Οι ποιητές, η φωνή τους. Ιστορικές φωνές σε ιστορικές ηχογραφήσεις

Αυ­τό το μή­να το αφιέ­ρω­μα του «Χάρ­τη» γυ­ρί­ζει πο­λύ πί­σω. Στις πρώ­τες ηχο­γρα­φή­σεις ποι­η­τών στα τέ­λη του 19ου αιώ­να και στις αρ­χές του 20ού.
Έτσι θα ακού­σου­με να δια­βά­ζουν ποι­ή­μα­τά τους – σε κά­κι­στο ήχο, αλ­λά το τεκ­μή­ριο της φω­νής συ­γκι­νη­τι­κό – ο Robert Browning (ηχ. 1889), ο λόρ­δος Alfred Tennyson (ηχ. 1890), ο Guillaume Apollinaire (ηχ. 1912) και ο Emile Verhaeren (ηχ. 1912).

Επί­σης, θα ακού­σου­με μια συ­νέ­ντευ­ξη του Anatole France (εκ­πο­μπή 1923) και μια εξο­μο­λό­γη­ση του Romain Rolland (ηχ. 1936) για τα εβδο­μη­κο­στά του γε­νέ­θλια.

Τέ­λος, ως φό­ρο τι­μής θα ακού­σου­με και τη φω­νή του Thomas Edison, εφευ­ρέ­τη του φω­νο­γρά­φου.

ΟΙ ΜΟΥ­ΣΙ­ΚΕΣ

1. Alfred Schnittke, String Quartet No3 (Pesante) 
2. Arvo Pärt, from Seven Magnificat Antiphons
3.  John Tavener, To a child Dancing in the Wind
4.  Gioachino Rossini, La danza – Enrico Caruso
5.  Alfred Schnittke, String Quartet No3 (Andante)
6.  Don’t Sit Under the Apple Tree (Glenn Miller Orchestra)