κι όπου κυοφορούνται τα πιο μεγάλα όνειρα
Απορούσα πώς σύχναζε στην Αττική μια τρυγόνα ...