Στη Βισουάβα Σιμπόρσκα
Υπάρχουν αντικείμενα που σου φέρνουν αναμνήσεις. Μόλις ανοίξεις τα μάτια σου, το φως σε διαπερνά, μέσα στο σπίτι. Το μάθημα της ησυχίας και της ομορφιάς, της ομορφιάς και της αρμονίας. Πρέπει τώρα να σηκωθείς και να φτιάξεις τον καφέ σου —χωρίς θορύβους— μοναχή. Ένα μεγάλο παράθυρο — ευτυχώς βλέπει στον κήπο. Λένε πως όσοι γράφουν κρατούν σημειώσεις. Τα χαρτιά μου ανακατεμένα, σκόρπιες σημειώσεις. Να ανασαίνεις όσο δε γράφεις γιατί το γράψιμο γεννιέται μόνο όταν ξαποσταίνεις. Κάπως έτσι ξεκίνησα να γράφω για το φόβο για την αγάπη και τη συνομιλία με την πέτρα. Κι άκουγα την πρωτοπρόσωπη αφήγησή σου: «Στο ποτάμι του Ηρακλείτου / εγώ ψάρι μοναδικό, εγώ ψάρι ξεχωριστό / (από ψάρι δέντρο και ψάρι πέτρα λόγου χάριν), / σε μεμονωμένες στιγμές γράφω μικρά ψάρια». Έτσι κάπως σε άκουγα —σαν σε όνειρο— να μου δίνεις όλα τα στοιχεία που χρειαζόμουν για τη δομή του κειμένου που είχα ξεκινήσει να γράφω. Με κάλεσες στο γραφείο σου και άρχισες να μιλάς για τα χαμένα πράγματα όπως: το νησί που βυθίστηκε στη θάλασσα και τη σπαστή σου ομπρέλα που χάθηκε στο τρένο.
Ωστόσο σήμερα θέλω να σ’ ευχαριστήσω γιατί εσύ μου μίλησες για πρώτη φορά για τα κλειδωμένα πράγματα. Ίσως γιατί ήξερες πως στο βάθος οι άνθρωποι κρατάνε κάτι από εκείνες τις λέξεις που τους κάνουν να νιώθουν απόμακροι κι απομονωμένοι, όπως : η λέξη «εξέγερση» ή η φράση «Μου κλέβουν τον χρόνο». Επιθυμίες σε μια ροή αναπάντεχη. Η λύπη μου άνθισε και τα πουλιά άρχισαν να επιστρέφουν. Μόλις σε ξαναβρίσκω, σε διαβάζω — σε έναν χείμαρρο, σε μια συνεχή συνομιλία με τη ζωή, το χέρι μου απελευθερώνεται και η ζωή είναι εδώ και παρούσα. Δε χρειάζεται να κάνω τόσες πρόβες για να βγω στη σκηνή. Το μυαλό μου αδειάζει σιγά σιγά απ’ όλα εκείνα τα πράγματα που είχα κλεισμένα μέσα μου, κλειδωμένα. «Αυτοσχεδιάζω, παρότι σιχαίνομαι τους αυτοσχεδιασμούς». Υπάρχει λοιπόν αυτός ο κόσμος που μου περιέγραψες. Ένας κόσμος που εσύ αποφασίζεις αυτόνομα τη μοίρα του. Ένας κόσμος γεμάτος από τη χαρά της γραφής. Γιατί τελικά «φαίνεται πως οι ποιητές θά ’χουν πάντα πολλά να κάνουν».
