Μια πρόταση για την Πολιτιστική Ελευσίνα
Θρύλος, λατρεία, αντικείμενο cult αλλά και όχημα αμφιλεγόμενο, δημοφιλές ταυτόχρονα ενώ κατ’ άλλους καταγέλαστο
Φυσάει αέρας / και παίρνει Νοέμβρη / τα άψυχα φύλλα. / Τις μέρες μου παίρνει / μαζί και τα έργα / όπως και τόσων στο παρελθόν
Ο καναπές δεν άντεξε, το πάτωμα όμως άντεξε και ο καναπές πετάχτηκε στην άκρη του δωματίου, το πάτωμα έμεινε στη θέση του...
Φλόγες τής γλείφουν το κορμί και λαγγεμένα / «Του Ιωάννη εγώ ποθώ να πάρω το κεφάλι / σε ασημένιο δίσκο». Κι ανακλίνεται.
Έρημη’ πόλη / Λείπουν’ οι γιατροί / Πέρα στις εξοχές παντρεύουν / Την αγέννητη την αδερφή μου
Όλη εκείνη η νύχτα μ᾽ Εκείνη ήταν για εκείνον ένας αφανισμός, και συνάμα μια celebration, του εγώ του
Η καταγραφή μιας στιγμής, σαν ένα «στιγμιότυπο» της γλώσσας μας σε μια συγκεκριμένη περιοχή και σε συγκεκριμένο χρόνο
Πρόκειται για ευκαιρίες, ακόμη και αν κανείς δεν διαβάζει, αφού όλοι γράφουν...
