Gala προχώ
Κατουριέται,
και βαριέται,
δεν κοιτά τον κήπο έξω.
Η βραδιά προμηνύεται μεγάλη.
Στο διάολο κι η βραδινή της τουαλέτα.
Ρωτάει και πάει.
Αποφασιστικά.
Οι πόρτες είναι ανοιχτές,
ένα άτομο περιμένει μπρος.
Αναποφάσιστο.
«ΛΟΑΤΚΙ θα ‘ναι», σκέφτεται.
Πηγαίνει παραπέρα.
Οι πόρτες είναι ανοιχτές,
Δυο παιδιά παίζουν μ’ ένα τόπι.
«Και τα παιδιά έχουν ειδικές ανάγκες»,
σκέφτεται — και φεύγει.
Κατουριέται,
και βαριέται,
κοιτά ξανά τον κήπο έξω:
της γνέφει!