Το τηλεφώνημα της Χρύσας Δραντάκη τον Μάρτιο του 2024 , η αναδρομική έκθεση οπτικής ποίησης Μιχαήλ Μήτρα στην αίθουσα τέχνης Τζόρτζιο ντε Κίρικο στο Βόλο, οι δυο επιστολές του που κράτησα από το 2009, το έργο του Μηχανή Αναζήτησης που με συνάντησε μετά από αναζήτηση 15 ετών, η Παγκόσμια Ημέρα ποίησης που εισηγήθηκε να γιορτάζεται στην εαρινή ισημερία την 21η Μαρτίου και με συναντά κάθε χρόνο .
Τι είναι η ποίηση, κύριε Μήτρα; Μια μήτρα που κυοφορεί το ιερόν τέρας κάθε εποχής;
Στην εποχή της γενετικής μετάλλαξης του ανθρώπινου γονιδιώματος από τον βομβαρδισμό της πληροφορίας , της ανεπάρκειας του χρόνου, της επίθεσης της βίας, εσύ, Μιχαήλ Μήτρα, με τις παύσεις του ασθματικού λόγου- το ημιτελές των προτάσεων ―την επανάληψη― την αναιτιολόγητη χρήση της γλώσσας και των σημείων της, δοκίμασες χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης του ελέγχου της ζωής από την κανονικότητα της επανάληψης , τουτέστιν από τον φόβο.
Πώς τα σκεφτήκατε αυτά, κύριε Μήτρα; Τα τρομερά διλήμματα του πολιτισμού μας και του τρόπου όρασης της πραγματικότητας , αποκαλύψατε. Συντελέσατε στην κατεδάφιση του παλιού, εσείς, όπως ο Κούρος του Φλεριού της Νάξου από το 570 π.Χ. επειδή είχε σπασμένο πόδι βρέθηκε σε άλλον χρόνο. Πέρασε πίσω από το δέον της χρησιμότητας σε μια αέρινη διάσταση και μεταφέρθηκε στο παρόν μιας υπερ-τεχνολογικής εποχής. Γιατί; Λόγω του ατυχήματος στο πόδι . Ένα τυχαίο γεγονός τον έβγαλε από την αναγκαιότητα της παραγωγής που εξαφάνισε σε πρωτογενές υλικό τους άλλους κούρους από το ίδιο λατομείο. Το άχρηστο – το μη χρηστικό, κέρδισε την αιωνιότητα . Ήρθε και συνάντησε τον άνθρωπο της διαστημικής εποχής μέσα σε μια κάψουλα χρόνου, τον κοίταξε με το ασχημάτιστο πρόσωπο , σαν μωρό αγέννητο και διέρρηξε τις βεβαιότητες. Κι εσείς, όπως ο κούρος του Φλεριού με το κάταγμα στο πόδι , συντρίψατε την αναγκαιότητα και ανήλθατε στην ελαφρότητα του άχρονου.
Χρονικό συνάντησης
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
αυτόν το μήνα οι εκδότες προτείνουν:
