Η Σταυροφορία των Παιδιών & άλλες μικροαφηγήσεις

Η μετάφραση των μικροαφηγήσεων της Ana María Shua είναι προϊόν εργαστηρίου συλλογικής μετάφρασης που συντόνισε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος ΚΠΙΣΝ στις 19 Ιουνίου 2023 στο πλαίσιο του 15ου Φεστιβάλ ΛΕΑ, με την παρουσία και τη συνεργασία της συγγραφέως. Συμμετείχαν οι μεταφράστριες/ές: Marisol Fuentes, Tchoukie McCoy, Μαρία Αθανασιάδου, Νατάσα Βακουφτσή, Μαρία Ζαγγίλη, Λαμπρίνα Ιωάννου, Θεώνη Κάμπρα, Μαρία Κολεύρη, Μάριος Κουκοβασίλης, Νίκος Μανουσάκης, Αλίκη Μανωλά, Μάγδα Μαρίτσα, Μαρία Μελαδάκη, Ματίνα Μπίλια, Γεωργία Πατινιώτη, Τίνα Τερζιώτη

Η Σταυροφορία των Παιδιών

Το 1212, παρακινημένα από τα εμπνευσμένα κηρύγματα ενός παιδιού από τη Γερμανία και ενός από τη Γαλλία, τριάντα χιλιάδες παιδιά από την Ευρώπη κίνησαν να πολεμήσουν εναντίον των απίστων, για την ανάκτηση των Αγίων Τόπων. Μερόνυχτα ολόκληρα προσευχής στις ακτές της Μεσογείου δεν κατάφεραν τον διαχωρισμό των υδάτων της. Σχεδόν τα μισά παιδιά λιποτάκτησαν, σχεδόν τα μισά πέθαναν από την πείνα, τις αρρώστιες και τις κακουχίες. Τα δύο χιλιάδες παιδιά που απέμειναν κατάφεραν να μπαρκάρουν για τη Μέση Ανατολή και πουλήθηκαν σκλάβοι στους Τούρκους από τους καπετάνιους των πλοίων. Τα αναλφάβητα παιδιά χρησιμοποιήθηκαν σε αγροτικές εργασίες, λατομεία και ορυχεία. Όσα ήξεραν γραφή και ανάγνωση, δούλεψαν ως μεταφραστές. Σ’ ένα από αυτά, αποδίδεται η επινόηση αυτού του αφηγήματος, το οποίο η πλειονότητα των ιστορικών θεωρεί ψευδές, ανακριβές ή στη σφαίρα του θρύλου.

_{Από το La guerra, εκδόσεις Páginas de Espuma, Μαδρίτη, 2019}

Τα δύο μισά

Ο Τσαρλς Τριπ, ο άνθρωπος χωρίς χέρια, κέρδιζε τα προς το ζην ως μαραγκός πριν πιάσει δουλειά στο τσίρκο. Ο Ίλαϊ Μπάουεν, ο ακροβάτης χωρίς πόδια, είχε δύο μικρές πατούσες διαφορετικού μεγέθους που ξεφύτρωναν από τους γοφούς του, και θεωρούνταν ο πιο κούκλος από τους καλλιτέχνες του τσίρκου. Σε ένα από τα κοινά τους νούμερα, ο Μπάουεν οδηγούσε ένα ποδήλατο ενώ ο Τριπ έκανε πετάλι. Οι θεατές χειροκροτούσαν σαν χαζοί, χωρίς να συνειδητοποιούν όλα όσα θα μπορούσαμε να κάνουμε αν είχαμε αυτό το άλλο μισό για το οποίο δεν γνωρίζουμε τίποτα, το μισό που μας λείπει, το άλλο μέρος αυτών των ημιτελών σωμάτων που από άγνοια και μόνο φανταζόμαστε πλήρη.

_{Από το Fenómenos de circo, εκδόσεις Páginas de Espuma, Μαδρίτη, 2011}

Αυτή που δεν είναι παρούσα

Καμία δεν έχει τόση επιτυχία όσο Αυτή Που Δεν Είναι Παρούσα. Αν και είναι ακόμη νέα, πολλά χρόνια συνειδητής εξάσκησης την έχουν τελειοποιήσει στην εκλεπτυσμένη τέχνη της απουσίας. Αυτοί που τη ζητάνε καταλήγουν να συμβιβάζονται με οποιαδήποτε άλλη, την οποία παίρνουνε μηχανικά, προσπαθώντας να φανταστούν ότι έχουν στην αγκαλιά τους την καλύτερη, τη μοναδική, Αυτή Που Δεν Είναι Παρούσα.

_{Από το Casa de Geishas, εκδόσεις Sudamericana, Μπουένος Άιρες, 1992}