Δευτέρα Παρουσία

Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς [1865-1939]

Γυρνώντας και γυρνώντας στον κύκλο που ανοίγει
το γεράκι πια δεν ακούει τον γερακάρη.
Τα πάντα αποσυντίθενται, το κέντρο δεν κρατάει.
Η αναρχία απλά ξεσπά πάνω στον κόσμο,
θολός από αίμα χείμαρρος ξεσπά – παντού
η τελετή της αθωότητας βουλιάζει.
Οι άριστοι μένουν αμήχανοι, μα οι φαύλοι
είναι όλοι τους γεμάτοι ορμή και πάθος

Σίγουρα μια αποκάλυψη όπου να ’ναι θα φανεί,
σίγουρα η Δευτέρα Παρουσία όπου να ’ναι θα φανεί.
Η Δευτέρα Παρουσία! Πριν κιόλας ακουστούν τα λόγια
μια πελώρια εικόνα απ’ το Παγκόσμιο Πνεύμα
σκιάζει τη ματιά μου: κάπου στην άμμο της ερήμου
ένα σώμα λέοντα με ανθρώπινο κεφάλι,
το βλέμμα του κενό κι ανελέητο σαν ήλιος,
κινεί τους νωθρούς μηρούς του, ενώ ολόγυρα
στροβιλίζονται σκιές εξοργισμένων πουλιών.
Το σκοτάδι πέφτει πάλι – αλλά τώρα ξέρω
πως είκοσι αιώνες πετρωμένου ύπνου
αγριεύτηκαν σε εφιάλτη από ένα λίκνο βρέφους,
και ποιο τραχύ θηρίο, καθώς σημαίνει η ώρα του,
αργοσέρνεται κατά τη Βηθλεέμ να γεννηθεί;

Επανερχόμαστε εκεί που είχαμε βρεθεί πριν πέντε χρόνια ακριβώς, τον Ιανουάριο του 2020, στο 13^ο τεύχος του Χάρτη, όπου και δημοσιεύτηκε αυτή η μετάφραση του διάσημου ποιήματος του Γέιτς – τότε όμως προσβλέποντας στο τέλος του Τραμπισμού που μας είχε αιφνιδιάσει το 2016. Οι εκλογές τον Νοέμβριο του 2020 αναπτέρωσαν την ελπίδα ότι τον ξεφορτωθήκαμε. Φευ, δεν είχαμε καταλάβει τι εστί το καινούργιο που έφερναν οι σημερινοί μας χρόνοι.
Κι έτσι αυτός ορκίστηκε ξανά να διαφυλάττει το σύνταγμα και τους νόμους, μαζί με τον συρφετό των αρπακτικών της υψηλής τεχνολογίας που εκφράζουν την ατυχία της ανθρωπότητας, καθώς εκείνοι που παράγουν τα επιτεύγματά της αποδεικνύονται παντελώς ακατάλληλοι να την εφαρμόσουν. Η τεχνητή νοημοσύνη γεννιέται επί βασιλείας Ντόναλντ Τραμπ…

                    Καλή Χρονιά!