Δημήτρης Π. Παπαδίτσας (Σάμος 1922 - Αθήνα 1987)
Ποιητής. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου ανακηρύχθηκε διδάκτωρ (1958), μετεκπαιδεύτηκε στο Μόναχο στην Ορθοπεδική και εργάστηκε ως ορθοπεδικός σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία με την ποιητική του συλλογή Το φρέαρ με τις φόρμιγγες (1943). Τιμήθηκε δύο φορές με το Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης και με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (Ίδρυμα Ουράνη) το 1984 για το σύνολο του έργου του. Το ποιητικό του έργο συγκεντρώθηκε στους τόμους Ποίηση 1, 1941-1961 (1963, Κρατικό βραβείο ποίησης), Ποίηση 2, 1964-1974 (1974) και ακολούθησαν: Εναντιοδρομία (1977), Δυοειδής λόγος [1980, Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης], Η Ασώματη [Βραβείο της Ακαδημίας των Αθηνών (1983), Το προεόρτιον (1986), Ποίηση (1997). Μετέφρασε Y. Goll και (με την Ελένη Λαδιά) τους «Ορφικούς Ύμνους» (1984), τους «Ομηρικούς Ύμνους» (1985) και την ομηρική «Νέκυια» (2004).
Ο Δ.Π. Παπαδίτσας διαβάζει ποιήματά του:
