Δημητρίῳ [Ἐγγεγραμμένῳ] χαίρειν

Ευχαριστώ, κατέφθασαν τα ταχυδρομημένα
Ιωνικά και Βόρεια, καλώς Μελανωμένα.
Ουδεποσώς μ’ ενόχλησαν τα «βλέφαρα του ήλου»,
εφόσον ήλος/ήλιος, επιμελείᾳ Φίλου
εξίσου προσηλώνουσι Στερέωμα βιβλίου
                ποιήσεως ρομαντικής Φωτός τού Τρισηλίου.
Φως εκ φωτός αρχαϊκού ψυχών και εξαγγέλου,
                νήσων, πεδιάδων, μουσικής μετά μαλλιών αγγέλου,
χρυσού απέφθου, σεληνών, του Παραλκαζαρείου
                Μετρού και χθαμαλών στοών τών του Βεζεστενίου
και τύμβων τών βαλκανικών, κορών επτανησίων
                και του Αιγαίου ραδινών, θεαινών τών μουσείων,
εξόδων, επιδημιών και μετρικών οργίων,
                Θρακών και Μακεδονιτών ανασκαφών τελείων,
μόχθου επανεκθέσεων, πυρός Σατουρναλίων
                Καβαφεγγονοπουλικών ομού και Νοβαλίων.
Εις άκρην έθεσας σοφώς δεκάκις τας χιλίας,
                ουκ εις εξόφλησιν χρεών, αλλ’ εις σαρκός κηδείας,
ως η χολή σου η μέλαινα εσκίρτα κ’ εφοβείτο
                ότ’ ιδεώδους Εθνικού η Χώρα εμφορείτο.
Σπονδάς σοι χέω, Βέλτιστε. Της Σης και Καλοκλήρου
                εκδόσεως αντίτιμα είσπραττ’ εξ ολοκλήρου!

                Ο Σος τού ημετέρου σου Πανθεσσαλονικείου

ΥΓ. Τῳ εντευξομένῳ και τῃ εντευξομένῃ:

Ίνα δ’ εις ψάθαν ενδεής μη αφῄ λυγρά τα κώλα,
πίετ’ εις την υγείαν του Ερυθροξυλοκόλα!