100 φωνές

Μ. Κα­ρα­γά­τσης (Αθή­να 1908-1960)

Πε­ζο­γρά­φος. Ψευ­δώ­νυ­μο του Δη­μή­τρη Ρο­δό­που­λου. Πα­ντρεύ­τη­κε τη ζω­γρά­φο Νί­κη Κα­ρυ­στι­νά­κη - Κα­ρα­γά­τση και από­κτη­σαν μία κό­ρη τη συγ­γρα­φέα Μα­ρί­να Κα­ρα­γά­τση. Εμ­φα­νί­στη­κε με το δι­ή­γη­μα Η κυ­ρία Νί­τσα στο πε­ριο­δι­κό Νέα Εστία (1927) και ακο­λού­θη­σαν τα μυ­θι­στο­ρή­μα­τα Ο συ­νταγ­μα­τάρ­χης Λιάπ­κιν (1933), Η Χί­μαι­ρα (1937), Γιού­γκερ­μαν (1938), Ο κο­τζά­μπα­σης του Κα­στρό­πυρ­γου (1944), Ο με­γά­λος ύπνος (1947), Αί­μα χα­μέ­νο και αί­μα κερ­δι­σμέ­νο (1947), Τα στερ­νά του Μί­χα­λου (1949), Άμ­ρι α Μού­γκου - Στο χέ­ρι του Θε­ού (1954), Σέρ­γιος και Βάκ­χος (1959). Μα­ζί με τους Άγ­γε­λο Τερ­ζά­κη, Ηλία Βε­νέ­ζη, και Στρα­τή Μυ­ρι­βή­λη έγρα­ψαν το Μυ­θι­στό­ρη­μα των τεσ­σά­ρων (1958). Δη­μο­σί­ευ­σε ακό­μη δι­η­γή­μα­τα: Το συ­να­ξά­ρι των αμαρ­τω­λών (1935), Το με­γά­λο συ­να­ξά­ρι (1952), Η με­γά­λη λι­τα­νεία (Α΄ Κρα­τι­κό Βρα­βείο δι­η­γή­μα­τος 1956) και νου­βέ­λες Το χα­μέ­νο νη­σί (1943), Βα­σί­λης Λά­σκος. Έγρα­ψε κρι­τι­κές θε­ά­τρου, θε­α­τρι­κά έρ­γα, δο­κί­μια για τη λο­γο­τε­χνία και τους Κ. Βάρ­να­λη, Ηλία Βε­νέ­ζη, Αντώ­νη Τραυ­λα­ντώ­νη και σε­νά­ριο για την ται­νία Κα­τα­δρο­μή στο Αι­γαί­ον, που σκη­νο­θέ­τη­σε ο ίδιος (1946).

Ο Μ. Κα­ρα­γά­τσης στην εκ­πο­μπή του Ντί­μη Απο­στο­λό­που­λου «Το έρ­γο τους και η φω­νή τους» (Β΄ Πρό­γραμ­μα ΕΙΡ, 1958