__________________
Χάρτης είναι η οπτικοποίηση μιας διαδικασίας απεικόνισης του κόσμου, έκφραση της ανάγκης του ανθρώπου για εποπτεία, άκουγα τον κ. Ευάγγελο Λιβιεράτο να λέει με προσοχή και πάθος στα αμφιθέατρα του Τμήματος Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΤΑΤΜ ΑΠΘ). Σπουδάζοντας υπό τον κ. Λιβιεράτο κι ένα πολύ αξιόλογο δυναμικό καθηγητών (2005 – 2010), ένιωθα πως η αγάπη μου για το χώρο βρίσκει επιστημονική ανταπόκριση, ένα εφαλτήριο για αφαίρεση, καταγραφή, κριτική, ανάλυση, υβριδικότητα και όνειρα.
Γοητευμένος από την οπτική ποίηση του Μιχαήλ Μήτρα και το σουρεαλισμό του André Breton, κι ενώ ολοκλήρωνα τις σπουδές μου στο ΤΑΤΜ ΑΠΘ, σκεφτόμουν ότι ένας τοπολογικός χάρτης, όπως αυτός ενός μετρό, μπορεί να συνδυαστεί με την ποίηση και την performance. Σκεφτόμουν δηλαδή ότι η σχετική θέση των λέξεων πάνω σε μια επιφάνεια (σελίδα, οθόνη, σκηνή επιτέλεσης) μπορεί να δημιουργεί έναν νέο κόσμο, έναν κόσμο δράσης, ονείρων, απογοητεύσεων, τον κόσμο του νέου φουτουρισμού, το μέλλον, όπου η ισορροπία μεταξύ φύσης και ανθρώπου επιτυγχάνεται ή κρίνεται μέσω της τεχνολογίας. Έτσι γεννήθηκε το πρώτο μου βιβλίο, K – On (Εντευκτήριο, 2011), που εξερευνά τα νέα ξεκινήματα με διαδραστικά ποιήματα-χάρτες.
Λίγους μήνες πριν την έκδοση του K – On, μετακόμισα στο Λονδίνο για μεταπτυχιακό στο Real Estate (2010-2011), με έμφαση στον πολεοδομικό σχεδιασμό, τη βιωσιμότητα και την ανάπτυξη ακινήτων, ξεκινώντας μια αντίστοιχη εργασιακή πορεία με βάση τη βρετανική πρωτεύουσα. Το στοιχείο της μεταμόρφωσης είναι το κλειδί σε όσα με απασχολούν: για παράδειγμα, ένα οικόπεδο (η πραγματικότητα) μεταμορφώνεται σε κάτοψη στο χαρτί. Ακόμη, ένα οικόπεδο, κτίριο ή εγκαταλελειμμένη περιοχή μεταμορφώνονται με κατάλληλες αποφάσεις σε νέα και λειτουργικά στοιχεία της πόλης. Όλα αυτά είναι κομμάτια της δουλειάς μου ως τοπογράφου ανάπτυξης.
Η σχέση μου με τη χαρτογράφηση, ανάλυση και διαχείριση του χώρου συνέχισε να είναι σημαντική και στα τέσσερα βιβλία μου μετά το K – On, στα οποία επικεντρώνομαι παρακάτω, όπως και σε performances μου για το MOMus – Πειραματικό Κέντρο Τεχνών, το Φεστιβάλ Φιλίππων και το Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Ποίησης στο Λονδίνο.
Στο Είναι (ΦΡΜΚ, 2015) με απασχολεί η ζωή που συμβαίνει ταυτόχρονα με τη φθορά και το θάνατο. Σχεδιασμένο ως ένα αντικείμενο σημείων του χώρου, ως κάτοψη μιας σπασμένης discoball, με τεμαχισμένες λέξεις,με αναφορά στο έργο της Yayoi Kusama, το Είναι
λειτουργεί ως διαλογισμός του νέου φουτουρισμού. Το3: Ανθρώπων Ιστορία (Κουκουνάρι, 2018)είναι ένα υβριδικό project για την επανάληψη του εγώ στα social media. Ένα συνθετικό κείμενο-performance, ένα μυθιστόρημα-κόμικ, όπου κάθε κεφάλαιο απαντά στα ερωτήματα της γεωγραφικής επιστήμης, το 3 εξερευνά τα social media ως τη νέα pop art.
To επόμενο βιβλίο μου Exchange: aneo-futuristidiommapping (Hesterglock Press, 2020) κυκλοφόρησε στη Βρετανία. Μέσα από πεζόμορφα και οπτικά ποιήματα, εικόνες και χάρτες, το Exchange
εξερευνά μια ουτοπία όπου η θνητότητα έχει αντικατασταθεί μέσω μιας τεχνολογικά εξελιγμένης, χαρτογραφικής γλώσσας που μεταμορφώνει το σώμα. Κλείνοντας, σημειώνω το πρόσφατο Ζεστό Σώμα (Κουκουνάρι, 2021), ένα κείμενο-σχόλιο πάνω στην αίσθηση της όσφρησης. Στο Ζεστό Σώμα, παρότι δεν υπάρχει η οπτικότητα των υπόλοιπων βιβλίων μου, κάθε σελίδα χαρτογραφεί μέσω των στίχων μυρωδιές από την παιδική ηλικία ως τα άστρα, ως μια εξερεύνηση προς επιτέλεση.
Κωνσταντίνος Παπαχαράλαμπος
