Η επιτυχία μια ράβδος χρυσού, φλέβα χρυσού χαμένη στη γη, ρίζα λουλουδιού με πέταλα λαμπρά στου ήλιου το φως και στης σελήνης την ηρεμία φωσφορίζοντα, ανέκαθεν αυτοφυής σε ορεινές και πεδινές περιοχές, σε πεδία συμπαντικά άνευ ριζικού συστήματος, εντός σταγόνων βροχής ή απαστράπτουσα εντός αφελών χιονονιφάδων ανεξαρτήτων εποχής.
Αρκεί ένα ελαφρύ θρόισμα και η επιτυχία απελευθερώνει μικρά φύλλα και σπόρους πολλούς, συνήθως δυσδιάκριτους, ένα μικρό συννεφάκι εύπλαστο σαν ζυμάρι, μια-δυο φορές τύλιγμα και είναι έτοιμο για πρωινό, τόσο, όσο να κρατά την εσωτερική συνοχή των μικρών αιμοφόρων σε κατάσταση ευθυμίας. Η υπέροχη αυτή αίσθηση διατρέχει όχι μόνο το σώμα του ευτυχούς μάγειρα, αλλά ακόμη και τη σκιά του και τα όνειρά του, ενώ προσελκύει σαν μαγνήτης το αύριο ως ελαφρύ καλπασμό αλόγου επίδειξης, περήφανου, ψηλού, με χαίτη κρυστάλλινη, άφοβου.
Ως εκεί. Η περαιτέρω μαγειρική της επιτυχίας ψησίματα, βούτυρα και λοιπά υλικά, με σκοπό τη διαμόρφωση κάποιας φόρμας ή την κοπή της σε μικρά κομμάτια για κατανάλωση σιγά-σιγά κι εν ευθέτω χρόνο, έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη καταστροφή του εύγευστου αποτελέσματος και την μεγίστη απογοήτευση των συνδαιτημόνων.
Η καταπληκτική και ονειρώδης επιτυχία απαιτεί ευγενείς και ελάχιστες διεργασίες μαγειρικής αλλιώς η συνταγή αποτυγχάνει και πολύ εύκολα κακοφορμίζει, αποτελεί δε, υπόστρωμα ανάπτυξης παθογόνων μικροοργανισμών για όλα τα είδη του ζωικού και του φυτικού βασιλείου, ιδιαίτερα όμως γι’ αυτά που κατέχουν την κορυφή της τροφικής αλυσίδας, όπως ο άνθρωπος.
Ο άνθρωπος, ζώον επιρρεπές στη διατήρηση προϊόντων υψηλής μαγειρικής και ευθυμίας, όπως αυτό της επιτυχίας, προσκρούει συνήθως με απίστευτη δύναμη στο πολλά υποσχόμενο αύριο που οραματίζεται και αντί της ονειρώδους στιγμιαίας απόλαυσης, εγκλωβίζεται, χάνεται εντός τριχωτής ματαιότητας και καταλήγει μια αγνώστου προέλευσης μελαγχολική χλαπάτσα, όσες φορές επιχειρεί να συντηρήσει ―ακόμη και με τα πιο προηγμένα μέσα― την ονειρώδη ελαφρότητα της επιτυχίας. Για τις περιπτώσεις αυτές, σε πολλές προηγμένες χώρες λειτουργούν χώροι απεξάρτησης από την μανιώδη προσπάθεια μαγειρικής της επιτυχίας, χωρίς, όμως, κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα ακόμη.
Οι ειδικοί πάντως επιμένουν: Η επιτυχία δεν προσφέρεται ως κύριο γεύμα, η μαγειρική της συνίσταται σε κάνα δυο ελαφριά, τυλίγματα και είναι έτοιμη, για πρωινό μόνο, τόσο, όσο να κρατά την εσωτερική συνοχή των μικρών αιμοφόρων σε κατάσταση εύθυμης πλάνης.