Βραβείο Πεζογραφίας 2022

Ο Τάσος Γουδέλης γεννήθηκε το 1949, στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1982 συνεργάζεται με τον ποιητή Κώστα Μαυρουδή στην έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού Τo δέντρο. Έχει γράψει τις συλλογές διηγημάτων: Αρπακτικά (Το δέντρο 1990)· Πρωινή επίσκεψη (Ερατώ 1993)· Σκιές γυναικών (Νεφέλη 1996)· Ο ύπνος του Άλφρεντ (Νεφέλη 1999)· Η γυναίκα που μιλά (Κέδρος 2002, Κρατικό Βραβείο Διηγήματος & βραβείο Διηγήματος του περ. Διαβάζω)·  Η παρουσία (Κέδρος 2010)· Το ωραίο ατύχημα (Κέδρος 2013)· Απόσταση αναπνοής ( Πατάκης 2017)· Η γοητεία των υποσχέσεων (Πατάκης 2022), το μυθιστόρημα Οικογενειακές ιστορίες (Κέδρος 2006) και τις εξής μελέτες για σκηνοθέτες του κινηματογράφου: Όρσον Ουέλς, 1985, 2006· Αφοί Ταβιάνι 1986 και Τζων Χιούστον 1988 (όλα από τις εκδ. Αιγόκερως). Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
Άρθρα του για τον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, ειδικές εκδόσεις και εφημερίδες. Από το 1998 έως το 2009 συνεργάστηκε με το ένθετο «Βιβλιοθήκη» της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, δημοσιεύοντας κυρίως, κριτικές ξένης λογοτεχνίας. Από το 1997 έως το 2007 δίδαξε ιστορία του κινηματογράφου στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου.
Έχει διδάξει σενάριο σε διάφορες κινηματογραφικές σχολές και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (Τμήμα Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης). Το 2007 σκηνοθέτησε τη μικρού μήκους ταινία «Ο δολοφόνος της λεωφόρου» (15'), μαζί με τον γιο του Βασίλη Γουδέλη, βασισμένη σε διήγημά του από τη συλλογή Αρπακτικά. Ακολούθησε, το 2008, η μικρού μήκους ταινία «Η συνάντηση» (14'), βασισμένη και πάλι σε δικά του διηγήματα, η οποία απέσπασε τιμητική διάκριση στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, για "την πρωτότυπη και σύγχρονη κινηματογράφηση και τη νέα ματιά στην κινηματογραφική γλώσσα". Το 2010 και το 2011 σκηνοθέτησε τις μικρού μήκους ταινίες «Ευαγγελισμός» και «Το διπλανό τραπέζι» (σε συνεργασία με τον Βασίλη Γουδέλη), οι οποίες στηρίχθηκαν και αυτές σε δικά του διηγήματα.
Από το 1998 είναι αρχισυντάκτης στη σειρά λογοτεχνικών ντοκιμαντέρ, παραγωγής του σκηνοθέτη Τάσου Ψαρά, «Εποχές και συγγραφείς», που προβάλλεται από τα κρατικά κανάλια.

^{_________
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΣΧΕΣΕΩΝ
_________}

Η φωνή από το διπλανό δωμάτιο

Την άκουσε να φωνάζει από το διπλανό δωμάτιο η πεθαμένη μητέρα του το όνομά του. Δύο φορές, μας έλεγε, δεν έκανε λάθος. Και στον ύπνο μας ακούμε του είπαμε τις πιο δυνατές φωνές μα μόνο εμείς τις ακούμε και κανένας άλλος. Μα εκείνος επέμενε. Την άκουσε από το διπλανό δωμάτιο να τον φωνάζει δυο φορές. Και δεν κοιμόταν μας είπε. Δεν πήγε όμως στο διπλανό δωμάτιο και αυτό ήταν το λάθος του. Γιατί και αυτός πίστευε ότι η μητέρα του ήταν πεθαμένη. Την άκουσε όμως να φωνάζει δύο φορές το όνομά του. Γι’ αυτό ήταν βέβαιος, δεν ήταν παραίσθηση, δεν είχε λόγο να την θυμηθεί ξαφνικά ή να την έχει στο μυαλό του και να νομίσει ότι ακούει δύο φορές το όνομα του από το διπλανό δωμάτιο. Θα ήθελε να πιστέψει ότι δεν ήταν κανείς στο διπλανό δωμάτιο απ’ όπου άκουσε να τον φωνάζει η πιο γνωστή του φωνή και μάλιστα δύο φορές, όμως δεν τον άφηνε η βεβαιότητα ότι ήταν ζωντανή η φωνή. Δεν αμφισβητούσε ότι ακούμε μόνον εμείς καμιά φορά τις δικές μας φωνές αλλά τώρα κατά βάθος δεν ήθελε να παραδεχθεί ότι δεν άκουσε τη φωνή από το διπλανό δωμάτιο. Με ένα κενό μάλιστα ανάμεσα στις δύο φορές που τον κάλεσε η πεθαμένη μητέρα του. Θα είχε λοιπόν κάτι να του πει, έλεγε πια στον εαυτό του, κι αυτός ήταν ο λόγος που τον φώναξε με επιμονή και αυτός δίστασε. Χωρίς αληθινό λόγο, έλεγε μετά, αφού την άκουσε τόσο καθαρά, χωρίς αμφιβολία. Ενώ θα μπορούσε να το αποδείξει μετά ότι συνέβη. Αλλά πάλι γιατί δεν πήγε δίπλα να δει, ενώ άκουσε τη φωνή καθαρά; Δεν μπορούσε να το εξηγήσει. Όμως αυτό δεν σήμαινε ότι δεν άκουσε πραγματικά τη φωνή. Γιατί την άκουσε. Είχε διαβάσει τον ποιητή που έγραφε ότι τον βοηθούσε να επιστρέψει στο σπίτι του τα βράδια ένας νεκρός, αλλά αυτός δεν τα πήγαινε καλά με τη φαντασία του, ούτε με τους πνευματιστές. Άκουσε καλά από το διπλανό δωμάτιο τη φωνή της. Δεν είχε ψευδαισθήσεις, ας θέλαμε εμείς να τον πείσουμε για το αντίθετο. Αν και κάποια στιγμή σταματήσαμε να επιμένουμε μήπως του κάνουμε κακό, γιατί καταλαβαίναμε ότι δεν μας άκουγε όταν του μιλούσαμε και ότι μας κοίταζε αμίλητος. Έπαψε να αναφέρει στη συνέχεια το περιστατικό πολύ συχνά, αλλά καταλαβαίναμε ότι το σκεπτόταν γιατί όταν το ανέφερε μιλούσε με τη φυσικότητα ενός απλοϊκού που είδε μπροστά του ένα πνεύμα και δεν τον ενδιέφερε αν τον πιστεύουν ή όχι. Γιατί αυτό που τον ενδιέφερε ήταν το ίδιο το περιστατικό, η ανάγκη της μητέρας του να του μιλήσει. Αλλιώς δεν θα τον φώναζε. Κάτι ήθελε να του πει και μάλιστα βιαστικά τώρα που το ξανασκέπτεται. Και αυτή η επανάληψη του ονόματός του δεν έμοιαζε τυχαία. Δεν ήταν μακρόσυρτη η φωνή, ήταν κάπως κοφτή, σαν κάποτε που τον παρατηρούσε από μακριά πίσω από τους τοίχους του σπιτιού για όσα αυτός νόμιζε ότι έκανε αόρατος. Αυστηρή δεν θα το ‘λεγε, μάλλον τρυφερά επιτακτική για να τον επαναφέρει στην τάξη όπως παλιά. Οπότε άρχισε να εξετάζει ποιον έβλαψε τελευταία, τον εαυτό του σίγουρα για μια ακόμα φορά, ίσως ήταν και ο λόγος που τον φώναξε η μητέρα του από το διπλανό δωμάτιο. Και μάλιστα δυο φορές για να βεβαιωθεί ότι την ακούει. Που σημαίνει ότι έπρεπε να παρέμβει εκείνη για να μην προχωρήσει αυτό που άρχισε ή να διορθώσει το σφάλμα του. Αν ήταν σωστή η εικασία του. Γιατί μπορεί η μητέρα του να είχε η ίδια κάποια ανάγκη, να την βοηθήσει ίσως για κάποια εκκρεμότητα που άφησε πίσω της. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν την πρόλαβε όταν τον φώναξε γιατί δίστασε και αυτό τώρα του κοστίζει. Για μια ακόμα φορά την διέψευσε, δεν ήταν έτοιμος την κατάλληλη στιγμή, όπως πάντα τον συμβούλευε να κάνει: να μην χάνει την ευκαιρία την στιγμή που πρέπει. Είναι πάντα θέμα ετοιμότητας που ποτέ δεν είχε, γιατί ήταν πάντα δυσκίνητος και παραιτημένος. Του δόθηκε τώρα η δυνατότητα να ρίξει ένα βλέμμα στο αδιανόητο όταν τον κάλεσε η φωνή και αυτός αδράνησε. Όχι γιατί φοβήθηκε το άγνωστο, πάντα είχε την εντύπωση ότι δεν μας διαιρεί τίποτα από αυτό, και η φωνή από το διπλανό δωμάτιο το επιβεβαίωνε.

^{_________
ΓΙΑ ΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΣΧΕΣΕΩΝ
_________}

Ηλεκτρ. περ. Andro - Γιάννης Τζανετάκης
https://www.andro.gr/empneusi/tasos-goudelis-book/

ΕΡΤ, Δεύτερο  Πρόγραμμα - Δημήτρης Μεϊδάνης (Podcast)
https://www.ertecho.gr/radio/deftero/show/se-proto-prosopo/podcast/316791/se-proto-prosopo-sto-deytero-programma-paraskeyi-03-martiou-2023/

Εφημ. Tα Nέα - Ανδρέας Παππάς
https://www.tanea.gr/print/2023/04/01/lifearts/dioskouroi-alla-toso-diaforetikoi/

Ηλεκτρ. περ. O Aναγνώστης - Βαγγέλης Χατζηβασιλείου
https://www.oanagnostis.gr/oi-apatiloi-kathreftes-tis-oloklirosis-toy-vaggeli-chatzivasileioy/

Ραδ. σταθμός «Aθήνα 984» - Κώστας Moστράτος
https://athina984.gr/2023/03/27/i-goiteia-ton-yposcheseon-toy-tasoy-goydeli/

Ηλεκτρ. περ. Διάστιχο - Χρήστος Παπαγεωργίου
https://diastixo.gr/kritikes/ellinikipezografia/20035-tasos-goudelis-iposxesewn