3.
Κλαιγόσουν —δήθεν— για τα καυτά τα βότσαλα
μα εσύ με μάρκαρες βαθύτερα κι από πυρωμένο ατσάλι.
4.
Το σπηλαιώδες βογγητό σου
σπρώχνει την Ανατολή
με πόνο και ορμή
γεννιέται η μέρα.
11.
Ίμερος γλυκός, εφήμερος
με κάθε αυγή πεθαίνει
με κάθε που σε ακουμπώ
βλασταίνει,
ανασταίνεται στους αναστεναγμούς σου.
14. Θερινό ηλιοστάσιο
Ξέχνα ό,τι ήξερες
για τα νυχτερινά αγκαλιάσματα
σήμερα θα γίνουν όλα στο φως
προσφορά στου Ήλιου τη νίκη.
19.
Μετρώ τις ρυτίδες που φτιάχνει το γέλιο σου
βαθύ, βροντερό
φανερώνει την φύση σου.
Εκείνη που αρνείσαι
Εκείνη που σε κάνει ανάγλυφη
Χορεύουν οι παλμοί στη ρίζα του λαιμού σου
Λάμπουν τα μάτια σου
Μεγαλώνει η ανάσα σου
Ταλαντεύεται το θέλω σου
Μαρτύριο η μέρα
Σταγόνες η χαρά
22.
Όταν με ρώτησαν για το κοκκινάδι στον κρόταφό μου
έτρεξες όλο ντροπή να σβήσεις τα σημάδια του φιλιού σου από πάνω μου.
Αποκαλύφθηκες.
Τόση ώρα κρυφά απολάμβανες το μαρκάρισμά σου.
