1. Προοίμιο
«Θα τον σκοτώσω.»
2. Όταν την κάλεσαν ν’ αναγνωρίσει το πτώμα, εκείνη, δίχως καμιά αμφιβολία, επιβεβαίωσε ότι ήταν ο γιος της:
«Αυτός είναι, αλλά γιατί μου τον δείχνετε νεκρό;»
3. «Αυτό που προτείνεις, είναι ανήθικο. Ν’ αφήσουμε το πτώμα του εδώ, στην ερημιά; Θα το φάνε τα σκυλιά.»
«Γιατί; Αυτός δεν τα ’τρωγε;»
4. Λίγο πριν πεθάνει, πέρασαν από μπροστά του, με ιλιγγιώδη ταχύτητα, όχι οι στιγμές τής ζωής του, όπως ισχυρίζεται η ανεπιβεβαίωτη λαϊκή αντίληψη, αλλά τα βιβλία που ’χε διαβάσει. Του ’κανε εντύπωση ότι ο αριθμός ήταν μεγάλος, αν κι αυτός είχε διαβάσει ελάχιστα βιβλία. «Φαίνεται ότι έζησα τη ζωή κάποιου άλλου», σκέφτηκε και εξέπνευσε προβληματισμένος.
5. «Ακούσατε τίποτα θορύβους ή ομιλίες από το διπλανό διαμέρισμα;»
«Βήματα να πηγαινοέρχονται νευρικά και βαριά, αλλά αυτό ήταν κάτι συνηθισμένο. Τ’ ακούγαμε συχνά κι είχαμε συνηθίσει, δε μας προκαλούσαν καμία εντύπωση. Α, και τη φωνή του, που είπε μια-δυο φορές: κάνα δυο φορές: “Είμαι πτώμα, είμαι πτώμα”, αλλά πάλι δεν δώσαμε σημασία, γιατί αυτή ήταν η μόνιμη επωδός του όταν κάποιος ή κάποια, δε γνωρίζω, τον καλούσε για έξοδο ή επίσκεψη κι αυτός προσπαθούσε ν’ αποφύγει την πρόσκληση. Όταν έλεγε αυτή τη φράση, την πρόφερε θεατρικά, ίσως για να γίνει πιστευτός. Ακουγόταν καθαρά στο δικό μας διαμέρισμα. Βοηθάει, βέβαια, η κατασκευή της πολυκατοικίας. Χθες, όμως, τώρα που το σκέφτομαι, η φράση ακουγόταν απελπισμένη, έβγαινε σαν κάτι να τον εγκατέλειπε, λες και ήταν η τελευταία του παράσταση, λες και, αυτή τη φορά, ο σκηνοθέτης ήταν κάποιος άλλος.»
6. Ο καθ’ ομολογίαν δολοφόνος, ανακρινόμενος, δήλωσε ότι είχε κλειδώσει το πτώμα στην αποθήκη, διότι κάθε φορά που το σκότωνε, εκείνο εμφανιζόταν μπροστά του.
Σύμφωνα με την αστυνομία, κατά τη σύλληψή του ο κατηγορούμενος έφερε μαζί του πιστόλι, απ’ αυτά που πωλούνται σε καταστήματα παιδικών παιχνιδιών.
Η ιατροδικαστική έρευνα ανέφερε ότι το θύμα πέθανε από ασιτία και αφυδάτωση, λόγω έλλειψη τροφής και νερού.
7. Το πτώμα μάς κοίταζε αυτάρεσκα και αυθάδικα, σαν να μας έλεγε: «Ρε σεις, εγώ το έλυσα το αίνιγμα», λες κι εμείς χρειαζόμασταν να λύνουμε αινίγματα που δεν ήταν στις προτεραιότητές μας.
«Κλείσε του τα μάτια, Τζο» είπα στον βοηθό μου.
8. Ο κομπάρσος πτωμάτων Γιώργος Μακαρίτης έλαβε μέρος σε είκοσι ταινίες. Η επιτυχία και η ζήτησή του από κινηματογραφικές εταιρείες παραγωγής δεν οφειλόταν στην ερμηνευτική του ικανότητα, αλλά στη φυσική ακινησία των χαρακτηριστικών του κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.
9. «Θα περάσεις απ’ το σπίτι;»
«Τέτοια ώρα; Τώρα ντύνω τον νεκρό. Γιατί δεν με ειδοποίησες πιο πριν;»
«Αφού ξέρεις ότι σε θέλω τώρα.»
«Τώρα δεν μπορώ, σου λέω. Έχει μείνει η δουλειά πίσω.»
«Δε μ’ αγαπάς;»
«Αφού το ξέρεις ότι σε λατρεύω.»
«Τότε έλα αμέσως. Κλείσε το μαγαζί, πάρε και τον νεκρό μαζί σου. Τον ντύνεις εδώ, στο σπίτι. Θα σε βοηθήσω κι εγώ.»
10. «Μα θα φέρεις ένα πτώμα στο σπίτι;»
«Αρκουδάκι είναι, μπαμπά. Όταν το κουρδίσεις, ζωντανεύει.»
11. «Μήπως είναι νωρίς να βρούμε τον δολοφόνο; Μήπως πρέπει να γίνει πρώτα ο φόνος;»
«Φύλαγε τα ρούχα σου για να ’χεις τα μισά, αγαπητέ μου συνάδελφε.»
