Μουσείο Πιρουνιών της βαρονέσας Eugénie de la Fourchette

Aπ’ όπου και να έπιανες τη βαρονέσα τρυπούσε. Το γωνιώδες πρόσωπό της, η σουβλερή της μύτη, τα κόκκαλα μέσα απ’ το δέρμα της, ο δαιμονισμένος αυτοσαρκασμός της. Τα λογοπαίγνια για την εμφάνιση και το όνομά της ήταν αμέτρητα και την έκαναν να βαριέται αφόρητα από την παντελή έλλειψη έμπνευσης και χιούμορ. Στο τελευταίο όμως «Ευγενία, έχεις την ευγενή καλοσύνη να μου καρφώσεις με τη μύτη το κεφτεδάκι», αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να δείξει στην ανθρωπότητα τι σημαίνει να έχεις πνεύμα, άπειρα λεφτά και φαντασία κατά συρροήν δολοφόνου.
Δημιούργησε μία ομάδα από διαφημιστές, κριτικούς τέχνης, αρχαιολόγους, αρχιτέκτονες και πολιτικούς μηχανικούς. Όλοι τους με χαλαρή ηθική, αλλά με απαράμιλλη αισθητική και υψηλότατο δείκτη νοημοσύνης.
Τόσο τα επίσημα ΜΜΕ όσο και το Dark Web κατακλύστηκαν από ευφάνταστες αγγελίες με κύριο μήνυμα το «Ζητούνται πιρούνια με καρφωμένα αντικείμενα για τη δημιουργία μουσείου». Όσο πιο απίθανο το αντικείμενο, τόσο μεγαλύτερη η αμοιβή.
Τοποθετημένα το καθένα στη δική του γυάλινη προθήκη και ακουμπισμένα σε μπλε ρουά βελούδο βρίσκονται το αρχαίο αιγυπτιακό πιρούνι, που στα δόντια του έχουν μπλεχτεί ίνες απ’ το σάβανο του φαραώ Ακενατόν, τα κοκάλινα πιρούνια των Κιτζία με κομμάτια από βρώσιμα έντομα, το πιρούνι με το οποίο τσίμπαγε τα μεζεδάκια του στο συμπόσιο ο Σωκράτης με υπολείμματα κουκιών. Αυτό της βυζαντινής αυτοκράτειρας Θεοφανώς Σκλήραινας, άπλυτο ακόμα από το πρώτο γεύμα με πιρούνι στη Δύση. Μεσαιωνικά ιταλικά πιρούνια τυλιγμένα με σπαγγέτι. Ατέλειωτος ο κατάλογος και γνωστός.
Το κτήριο –χτισμένο σε σχήμα ισοσκελούς τριγώνου– έχει στην κορυφή του μία ξεχωριστή αίθουσα προσβάσιμη μόνον σε όσους έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν ένα αστρονομικό ποσό. Εκεί σε ειδικά διαμορφωμένες προθήκες βρίσκονται το πιρούνι με το γεμάτο έκπληξη καστανό μάτι του ψηλού ματαδόρ, που τον έπιασε η τσιγγάνα συμβία του να την κερατώνει με τη θεία της. Το πιρούνι του Richard J. Atkinson  με ολόκληρο τον παπαγάλο ακόμα πάνω του. Το πιρούνι με κομμάτι από το στήθος του άτυχου πορτιέρο της Αλμάγρο, Φακούντο Εσπιντόλα, τόσο δεξιοτεχνικά εκτεθειμένο ώστε να σου δίνει την αίσθηση ότι ακόμα αιμορραγεί.
Ο κατάλογος των αντικειμένων της αίθουσας αυτής –με εξαίρεση τα ελάχιστα που η Διεύθυνση του Μουσείου σκόπιμα έχει αφήσει να διαρρεύσουν– είναι επτασφράγιστο μυστικό. Αλλά η έκφραση «πήγε για πιρούνι», που αποτελεί πλέον επίσημο νομικό όρο στις περισσότερες χώρες παγκοσμίως, δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για την προέλευσή της.