(Αποχώρηση από όραμα)
Μήνυμα εστάλη. Άχρονος αποστολέας. Άχρονος παραλήπτης.
Οι γυναίκες που μας αγκαλιάζουν αμίλητες / Είναι παράθυρα που ανοίγουνε σε σταθμούς τρένων
Τώρα εσένα, να σε βάλω στο παραθύρι ή στην πόρτα για να μου φέγγεις μέρα και νύχτα»
Δύο διηγήματα
Ένα ωραίο όνομα με βοηθά να καταλάβω και να καταλήξω οριστικά ότι τα κτήρια γράφονται με ήτα
Τα στόματα όμως παρέμεναν ραμμένα κι άνοιγαν μονάχα για να πιούν, ώστε τα βλέμματα να πάρουν πορεία να θολώσουν
Φοβάμαι λίγο: Τα ρούχα γραφείου που μοιάζουν φιμέ κατακόρυφες λάμες
― Στάσου εκεί που βρίσκεσαι. Μη κινείσαι. Πώς τα βλέπεις τα πράγματα; ― Μπλε.
Δύο ποιήματα
Αν δεν με ξυπνούσε απότομα η βροχή μέσα στην νύχτα και κείνο το παλαβό αεράκι στο τζάμι ίσως τώρα να γνώριζα την απάντηση
Εγώ απλά σου στέλνω μηνύματα χαράματα με το κινητό
Θα μπαίνω πάντα / από εκείνη την αφύλακτη ρωγμή / του αναστεναγμού σου
Ένας Μεξικανός συγγραφέας σε μετάφραση ΗΛΕΚΤΡΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ
Μια Αγγλίδα ποιήτρια σε μετάφραση του ΣΤΕΡΓΙΟΥ ΤΣΑΚΙΡΗ
Revisited: Χέλεν Σέρφμπεκ―Μετάφραση ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Εισαγωγή και μετάφραση ΙΩΑΝΝΑ ΑΒΡΑΜΙΔΟΥ
Απόσπασμα μυθιστορήματος σε μετάφραση ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Για το βιβλίο του ΓΙΑΝΝΗ ΔΗΜΗΤΡΑΚΑΚΗ «Διαδρομές της σκέψης του Κ. Θ. Δημαρά»
Για το βιβλίο του ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΜΠΕΖΑΝΗ «Δυσανεξία στη λακτόζη»
Για το βιβλίο της ΤΖΕΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ «Η λειψυδρία και άλλες ιστορίες»
Για το μυθιστόρημα του ΑΛΕΞΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ «Ξεχασμένες λέξεις»
Για το βιβλίο της ΛΙΛΙΑΣ ΤΣΟΥΒΑ, «Γοβάκια από πάγο. Η Σακατζαγουία και άλλες γυναίκες»
Για το βιβλίο της ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΧΛΙΒΑΝΗ, «Σκοτεινά φλας ενός πολέμου»
Τα πράγματα και η απώλειά τους
Η αντιπαλότητα μεταξύ των δύο συγγραφέων είναι καλά τεκμηριωμένη
Δύο μεταφράστριες διασταυρώνουν τα γλωσσικά ξίφη τους σε ένα κείμενο του ΑΝΤΟΝΙΟΥ ΛΟΜΠΟΥ ΑΝΤΟΥΝΕΣ
Επιστολή του Έρικ Άιντλ στον Τζον Μέιτζορ
Συνέχεια του αφιερώματος σε ιστορικούς Γερμανούς ποιητές: ΣΙΛΕΡ, ΤΣΕΛΑΝ, ΜΠΡΕΧΤ
Ένα αποτυχημένο συνέδριο πλαισιωμένο από αλληγορίες
17 χρόνια μετά τον θάνατο του δημιουργού του
Για τον Ανδρέα Λασκαράτο
Η επίμονη προσπάθεια φαντασίωσης της πράξης αυτής σηματοδοτεί ίσως το τέλος μιας εποχής που ποτέ δεν θα’ πρεπε να έχει αρχίσει
Οι ψαράδες, τις νύχτες με φεγγάρι, πλησιάζουν τα βράχια όπου ζει και του τραγουδούν
«Δεν πάμε καλά», σιγομουρμούρισε, ενώ σηκωνόταν από τη θέση του
Μέρος Α΄: Προτιμότερος ένας γάτος ή μια γάτα;