Επιστολές ή περί άλλα...

¤¦  Στη στήλη αυτή δημοσιεύονται ενδιαφέρουσες επιστολές γνωστών καλλιτεχνών (συγγραφέων, μουσικών, ζωγράφων,...) απευθυνόμενες σε φίλους, συναδέλφους, οικείους ή απλώς γνωστούς, στις οποίες αναφέρονται σε θέματα που ουδεμία σχέση έχουν με το καλλιτεχνικό τους έργο ούτε, ει δυνατόν, με τις τέχνες γενικότερα. Μπορεί να πρόκειται για θέματα προσωπικά ή επικαιρότητας, να αφορούν τραγικά συμβάντα ή να σατιρίζουν καταστάσεις και ανθρώπους. Το πιο σημαντικό κριτήριο για την επιλογή τους θα είναι το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν, φυσικά, αλλά και το κατά πόσο, μέσα από αυτές, διαφαίνονται πλευρές της προσωπικότητας των επιστολογράφων ή των αποδεκτών, που απέχουν ή και επιβεβαιώνουν τη συμβατική εικόνα που έχουμε διαμορφώσει στο νου μας για τους καλλιτέχνες αυτούς σαν άτομα. Ως εκ τούτου, η επιλογή των επιστολών είναι καθαρά υποκειμενική.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ
ΛΟΥΙ-ΦΕΡΝΤΙΝΑΝ ΣΕΛΙΝ
ΣΤΟΝ
ΖΑΝ ΑΖΑΛΜΠΕΡ

_{98 RUE LEPIC}

Αγαπητέ Δάσκαλε

Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος για την πρόσκλησή σας υπάρχει όμως και ένα καινούριο στοιχείο. Η φιλενάδα μου Ελιζαμπέτ Κραίγκ¹ μόλις έφτασε από την Αμερική. Θα μπορούσα να την φέρω μαζί μου να γευματίσουμε την Τετάρτη 15 στο Μποβέ;²

    Με ειλικρινή φιλία

                Ντετούς

(1) Η Ελίζαμπεθ Κραίγκ (Elizabeth Craig, 1902-1989) ήταν Αμερικανίδα και υπήρξε σύντροφος του Σελίν από το 1929 μέχρι το 1933. Ήταν χορεύτρια και γνωρίστηκαν στην Γενεύη όπου εκείνη σπούδαζε, ενώ εκείνος εργαζόταν ως γιατρός στο Ινστιτούτο Υγιεινής της Κοινωνίας των Εθνών. Έζησε μαζί του στην Γαλλία και τον στήριξε όλα τα χρόνια έως ότου καθιερωθεί σαν συγγραφέας. Το Ταξίδι στην άκρη της νύχτας είναι αφιερωμένο σε εκείνη. Μετά την δημοσίευση του βιβλίου τον εγκατέλειψε, γύρισε στις ΗΠΑ όπου και παντρεύτηκε έναν Αμερικανοεβραίο.

(2) Η πόλη Μποβέ (Beauvais) στην Βόρεια Γαλλία είναι από το 1664 η έδρα της Εθνικής Βιοτεχνίας Ταπισερί (Manufacture Nationale de Tapisserie), της οποίας ήταν τότε Διευθυντής ο Ζαν Αζαλμπέρ.

Ο Λουί-Φερντινάν Σελίν (Louis-Ferdinant Céline, λογοτεχνικό όνομα του Λουί-Φερντινάν-Ογκίστ Ντετούς (Louis-Ferdinant-August Destouches, 1894-1961), ιατρός το επάγγελμα, έστειλε την επιστολή αυτή τον Φεβρουάριο 1933, μετά την δημοσίευση, το 1932, του κορυφαίου ίσως βιβλίου του Ταξίδι στην άκρη της νύχτας, που είχε προκαλέσει ιδιαίτερα έντονες και παθιασμένες συζητήσεις στους λογοτεχνικούς κύκλους. Τα χρόνια που ακολούθησαν συνέχισε το λογοτεχνικό του έργο, αλλά, από τα τέλη της δεκαετίας του ’30 και μετά, η φήμη του σαν συγγραφέα σκεπάστηκε από την ιδιότητα του αντισημίτη λιβελογράφου, δημοσιεύοντας βίαιους λίβελους, που συνέχισε σε όλη την διάρκεια της Κατοχής, αρθρογραφώντας σε φιλο-ναζιστικά έντυπα. Με την αποχώρηση των Γερμανών, διέφυγε στην Γερμανία, ακολουθώντας, σαν γιατρός, όλους τους κορυφαίους Γάλλους δοσίλογους και στη συνέχεια κατάφερε να περάσει στην Δανία όπου και φυλακίστηκε. Καταδικάστηκε ερήμην σε φυλάκιση ενός έτους από το Γαλλικό Ειδικό Δικαστήριο, κηρύχθηκε σε «εθνική αναξιότητα» και απαγορεύτηκε η έκδοση των βιβλίων του. Επέστρεψε στην Γαλλία το 1952 και εγκαταστάθηκε, μαζί με την σύζυγό του, σε προάστιο του Παρισιού, συνεχίζοντας να γράφει και ασκώντας το επάγγελμα του ιατρού, με το όνομα Ντετούς.

Ο Ζαν Αζαλμπέρ (Jean Ajalbert, 1863-1947) ήταν Γάλλος νατουραλιστής συγγραφέας, ποιητής και δικηγόρος. Αρχικά ήταν συμπαθών τον αναρχισμό, αλλά, κατά την Κατοχή, έγινε συνεργάτης των Γερμανών. Μετά τον πόλεμο καταδικάστηκε και φυλακίστηκε.