Ναι μεν, αλλά...

Διαβάζαμε τα ίδια φιλοσοφικά βιβλία
αλλά βλέπαμε τον κόσμο με διαφορετικά μάτια
Περπατούσαμε στους ίδιους ιδεολογικούς δρόμους
αλλά ποθούσαμε πολύβουες πλατείες διαφορετικών χρωμάτων
Είχαμε τους ίδιους κοινωνικούς φίλους
αλλά μοιραζόμαστε διαφορετικά αισθήματα για εκείνους
Τραγουδούσαμε τις ίδιες ρομαντικές μελωδίες
αλλά οι στίχοι αντηχούσαν διαφορετικά στην ψυχή μας
Ταξιδεύαμε στις ίδιες αγριεμένες θάλασσες
αλλά τα λιμάνια μας είχαν πάντοτε διαφορετικό απάγκιο
Μέναμε στο ίδιο οικογενειακό σπίτι
αλλά ονειρευόμασταν διαφορετικούς κήπους
Αγαπήσαμε τους ίδιους δικούς μας ανθρώπους
αλλά δεν καταφέραμε ν’ αγαπηθούμε μεταξύ μας
γι’ αυτό
αν και πεθάναμε την ίδια μέρα
κανένας από τους δυο μας
δεν ρώτησε πότε και πού
θα ξανασυναντηθούμε.