Εξίσωση
Το δικό μου τριαντάφυλλο
ζει σ’ έναν κήπο με οριγκάμι.
Ο τοίχος που μας χωρίζει
τρέχει μέλι.
Τον σκάβω με τα χέρια
για να το κόψω.
Ό,τι δεν είναι δέρμα
σκίζεται.
Ακούγεται μπλουζ και θρήνος.
Kάποιες γυναίκες
μιμούνται τη λεοπάρδαλη.
Μου δίνουν το κλειδί της ταράτσας· λεν
εκεί μικρές ζωές βλασταίνουν.
Ξέρω να περπατάω·
δεν ξέρω για που.
Στο μεταξύ, οι πάγοι λιώνουν –
γλιστράει ένα δευτερόλεπτο.
Βουνά κατρακυλάνε –
το χώμα σκάει στον χάρτη.
Ο κόσμος απομακρύνεται. Η αφή
πεθαίνει σ΄ έναν κήπο με οριγκάμι.
Κρατούμενo
Στο λούνα παρκ
ισχύουν ορισμένοι κανόνες:
οι εγκοπές συγκινήσεων παίρνουν
μόνο νομίσματα. Πρέπει να έχεις λίγα πάνω σου.
Πρέπει να ξέρεις να επιφωνείς
αλλά και να ιδρώνεις.
Μπορείς να γνωρίσεις το μέλλον
αρκεί να περιμένεις τη σειρά σου.
Να φοβάσαι λίγο
επιτρέπεται.
Εκεί, όταν στοχεύεις σωστά
μπορεί να κερδίσεις μια αρκούδα.
Για αλλαγή προοπτικής
προσφέρεται η ρόδα.
Στην πίστα, τα συγκρουόμενα
ανταμείβουν την αιμοβόρα διάθεση, κάπως.
Για αληθινό ρομάντζο
καβαλάς την μπαλαρίνα.
Όταν ψαρέψεις αρκετά πλαστικά ψάρια
κερδίζεις λίγη περηφάνια.
Στο σπίτι, όταν η νύχτα τελειώσει
κλείνεις τα μάτια για να ακουμπήσεις
ένα συναίσθημα ολόκληρα.
