Κουνούπια στο σκοτάδι

__________

Πέντε ποιήματα από τη συλλογή Myggen i mörkret (Κουνούπια στο σκοτάδι, Pequod Press 2023),
εικονογραφημένη από τον Patrik Stensson
__________

Δεν το έχω πει σε κανέναν
αλλά όταν ήμουν νέος
απλωνόταν όλη η ζωή μπροστά μου
τρομακτική
Ένα εξωγήινο σκάφος
αναγκάστηκα να διαλέξω
μεταξύ επιβίβασης
ή παραμονής στο όνειρο
Μετά ήρθε το καλοκαίρι
είχαμε τύχη
μερικές φορές πίναμε τον καφέ μας στον ήλιο
ενώ εγώ έμαθα στις κόρες μας να κολυμπούν
Είμαι μεγαλύτερος τώρα
και γράφω το γράμμα αυτό
για να θυμηθώ το όνειρο
που έλεγε
ότι η ζωή ήταν μια επιλογή

*

Ναι, ναι – θα πρέπει να υπάρχει πολλή γλώσσα
τίποτε λιτό
Θέλω το χρυσό χάμστερ και το μόνιμο άγχος
να χωρούν στην ίδια σειρά
θέλω να είναι καλοκαίρι, να έχω ελαφριά μέταλλα
και προβοσκίδα πεταλούδας και κραυγές αρσενικού ζαρκαδιού
Και αστεροειδείς
και θέλω να έχω νέες σελίδες βιβλίων κάθε βράδυ
κι έναν μικρό καθρέφτη
για να μπορώ να βλέπω πότε υποφέρω
Θέλω να έχω πιο ευρύχωρα δωμάτια
και πέδιλα θαλάσσιου σκι
Αλλά δεν θέλω βάρκα παρακαλώ
Γιατί πολύ σύντομα, πολύ σύντομα
δεν θα είναι πια Πεντηκοστή,
αλλά οι συνηθισμένες κυριακάτικες ρουτίνες

*

Εύχομαι να μπορούσα
να γράψω εντελώς παραστατικά
Ώστε το ποίημα να παριστάνει
πραγματικά κάτι
ένα άλογο ίσως
όχι γάιδαρο
ένα ραβδί ίσως
αν πρόκειται για περιηγητικό ποίημα
αλλά τότε χρειάζεται κι ένα κύπελλο
ή ένα αναμμένο κερί
που θα μπορούσαμε να σβήσουμε
όταν έρθει η ώρα για ύπνο
Υποσχέσου ότι θα σβήσεις το κερί, μαμά,
γιατί ήδη ξέρω –
ότι υπάρχουν αποχρώσεις για κάθε χρώμα,
χροιές σε κάθε τόνο,
που θ’ άφηναν το σπίτι να καεί,
μέσα σου, μαμά

*

Στον Αμερικανό ποιητή Anselm Hollo

Γνωριστήκαμε πριν από πολύ καιρό
όταν μέναμε συγχρόνως στο
Ξενοδοχείο Chevillion στο Grez-sur-Loing
Θυμάμαι που καθόμασταν γύρω από το τραπέζι του κήπου
έξω στη βεράντα και δυσκολευόμασταν λίγο
να βρούμε κάτι να πούμε ο ένας στον άλλον
Δεν είχα ακόμη διαβάσει κάτι δικό σου
Αλλά αυτό που δεν ήξερα τότε
ήταν ότι καταλάβαινες όλα όσα έλεγα
στη Χριστίνα στα σουηδικά
και ίσως μετάφρασες κάποια
απ’ αυτά που έλεγα στα αγγλικά
μ’ ένα αμήχανο χαμόγελο όταν
εσύ και η γυναίκα σου η Τζέιν είχατε ανεβεί
στο δωμάτιό σας και είχατε κλείσει την πόρτα
Διάβασα ότι πέθανες το 2013
από πνευμονία που ήταν επακόλουθο
χειρουργικής επέμβασης στον εγκέφαλο. Γ-μήσι
Σήμερα έχω διαβάσει σχεδόν
ό,τι δικό σου βρήκα
σε παλαιοπωλεία και ιστοσελίδες βιβλιοπωλείων
Ίσως να δυσκολευόμασταν ακόμη και τώρα
να βρούμε κάτι να πούμε ο ένας στον άλλον
αλλά θα μπορούσα βέβαια να πω κάπως
πώς βρίσκω τα ποιήματά σου
στη Χριστίνα και συ θα
μπορούσες να μεταφράσεις κάτι απ’ αυτά που θα έλεγα
στη Τζέιν όταν θα είχατε πάλι
ανεβεί μαζί αμήχανοι
αλλά χαμογελαστοί στο δωμάτιό σας

*

Μεσήλικοι άντρες καλλιεργούν τσίλι σε γλάστρες
και ισχυρίζονται ακράδαντα
ότι το μέγεθος δεν έχει καμιά σημασία
αφού τα σπορ αυτοκίνητα είναι και πιο
ακριβά και επιβλαβή για το περιβάλλον
Τα φυτά τσίλι χρειάζονται νέο χώμα
και καθώς έχουμε τις σακούλες με χώμα στο μπαλκόνι μας
είμαι σκυμμένος πάνω από ένα πτυσσόμενο τραπέζι
και σκέφτομαι τις γυναίκες
αλλά όχι όπως νομίζετε,
αλλά το πόσες γυναίκες
ίσως να ήταν πιο ευτυχισμένες δίχως τους άντρες τους
ενώ οι άνδρες φαίνονται ακόμη πιο καταθλιπτικοί
χωρίς γυναίκα
Δεν τολμώ να ισχυριστώ ότι
το ότι καλλιεργώ τσίλι σε γλάστρα
μ’ έκανε καλύτερο άνθρωπο
αλλά έχω μια αόριστη ιδέα
ότι θα γινόμουν καλύτερος άνθρωπος
αν καλλιεργούσα κουνουπίδι,
οι λαχανοπιερίδες στον κήπο θα το λάτρευαν