Επιστολές ή περί άλλα...

¤¦ Στη στή­λη αυ­τή δη­μο­σιεύ­ο­νται εν­δια­φέ­ρου­σες επι­στο­λές γνω­στών καλ­λι­τε­χνών (συγ­γρα­φέ­ων, μου­σι­κών, ζω­γρά­φων,...) απευ­θυ­νό­με­νες σε φί­λους, συ­να­δέλ­φους, οι­κεί­ους ή απλώς γνω­στούς, στις οποί­ες ανα­φέ­ρο­νται σε θέ­μα­τα που ου­δε­μία σχέ­ση έχουν με το καλ­λι­τε­χνι­κό τους έρ­γο ού­τε, ει δυ­να­τόν, με τις τέ­χνες γε­νι­κό­τε­ρα. Μπο­ρεί να πρό­κει­ται για θέ­μα­τα προ­σω­πι­κά ή επι­και­ρό­τη­τας, να αφο­ρούν τρα­γι­κά συμ­βά­ντα ή να σα­τι­ρί­ζουν κα­τα­στά­σεις και αν­θρώ­πους. Το πιο ση­μα­ντι­κό κρι­τή­ριο για την επι­λο­γή τους θα εί­ναι το εν­δια­φέ­ρον που πα­ρου­σιά­ζουν, φυ­σι­κά, αλ­λά και το κα­τά πό­σο, μέ­σα από αυ­τές, δια­φαί­νο­νται πλευ­ρές της προ­σω­πι­κό­τη­τας των επι­στο­λο­γρά­φων ή των απο­δε­κτών, που απέ­χουν ή και επι­βε­βαιώ­νουν τη συμ­βα­τι­κή ει­κό­να που έχου­με δια­μορ­φώ­σει στο νου μας για τους καλ­λι­τέ­χνες αυ­τούς σαν άτο­μα. Ως εκ τού­του, η επι­λο­γή των επι­στο­λών εί­ναι κα­θα­ρά υπο­κει­με­νι­κή.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ
ΑΝΑΤΟΛ ΦΡΑΝΣ
ΣΤΟΝ
ΚΛΟΝΤΙΟΥΣ ΠΟΠΛΕΝ

Hotel Kwartz
Hohwald
Αλσατία-Λορένη
_{17 Απριλίου (1882)}

Αγαπητέ μου Κλοντιούς

Κάνε μου τη χάρη να αντιγράψεις τους στίχους μου από το Etrennes aux dames, 82 Ames obscures και να μου τους στείλεις άμεσα. Κάποιες όμορφες δεσποινίδες μου τους ζητούν, πριν από την επικείμενη αναχώρησή τους και μου είναι αδύνατον να θυμηθώ έστω και μία στροφή.

Εδώ κάνουμε όμορφους περιπάτους, όμως βρέχει και ο καιρός είναι δροσερός.

Δικός σου, του Ετιέν, του Φερνάν, του Νοέλ

Ανατόλ Φρ.

(1) Etrennes aux dames ήταν ο τίτλος μιας ετήσιας συλλογής ποιημάτων και πεζών, που εξέδωσε το παρισινό βιβλιοπωλείο Charavay το 1881, 1882, 1883, 1884 και 1885. Πλην του Ανατόλ Φρανς, δημοσίευσαν και πολλοί άλλοι γνωστοί Γάλλοι λογοτέχνες, όπως Θ. Γκοτιέ, Α. Ντοντέ, Ερέδια, κ.ά.

Ο Ανατόλ Φρανς (Anatole France, ψευδώνυμο του François-Anatole Thibault, 1844-1924), είχε δημοσιεύσει το 1881 το Έγκλημα του Σιλβέστρου Μπονάρ,
το βιβλίο που τον έκανε γνωστό και υπήρξε η ουσιαστική αρχή της
συγγραφικής του καριέρας. Ακολούθησαν, μεταξύ πολλών άλλων, τα κλασικά
έργα Θαϊς (1890), Το νησί των πιγκουίνων (1908), Οι θεοί διψούν (1912), Η ανταρσία των αγγέλων (1914).
Αρθρογραφούσε τακτικά σε εφημερίδες παίρνοντας θέση επί διαφόρων
κοινωνικών ζητημάτων, ασκώντας αυστηρή κριτική στους θεσμούς του κράτους
και στην Εκκλησία, ενώ υποστήριξε και τον Εμίλ Ζολά στην Υπόθεση
Ντρέιφους. Στις αρχές του 20^ού αιώνα είχε προσεγγίσει τις
σοσιαλιστικές ιδέες και μετά την Σοβιετική Επανάσταση υποστήριξε πια το
Κ. Κ. Γαλλίας. Το 1921 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νομπέλ λογοτεχνίας.

Ο Κλοντιούς Ποπλέν (Claudius Popelin, 1825-1892) ήταν ζωγράφος, ποιητής και μεταφραστής.