ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ
ΑΝΤΡΙΟΥ ΦΟΡΕΣΤΕΡ
ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΥΝ
ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΒΕΒΑΙΩΘΟΥΝ
ΟΤΙ Η ΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΤΟΥΑΛΕΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΗ
Αγαπητοί άνθρωποι που δεν κάνετε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να βεβαιωθείτε ότι η πόρτα της τουαλέτας είναι κλειδωμένη,
Κατά πρώτον, θέλω να ζητήσω συγγνώμη, παρόλο που δεν είμαι σίγουρος ότι είναι ξεκάθαρο, για κανέναν από τους δύο μας, γιατί να είμαι εγώ αυτός που ζητάει συγγνώμη. Αλήθεια, για ποιo λόγο ζητάω συγγνώμη; Επειδή χρησιμοποιώ τις δημόσιες τουαλέτες; Επειδή δεν χτυπάω την πόρτα της κοινόχρηστης τουαλέτας, η οποία, όπως η ίδια η λέξη δηλώνει, είναι στη διάθεση του κοινού; Επειδή, άθελά μου, σάς βλέπω στην αναμφισβήτητα πιο ζωώδη στάση με κατεβασμένα τα παντελόνια, προσπαθώντας να, εσείς ξέρετε τι. Όπως και να ΄χει λυπάμαι. Και για τους δυo μας.
Αυτό όμως που κυρίως θέλω να πω είναι, πώς; Πώς το κάνετε; Πώς γίνεται, εσάς που ζείτε σε αυτόν τον αξιοπρεπή κόσμο, να μη σας ταράζει η ιδέα ότι μπορεί να σας τσακώσουν σε μια τέτοια επισφαλή στάση, ώστε αυτό να σας κάνει να ελέγχετε την κλειδαριά δύο, ή και τρεις φορές, προτού να κάνετε τη δουλειά σας; Ειλικρινά, εγώ προσωπικά ντρέπομαι γράφοντας και μόνο αυτό το γράμμα, στο οποίο απλώς υπαινίσσομαι αυτές τις, τόσο αναπόφευκτες, ανθρώπινες βιολογικές λειτουργίες, εσείς όμως ― εσείς ζείτε μια κατάσταση όπου το μόνο σημαντικό είναι η χρήση της τουαλέτας· σταματήστε λοιπόν να παριστάνετε ότι είσαστε ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο που δεν το κάνει, όπως όλοι εμείς οι υπόλοιποι.
Θα ήθελα επίσης να πω δυο λόγια σε μερικούς από εσάς που νιώθουν την ανάγκη να πουν κάτι όπως «Ελάτε μέσα, τελειώνω». Θέλω εδώ και τώρα να σας πω ότι, όχι, δεν θα έρθω μέσα. Ποτέ δεν θα έρθω μέσα. Εκτιμώ την φιλοξενία σας, έτσι όπως με προσκαλείτε μέσα σε αυτόν τον χώρο, τον πέντε επί πέντε, όπου ένας Θεός ξέρει τι κάνατε, πρέπει όμως να την αρνηθώ, επειδή αναρωτιέμαι τι άραγε νομίζετε ότι θα κάνω αφού θα έχω μπει μέσα. Θα στέκομαι να σας κοιτάζω να πλένετε τα χέρια σας; Ή, ακόμα χειρότερα, να μην πλένετε τα χέρια σας; Θα πιάσουμε μήπως κουβεντούλα την ώρα που θα στεγνώνετε τα χέρια στο μηχάνημα; Όχι, θα περιμένω στην πόρτα.
Κλείνοντας, λοιπόν, θέλω να σας πω ότι ζηλεύω την ανέμελη αυτοπεποίθησή σας και ότι σας ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω. Δεν θέλω να φτάσω στο σημείο οι σωματικές μου λειτουργίες να μου είναι τόσο αδιάφορες, ώστε να επιβάλω αυτές τις αδιάφορες σωματικές λειτουργίες στους ανυποψίαστους χρήστες της κάθε τουαλέτας. Θα σιγουρεύομαι απόλυτα ότι έχω πιέσει το κουμπάκι προς τα μέσα, μετά θα γυρίζω το πόμολο ώστε να βεβαιωθώ ότι έχει όντως κλειδώσει, μετά θα πατάω και πάλι το κουμπάκι προς τα μέσα, και ίσως να το επαναλαμβάνω αυτό μερικές φορές.
Σας εύχομαι ό,τι καλύτερο
Άντριου
Ο Andrew Forrester διδάσκει αγγλική λογοτεχνία και δημιουργικό γράψιμο και έχει γράψει βιβλία για εφήβους. Ζει στο Όστιν του Τέξας.
