Η απόρριψη είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα υλικά για μαγειρική και το βρίσκεις όλο το χρόνο, όπως όλα τα αποικιακά και εδώδιμα ευρείας κατανάλωσης. Βέβαια, υπάρχουν πολλές ποιότητες απορρίψεων, άλλες προσφέρονται για ψήσιμο στο χείλι και άλλες θέλουν αργό βράσιμο και υπομονή μέχρι να μαλακώσουν και να είναι κάπως ευκολοχώνευτες. Ο Δρ. Λιοντίνοφ Μιχαήλοβιτς του ομοσπονδιακού πανεπιστημίου του Καζάν, για να εμψυχώσει τους συντρόφους του ―αυτοί κι αν δεν έφαγαν τόνους απόρριψης ελπίδων― ανακάλυψε (πράγμα που έντονα αμφισβητήθηκε από την διεθνή επιστημονική κοινότητα) πως κάθε τι που είναι πολύ πικρό, όπως η απόρριψη και κατεβαίνει από τον οισοφάγο με δυσκολία, είναι ευεργετικό για το σώμα, περιέχει πολλά αντιοξειδωτικά και καταπολεμά τα καρκινικά κύτταρα.
Την απόρριψη δεν πρόκειται ποτέ να καταφέρεις να την μαγειρέψεις της προκοπής χωρίς να ταράζεται το πεπτικό σου σύστημα, αν κάνεις το σφάλμα, το μέγιστο σφάλμα, να μπεις σε κατάσταση αυτοκριτικής. Αν ψάξεις δηλαδή να δεις τι λάθη έκανες εσύ, τότε έχασες από χέρι. Αν όμως έχεις στη σκέψη σου ότι αποκλειστικά και μόνο υπεύθυνος είναι ο άλλος, αυτός, αυτή, το σόι τους όλο, τότε είναι πιο ευκολοχώνευτη.
Η απόρριψη, πάντως, ανεξαρτήτως της ποιότητάς της, μαγειρεύεται χωρίς κανένα μπαχαρικό, χωρίς αλάτι και τα σχετικά καρυκεύματα, μόνο με νερό σε πολύ μεγάλη χύτρα. Η ιδιαιτερότητα τής μαγειρικής διαδικασίας τής απόρριψης είναι ότι πρέπει να μπεις κι εσύ μέσα στην χύτρα και να σιγοβράσεις μαζί της. Οι μάγειροι της απόρριψης γρήγορα αντιλήφθηκαν ότι για να αντέξεις τις υψηλές θερμοκρασίες, οφείλεις να σκέφτεσαι για δυο ώρες πριν χωθείς στη χύτρα το πρόσωπο που σε απέρριψε και όλη την οικογένειά του μέχρι τρίτου βαθμού συγγένειας. Στη συνέχεια, για μια τουλάχιστον ώρα, μέχρι να σου ξεραθεί το στόμα πρέπει να τους βρίζεις όλους μαζί ασταμάτητα, με βρισιές όσο γίνεται πιο βαριές, σε τέτοιο σημείο που να αρχίζεις να τους λυπάσαι και, λίγο πριν λυγίσεις από τις τύψεις, πηδάς μέσα στη χύτρα και, ως εκ θαύματος, αντέχεις ακόμη και τον υψηλό βρασμό χωρίς να δυσανασχετείς. Η σούπα σερβίρεται σε βαθύ πιάτο γεμάτο με ανάγλυφες ζωγραφιές γελαστών προσώπων με έντονο εξώφθαλμο.
Οι άνθρωποι γρήγορα αντιλήφθηκαν ότι ο παραπάνω τρόπος μαγειρέματος της απόρριψης είναι επίπονος, δυσβάστακτος και, πολλοί, δικαιολογημένα τον αποφεύγουν και προτιμούν να υποφέρουν, ελπίζοντας ότι με το χρόνο η απόρριψη θα σιτέψει και θα τρώγεται πιο εύκολα. Λάθος.
Οι επίμονοι μάγειροι, αυτοί που δεν το βάζουν κάτω με τίποτα, μετά από πολλές προσπάθειες, έδωσαν τη λύση. Επειδή η απόρριψη μοιάζει με αγκινάρα, βγάζουν με προσοχή και μεγάλη υπομονή τα εξωτερικά σκληρά φύλλα της, ακόμη κι αν χρειαστεί να ματώσουν τα δάχτυλά τους και φτάνουν στο εσωτερικό της που είναι μαλακό και προσφέρεται για εκλεπτυσμένες γευστικές απολαύσεις. Ο τρόπος αυτός έχει δημιουργήσει ολόκληρες ομάδες κυνηγών τής απόρριψης, σαν αυτές με τα εκπαιδευμένα σκυλιά των κυνηγών της τρούφας. Από τότε, δε, που διαδόθηκε η μέθοδος αυτή, η απόρριψη από μια βασανιστική διαδικασία μαγειρικής έγινε πραγματική απόλαυση.
