Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης (Θεσσαλονίκη 1908 - 1993).
Πεζογράφος. Σπούδασε φαρμακευτική και βοτανολογία στη Γαλλία. Αδελφός της ποιήτριας Ζωής Καρέλλη. Εμφανίστηκε με το ποίημα «Η γυναίκα που προπονείται στο κολύμπημα» στο περιοδικό Το 3ο μάτι (1935) και ακολούθως δημοσίευσε τα πεζά: Ανδρέα Δημακούδης και άλλες μαρτυρίες χαμού και δεύτερης πανοπλίας (1935), Ο πεθαμένος και η Ανάσταση (1944), Πραγματογνωσία και άλλα επτά κείμενα μυθοπλασίας νεωτερικής (1950), Αρχιτεκτονική της σκόρπιας ζωής και άλλα μεταγενέστερα κείμενα (1963), Το μυθιστόρημα της κυρίας Έρσης (1966), Μητέρα Θεσσαλονίκη (1970), Συνοδεία. Πεζογραφήματα 1936-1968 (1970), Αρχείον
(1974), Παλαιότερα ποιήματα και νεώτερα πεζά (1980), Πόλεως και νομού Δράμας παραμυθία (Α΄Κρατικό Βραβείο μυθιστορήματος 1982), Σημειώσεις εκατό ημερών (1988), Ποιήματα (παλαιοντολογικά ) (1988). Συμμετείχε στην έκδοση του πρωτοποριακού περιοδικού της Θεσσαλονίκης Κοχλίας. Ασχολήθηκε εξίσου με τη ζωγραφική με πολλές εκθέσεις. Τιμήθηκε με το οφίκιο του Μεγάλου Άρχοντος Μυρεψού της του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας (1971).
Ο Ν. Γ. Πεντζίκης διαβάζει από το βιβλίο του Ανδρέας Δημακούδης στο Γ΄ Πρόγραμμα (3.5.1978)
