Της Μεσογείων και άλλων ποταμών

πο­τα­μοῖσι τοῖσιν αὐτοῖσιν
ἐμβαί­νου­σιν ἕτε­ρα καὶ ἕτε­ρα ὕδα­τα ἐπιρ­ρεῖ

ανά­με­σα στην Με­σο­γεί­ων & την Κη­φι­σί­ας η Με­σο­πο­τα­μία μου
συ­χνά βα­δί­ζω κα­τά μή­κος της μιας μέ­σα όχθης
κά­πο­τε φτιά­χνο­ντας μι­κρά ποι­ή­μα­τα
ακο­λου­θούν κά­ποια από αυ­τά
όπως και λί­γα που συν­δέ­ο­νται με άλ­λους πο­τα­μούς
(Αχε­λώ­ος, Λή­λα­ντας, Κά­υ­στρος, Πά­μι­σος)

0. -κρκ-

χε­ρά­κι, κε­ρά­κι
παι­δι­κό χε­ρά­κι / με κε­ρά­κι λι­γνό

σε γυα­λί ρα­γι­σμέ­νο / πορ­φυ­ρό φω­τι­σμέ­νο
σε και­ρό σκο­τει­νό

^[10/4/2022]

1. των αυ­το­κι­νή­των

ταβ ζηρ τάα χάυ             πα­ρα­τη­ρείς
                 ίβε ιζζ υτρ ιήυ
πι­να­κί­δες δια­δο­χι­κών αυ­το­κι­νή­των
το ταά προ­σπερ­νά το ζηρ, το ίβε το χάυ
                και
                ιρκ ίτυ βορ
ένας στί­χος προ­σπα­θεί να σχη­μα­τι­στεί
για σέ­να που ψά­χνεις το νό­η­μα
χω­ρίς Ω, Ψ, Φ, Σ                  και όλα αυ­τά

^[19/7/2022]

*

2. σω­λη­νά­ριος

                με­τα­ποιείς, με­τα­ποιείς
                και με­τα-γί­νε­σαι-ποι­η­τής

στέ­κε­σαι και ανά­πο­δα
εί­σαι κα­λός για αδιά­βα­στους
και τώ­ρα βγά­ζεις συ­νε­χώς
με πι­κρο­μού­στο ανά­μι­κτη
μια κα­στα­νή οδο­ντό­κρε­μα
με πρά­σι­νη γραμ­μή

^[25/9/2024]

*

3. πε­ρί της φύ­σε­ως των πραγ­μά­των

λέ­ξεις πέ­φτουν σε λέ­ξεις, φρά­σεις σχη­μα­τί­ζο­νται
πέ­φτουν σε άλ­λες φρά­σεις, εντο­πί­ζεις νο­ή­μα­τα
κτυ­πούν σε άλ­λα νο­ή­μα­τα και ανοη­σιές
παύ­ει το ανα­μά­ση­μα, γεν­νιέ­ται ένα ποί­μα σου
πρό­ω­ρο, μπλε, πε­ρί­κλει­στο ― χω­ρίς πο­λιορ­κη­τές

όχλος χο­ρός, χλό­χλος και ευ­χές

τί­λες στον ήλιο

μες σε σακ­κού­λες χαρ­το­πό­λε­μος

[2020 & 2024]

*

4. μα­γνη­τι­κή & μυ­στι­κή

Αλι­πα­σιά & Λή­λα­ντας,
γκρί­ζο με ορ­μή
Τού­λα, γα­τού­λα μή!
μα χα­θη­χώ­θη­κες
κό­ρη πορ­το­κα­λί,
μα­γνη­τι­κή και φεύ­γου­σα
για ένα τα­ξί­δι αση­μί
συ τι­μο­νείς τό Σπό­ρι

^{[επιτύμβιο, 9/2020 & ΚΠΚ τίτλος]}

5. ―κρτ―

βά­ναυ­σο λευ­κό
των αλε­ξί­πτω­τι­στών
γότ­θος ου­ρα­νός

^[18/2/2021]

*

6. ―σττ―

ζεις, ευ­τυ­χι­σμέ­νος ζεις
σε ένα κό­σμο ισό­τη­τας
όπου όλα τα ματς λή­γουν ισό­πα­λα

^[23/6/2022]

*

7. αν­θύ­λη σε αν­θο­στή­λη

― η σκο­τει­νή ύλη εί­ναι οι ψυ­χές
― μό­νον των κο­λα­σμέ­νων;
― πρέ­πει να το ξα­να­σκε­φτώ Λοι­πόν,
κά­πο­τε θα ορ­γα­νώ­σω κα­λύ­τε­ρα
τις σκέ­ψεις μου
πε­ρί της φύ­σε­ως της βα­ρύ­τη­τος
και θα υπο­βά­λω το κεί­με­νο στον Χάρ­τη

^[7/2021+]

8. των Τα­ρα­ντί­νων

της γνέ­φει και του γνέ­φει
«εγώ ξε­ντύ­νο­μαι
εσύ αν θες ζω­γρά­φι­σέ με»

Νέ­φη Τορ­μέ­ντι Θώ­ρι­με
σε γα­λά­ζιο πα­ρά­θυ­ρο στέ­κει

^[15/12/2024]

*

9. κισ­σός ε΄

υπάρ­χουν, εί­πε ο Δη­μό­κρι­τος,
μό­νον άτο­μα και κε­νό

εσύ που σκαρ­φα­λώ­νεις σε οτι­δή­πο­τε
στο τέ­λος θα πνί­ξεις και το κε­νό

^[3/5/2022]

*

10. ψά­χνεις

στον ανε­μώ­να ήσου­να
για τον πο­λύ και­ρό
τώ­ρα απα­ντή­σεις
ψά­χνεις στο κε­νό
και έχει κα­λώς

^[16/10/2023]

*

11. συν­θή­μα­τα

όλοι αλοί­τες εί­σα­στε, δια­βά­ζω στο φρε­ά­τιο
Όλοι αλή­τες εί­μα­στε, μα-θη-γη-τά-δες

^[21/6/2023]

['α­λοί­τε­ς': έτσι γραμ­μέ­νο το αλή­τες στο σύν­θη­μα σε φρε­ά­τιο ασαν­σέρ του ΕΜΠ]

12. ένας τί­τλος κα­λός

έχω έναν τί­τλο, έναν τί­τλο κα­λό:
«οι λε­γε­ω­νά­ριοι του κα­πι­τα­λι­σμού»

έχω και πε­ριε­χό­με­νο
αλ­λά μου νεύ­εις «μη!»
έχω, λοι­πόν, έναν τί­τλο κα­λό

^[2023]

*

13. ―τπ―

σε ποιόν μι­λώ, για-τι μι­λώ
όταν μο­νο­λο­γώ ή γρά­φω ποι­ή­μα­τα;

«νί­ψον ατο­πή­μα­τα μη πό­ταν όψιν»
κά­τι ση­μαί­νει, νο­μί­ζω, και αυ­τό

^[5/12/2023]

*

14. ά τα φα

ά τα φα ποί μα τα
α πο συν τί θεν ται σε συλ λα βές
φθά νουν στά χεί λη τω νε πό με νων
ως πρώ τα τους ψελ λί σμα τα

^{[Αχελώος, 21/6/2021]}

*

15. ―νν―

την τε­λι­κή του φρά­σι έφτεια­ξε ο Άρα­γε Γιαν­ναί­ος
«πέ­τρι­νο σπί­τι έβα­ψε ο Μαρ­νιός στο χρώ­μα του τσι­μέ­ντου»
τώ­ρα η πλέ­ξις εκ­κρε­μεί / των όσων προη­γή­θη­σαν

^[5/2023]

*

16. πα­ρα­λια­κό

μπί­ρες με ιδρώ­τα, πά­πρι­κα,
τυ­ρά­κι στις πα­τά­τες
τρί­βουν τα πό­δια, λα­χτα­ρούν
οι μύ­γες και οι πε­λά­τες
λά­μπουν οι φλο­γο­βό­λοι δρά­κο­ντες
σε οπι­σι­νούς και πλά­τες

^[13/8/2020]

17. Λέ­ψιους 10

σαν έξαφ­να, ώρα με­σά­νυ­χτ’, ακου­σθεί
κα­κά­ρι­σμα στο υπο­κεί­με­νο ερ­γα­στή­ριο
τι θα συμ­βεί;

θα ση­κω­θεί να γρά­ψει;
ή θα γυ­ρί­σει και θα σκε­πα­στεί;
βή­χας, ο βή­χας μά­ρα­θος
τού­το το ποί­η­μα ο ποι­η­τής

^{[ΚΠΚ 1910/11, 2023/4]}

*

18. ύλη

των ου­ρα­νών παι­χνί­δια οι γέ­ρα­νοι, τα νέ­φη, η σκιή
μά­ρα­νη δρό­μου κί­νη­σις, ολί­γη εσπε­ρι­νή
φω­νές, πα­λαιά ση­μειώ­μα­τα
και ανα­πα­ρα­στά­σεις
ύλη από γυα­λί και χρώ­μα­τα
από πα­νί με χώ­μα­τα
ύλη σκα­πτή κα­βα­φι­κή

^{[ΚΠΚ 1917, 2022]}

*

19. ἅμα

ἅμα ἡλίῳ σκι­δνα­μένῳ σμή­νος χε­λι­δο­νιών σε τέ­μπλο εκ­κλη­σιάς
πέ­φτει το φως
             μι­σό περ­νά
                                μι­σό σκε­δά­ζε­ται
                                                 καὶ πά­λιν συ­νά­γει
σμή­νος με φως χε­λι­δο­νιών σε τέ­μπλο εκ­κλη­σιάς

^{[Β91, Ηρακ., 8.23.1, Ηροδ., και 12/8/2020]}

20. ―ΚΦΠΨ―

πολ­λά κε­φα­λαία σε ποι­ή­μα­τα
Ψη­λές Πο­λυ­κα­τοι­κί­ες
σε στε­νά του λό­γου

^[4/5/2024]

*

21. το έρ­γο του

τε­ρά­στια λε­πτή ση­μαία το έρ­γο του
σκε­πά­ζει, δεν κυ­μα­τί­ζει

^[6/2024]

*

22. επι­τύμ­βιο

ναι, συ­νε­χώς τα ίδια συ­νε­χώς
για τα άλ­λα ίδια συ­νε­χώς
έτοι­μος νά­σαι τώ­ρα εσύ,
ο άλ­λος ίδιος, ο επό­με­νος

^[3/7/2024]

*

23. με­τά τον Θή­τα

χει­μών και­ρός τε­λεί­ω­νε και άνοι­ξις που ερ­χό­ταν
σε κά­θε θέ­μα ταί­ρια­ζε φρά­σεις με αχλύ τού Θή­τα

«άκου να δεις», μου έλε­γε,
«δώ­δε­κα μέ­τρα ο κισ­σός, εν­νιά και νύ­χτα η κάπ­πα­ρη»
με αυ­τό ο Θή­τα ήθε­λε να πει «πά­ντα θα υπάρ­χουν δά­ση»

^[9/7/2024]

24. Τέ­λεν­δος ― δο­κι­μές για ένα ση­μεί­ω­μα

συ­ντάσ­σο­νται, ανα­τάσ­σο­νται
με νέ­ες λέ­ξεις ενι­σχύ­ο­νται, κυ­κλώ­νουν νο­ή­μα­τα
που κυ­κλώ­νουν λέ­ξεις
φυ­σά­ει ήχους, βρέ­χει συλ­λα­βές,
εδώ ψη­φι­δω­τό, εκεί η κά­μι­νος
λό­γου γλυ­πτά από μάρ­μα­ρο και στην φω­τιά ασβέ­στης
αυ­τά και άλ­λα τέ­τοια εξη­γώ, αν και σπα­νί­ως πρέ­πει
Αλ­λά, ασχέ­τως εξη­γή­σε­ων, ένα ποί­μα εί­ναι μια αυ­θαι­ρε­σία σε κοι­νή θέα

^{[5 & 6+/2024]}

25. γρα­φή

από τις νύ­χτες σου ο Σίγ­μα ίσως βγει
για να σου πει πως
όταν γρά­φεις ακα­τά­λη­πτα δεν εί­ναι βέ­βαιο
ότι στο δί­χτυ σου χτυ­πιέ­ται ποί­η­σι
και τό­τε εσύ ίσως του πεις
όχι στρο­φή, αλ­λά ρο­φοί και κού­μα­ρα
φού­μι και διό­λου φλού­μα­ρα
εδώ ένα θή­τα, ’κεί ένα φεί,
ρού­μι στην γη
και ποι­ή­μα­τα παγ­χού­μα­ρα

χθού­μα­ρα, φθού­μα­ρα, ας πεις,
ρού­μι στην γη
και ποί­μα­τα παγ­χού­μα­ρα

^{[2024 & ΓΣ 11/12/1941]}

26. ρα­μό­νος β΄

με δέρ­μα και ταυ­κά­μι­σο
πο­τά­μι θα δια­λέ­ξεις
μου λες θα μπεις στον Κά­υ­στρο
να δεις και σύ να λέ­ξεις
με δέρ­μα και ταυ­κά­μι­σο
για ποί­μα μπες στον Πά­μι­σο
με λά­σπες για να πλέ­ξεις

^[13/8/2024]

*

27. ΑΣ

                                            παιξ-λεξ γλω­τσο­μπου­νιές στα χω­ρά­φια του λό­γου
πα­γι­δευ­μέ­νες λέ­ξεις – έντο­μα
σε ήλε­κτρο της Βαλ­τι­κής
στά­ζει σχι­νό­πνευ­μα διαυ­γές
στις το­μές του λό­γου

^[9/2024]

*

28. ―ρρ―

Γιάν­νη δεν ήσουν Όμη­ρος
εί­ναι οι ρά­περ, εί­ναι αυ­τοί
που ομι­λούν στα πλή­θη

^[6/9/2024]

ΥΓ. λέ­γω διά­φο­ρα, εδώ άλ­λα δύο

(α) ο Ελ­λη­νι­σμός γεν­νά­ται μα­κριά από την πρω­τεύ­ου­σα
στην Αθή­να αλέ­θε­ται και πλά­θε­ται το μπι­φτέ­κι του

^[31/8/2024]

(β) ξέ­ρεις ποιος εί­σαι εσύ;!
Στην χώ­ρα αυ­τή όλοι εί­ναι, ως προς τις δε­ξιό­τη­τες και την ευ­φυία,
πο­λύ πά­νω από τον μέ­σο όρο της χώ­ρας

^{[2000 & 2024]}