Ας μείνω ταύρος, καταλήγει πάντοτε ο Μεινώταυρος
Είναι άτιμο να είσαι άνθρωπος, έτσι ζώα όπως είναι
Μήπως δεν βλέπω τι τραβούν κένταυροι και γοργόνες;
Παρ’ όλα αυτά δεν λέγεται το τι κερατιάτικα πληρώνω
για κάτι ανορεξικά βασιλόπουλα που μου στέλνουν
Υπάρχει όμως ταύρος χωρίς κέρατα;
Αν μείνω ταύρος, δικό μου μήνα θα έχω, προσθέτει
ο Εμμηνόταυρος σχολιάζοντας άλλων το πεπρωμένο
Πείσμων, όχι φιλάρεσκος Ζυγός ή σχολαστική Παρθένος
Ούτε ευέξαπτος Κριός, κυκλοθυμικός Καρκίνος, ρευστός Υδροχόος
δύσπιστος Αιγόκερως, ματαιόδοξος Λέων, εκδικητικός Σκορπιός
ασυγκίνητος Τοξότης, ωμοί Ιχθύες ή αναποφάσιστοι Δίδυμοι
Τι ζωή και αυτή με το μοιρογνωμόνιο να υπολογίζεις
κάθε σου κίνηση στο στερέωμα μήπως ξεφύγει και
παρερμηνευθεί από όσους από το ισόγειο κατασκοπεύουν
Ταύρος θα μείνω ομνύει ο Μνειόταυρος στο κλουβί του
χωρίς κάγκελα στον λαβύρινθο των αναμνήσεων
όπου και αν στρίψεις για να θυμάσαι ότι ξεχνάς
Από την άλλη όμως μόνο ταύρος, αναρωτιέται ο Μονόταυρος
Μήπως δεν μείνω ταύρος, αποφασίζει ο Μηνώταυρος
αφού κανείς ποτέ τίποτε δεν θυμάται
Άλλωστε και τι δεν ακούς αν επιμένεις σε παρηχήσεις;
Σε άλλη γλώσσα ήχοι δεν μεταφράζονται, ας το νομίζουν
όσοι λατρεύουν νοήματα χωρίς σημασία
Γιατί να τον αφήσω να φύγει παριστάνοντας
πως με ένα κουβάρι ξετύλιξε την έξοδο
που στη Νάξο τελειώνει για την Αριάδνη;
Γιατί να μη γίνει θυσία ο Θησέας αντί τόσο
προβλέψιμα να εξελίσσεται η κατάσταση
όπως χωνεύουν το φαΐ τους οι χορτασμένοι;
Θα είναι εύκολο τα κέρατά μου να καρφώσω
στο μέτωπο του ήρωα ως ένδειξη δικού μου θανάτου
ενώ για τον πατέρα του έχω σχέδιο
Θα κάνω πως ξέχασα στο καράβι που επιστρέφει
να αλλάξω τα πανιά ή τις πάνες του μωρού και
το όνομά του θα μείνει για πάντα λερωμένο
Έτσι γύρισε ο Μινώταυρος στην Αθήνα
[ Από τις Μυθογραφίες ]
