1.
Στα στέκια των σωματιδίων
Στο πλανητάριο των επανδρωμένων επιθυμιών
Στα σφαιριστήρια των επιόρκων
Οι προνύμφες του σκοταδιού
ξεσπούν τον πανικό
Η νύχτα πιάνεται από τις φωτοπαγίδες των κατωφλιών
από την άλω των ανοιχτών παραθύρων με ή χωρίς κουρτίνα να ανεμίζει
Εκεί κάποιοι ψάχνουν για πρώτες ύλες
κάποιοι τρέχουν μέχρι να λήξει το αυτόφωρο της νύχτας
Η εμπλοκή του καλειδοσκοπίου είναι μια νανοαιωνιότητα
Τα τρίβια των κακοχαραγμένων σταυροδρομιών θα μας σώσουν
Με τις βουλιαγμένες βάτες της Τζόαν Κρόουφορντ
Τα ξεχειλωμένα πουλόβερ της Ντόρθι Μαλόουν
Την Ταλούλα Μπάνκχεντ που επεκτείνεται στον καναπέ.
Οι νεκροί ξαπλώνουν και κοιτάζουν τα άστρα
Μέχρι να βγει η αυγή
σαν διαρροή λυμάτων σε δημόσιο αγωγό
με ένα ύφος Αποκαθήλωσης
Θα μείνουμε κρυμμένοι
O δείκτης θα περάσει περίεργος και πάλι πάνω από την ουλή
Ο αντίχειρας με το ματωμένο νύχι θα ζηλέψει
Θα κάνει μια κίνηση ανεξαρτητοποίησης
όπως εκείνη που εγκαινίασε τον πολιτισμό
Μια καμτσικιά για να ξυπνήσεις
και το άλογο θα φέρει γύρους στο δωμάτιο
Κι ύστερα θα βγούμε πάντα ίδιοι.
2.
Η Παρασκευή των ζωντανών
Η διορία των ξυπνητών
Το απομεσήμερο των θνητών
Η άνοιξη της πλειστοκαίνου της τεταρτογενούς
Το ραντεβού σε κατάσταση γενικής επιστρατεύσεως
Ο ορίζοντας των τρισδιάστατων
Η αυχενική ευφορία των σπονδυλωτών
Το στερέωμα των ομιλούντων
Η επιτόπια μεταβολή όσων έχουν σκιά
Το αυτόνομο φωτοστέφανο των μόνων
Η διάταξη των αρθρωτών
Η επέτειος των ανθρώπων
Το μέλλον ως σχεδόν παρόν των απεικονίσιμων
Η όρεξη των εαυτοφάγων
Το ύστερα των φωτοσυνθετών
Η χρυσή τομή των επίγειων
Η σιωπή των θηλαστικών
Ο περίπατος των απτέρων
Ένας πόρος όσων έχουν πόρους
Το περιοδικό κενό των μαστοφόρων
Τα μεσάνυχτα των αόσμων
Η ευεξία φύλου όσων έχουν βρει το φύλο τους
Η μοίρα των δεκαδαχτύλων
Τα εξαπτέρυγα των διπόδων
Τα 41 και μισό χρόνια των σιελοπαραγωγών
Η φωτοσκίαση των θηλωματοφόρων
Η έξη των τεχνητών μαρσιποφόρων
Οι συντεταγμένες των διαφορετικών
Οι γυμνές ρίζες των φορητών
Η ταυτοχρονία των εαυτών
Η αιώνια εμβέλεια των οσμογόνων
Το σημείο φυγής των άνω θρωσκώντων
Η μνημοτεχνική των λωτοφάγων
Ο ρυθμός των αντιμυρηκαστικών
Τα τετραγωνικά των διακορευμένων
Η ασκαρδαμυξία των ιριδοφόρων
Τα δήθεν αθώα ίσως μπροστά από τα κοινόχρηστα ποτέ
Η 23η Μαρτίου των πεοκεντρικών
Τα μεσάνυχτα των εμβίων
Μια συστροφή των ονειροϋποζυγίων
Το τέλος όσων εύχονται «καλή χρονιά»
Ο δρόμος όσων είχαν κάποτε φαγούρα στην πλάτη
Η στέψη όσων αρκούδισαν
Τα αντίο όσων ανήκουν στο φάσμα του ήχου
Η ακριβώς 00: 30 όσων δωροδόκησε η ζωή μια βραδιά Ιουλίου
Η κρίσιμη ώρα όσων αρκούδισαν και το ξέχασαν
Το ύφος όσων επέστρεψαν έστω μία φορά σπίτι τους
Το παραπάτημα των αρσενικών σε μεταφώνιση
Το βλεφάρισμα όσων πρόσεξαν το παραπάτημα των αρσενικών σε μεταφώνιση
Η μετεωροπάθεια όσων έκαναν μια τυχαία ομοιοκαταληξία
Ο μηχανικός βηματισμός των δακρυοπαραγωγών
Η μυρωδιά των δαχτύλων όσων είχαν παιδική ηλικία
Το μνημόσυνο της στιγμής όσων ξεχωρίζουν το μαύρο από το πράσινο
To επιτοίχιο ημερολόγιο όσων είδαν την αυγή
να τρέχει και να χάνεται
σαν αποκεφαλισμένο κοτόπουλο μέσα στη μέρα
Το γούγλε μαπς ταϊμλάιν καπνιστών και παθητικών καπνιστών
Ένα είδωλο σε βιενέζικο καθρέφτη
στη σκάλα εισόδου της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καβάλας
όσων άγγιξαν έστω μια φορά με τη γλώσσα τον φρονιμίτη τους
και αρνήθηκαν πεισματικά στον ύπνο τους να κόψουν τα νύχια τους
δηλώνοντας ότι θα προτιμούσαν καλύτερα να βγουν στην κεντρική πλατεία εντελώς και αναίσχυντα ξυπόλητοι (πάλι στον ύπνο τους).
3.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ ΤΗΣ Γ’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Α. ΑΦΟΤΟΥ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟΝ ΜΥΘΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥ ΝΕΣΣΟΥ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ Η ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ
Αυτά παθαίνουν όσοι δεν αγοράζουν πουκάμισα sur mesure
Τι να πεις όταν έχεις μητριά την Ήρα
Οι άθλοι δεν είναι ευθέως ανάλογοι με το μέγεθος του πουλιού σου
Νορμάλ! όταν η μητριά σου μπορεί να είναι και γυναίκα σου…
Όποιος έχει πεθερό τον Δία δεν τιμωρείται απαραίτητα
Υπάρχουν δύο φύλα
Κάθε άθλος μπορεί να ισοδυναμεί με συζυγική απιστία
Κάθε άθλος μπορεί να σημαίνει παραμέληση της συζυγικής κλίνης
Μην αγνοείς ποτέ όσους πιστεύουν ότι κάθε άθλος ισοδυναμεί με μια συζυγική απιστία.
Τα τσαλακωμένα πουκάμισα δεν είναι ό,τι χειρότερο στον έγγαμο βίο
Ο Ηρακλής δεν πίστευε στη γύμνια του
Μη φοράς κάτι που δεν ξέρεις πώς θα ξεφορέσεις
Μη φοράς κάτι που δεν ξέρεις αν θα ξαναφορέσεις
Θα έπρεπε να το έχει υποψιαστεί μιας και δεν του έδωσε κάρτα αλλαγής
Μην αγνοείς μια γυναίκα που έχει φίλο Κένταυρο
Μην αγνοείς μια γυναίκα που έχει φίλο Κένταυρο
εφόσον κάθε γυναίκα έχει φίλο Κένταυρο,
τουλάχιστον το μισό του
Ανάμεσα σε ένα τέρας και σε έναν ήρωα,
γυναίκα είναι εκείνη που ξέρει να κρατά τη θέση της.
Πουκάμισο, πουκάμισο-υμένας, υμένας-υμέναιος, πουκάμισο-υμέναιος
Αν όλοι αυτοί που φορούν πουκάμισο ήξεραν τι είναι λεοντή…
Κάποτε κι εγώ θα φορέσω πουκάμισο
Κάτω από ένα πουκάμισο όλοι οι άνθρωποι είναι γυμνοί
Kατάσαρκα φόρα μόνο τον ιδρώτα σου, καλό μου παλληκάρι Ηράκλεις.
4.
Κάποτε ο Θεός απασφαλίζει
Η βροχή πέφτει θύμα των σκληρών κρασπέδων
Και κυλά σε ένα εφέ αιματοχυσίας.
5.
«Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΑΡΤΙΡ ΡΕΜΠΟ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΣΑΡΛΒΙΛ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ»
Αυτός ο δρόμος από τη βιβλιοθήκη στο σπίτι
Είναι ένα διάκενο
Εγώ όμως το λέω κενό
Όπου γεννιέται η ιστορία
Που είναι εκτός ιστορίας
Σε μια πόλη χωρίς καμιά ετυμολογική καταχνιά
Σαρλβίλ, σύνθετο όπου το ένα συνθετικό
Ζεύει το άλλο
Όπως ο ζευγάς το αγαθό βόδι
Σιγά σιγά έχω ρίξει τους ιστούς μου
Κι αυτό το αραχνοῢφαντο κανείς δεν θα μου το πάρει
Οι θαλασσοπόροι δείχνουν σεβασμό στο βήμα μου
Οι θαλασσογραφίες σεμνές μένουν στα κάδρα τους
Κι εγώ κλοτσάω το κεφάλι μου μέχρι το κατώφλι του σπιτιού μου
Περιμένω απ’ έξω κι αφουγκράζομαι
Μέχρι να ακουστεί ο ήχος του βραδινού σερβίτσιου.
6.
Με τον τρόπο της Κ.Δ.
Ένα «μίλα» υπόκωφο άκουσα
Στoχευμένο πάνω μου
Λες και δεν μιλούσα τόσους αιώνες
Ζητώντας μια ρήτρα ανταπόκρισης
Μιαν ανταπόδειξη αφασίας
Μια νεοπλασία σιωπής ανάμεσα σε παχύφυτα σύμφωνα
Καμιά περαιτέρω διαταγή
Κι ωστόσο δεν ξεθάρρεψα
Ξέρω καλά
Παρά την άτεγκτη ορθοφωνική μου περηφάνια
ότι τα πράγματα που πόθησα
ευκαιρία ψάχνουν να τραυλίσουν.
