Επιστολές ή περί άλλα...

Στη στή­λη αυ­τή δη­μο­σιεύ­ο­νται εν­δια­φέ­ρου­σες επι­στο­λές γνω­στών καλ­λι­τε­χνών (συγ­γρα­φέ­ων, μου­σι­κών, ζω­γρά­φων,...) απευ­θυ­νό­με­νες σε φί­λους, συ­να­δέλ­φους, οι­κεί­ους ή απλώς γνω­στούς, στις οποί­ες ανα­φέ­ρο­νται σε θέ­μα­τα που ου­δε­μία σχέ­ση έχουν με το καλ­λι­τε­χνι­κό τους έρ­γο ού­τε, ει δυ­να­τόν, με τις τέ­χνες γε­νι­κό­τε­ρα. Μπο­ρεί να πρό­κει­ται για θέ­μα­τα προ­σω­πι­κά ή επι­και­ρό­τη­τας, να αφο­ρούν τρα­γι­κά συμ­βά­ντα ή να σα­τι­ρί­ζουν κα­τα­στά­σεις και αν­θρώ­πους. Το πιο ση­μα­ντι­κό κρι­τή­ριο για την επι­λο­γή τους θα εί­ναι το εν­δια­φέ­ρον που πα­ρου­σιά­ζουν, φυ­σι­κά, αλ­λά και το κα­τά πό­σο, μέ­σα από αυ­τές, δια­φαί­νο­νται πλευ­ρές της προ­σω­πι­κό­τη­τας των επι­στο­λο­γρά­φων ή των απο­δε­κτών, που απέ­χουν ή και επι­βε­βαιώ­νουν τη συμ­βα­τι­κή ει­κό­να που έχου­με δια­μορ­φώ­σει στο νου μας για τους καλ­λι­τέ­χνες αυ­τούς σαν άτο­μα. Ως εκ τού­του, η επι­λο­γή των επι­στο­λών εί­ναι κα­θα­ρά υπο­κει­με­νι­κή.

ΕΠΙ­ΣΤΟ­ΛΗ ΤΟΥ
ΤΖΟΝ ΣΤΑΪΝ­ΜΠΕΚ
ΣΤΗΝ
ΜΕ­ΡΙ­ΛΙΝ ΜΟΝ­ΡΟ

John Steinbeck * Γρα­φείο: 206, East 72^nd Street * New York 21 N.Y.

28 Απρι­λί­ου 1955

Δί­δα Μέ­ρι­λιν Μον­ρό
Waldorf Towers
Δω­μά­τιο 2728
New York City, N.Y.

Αγα­πη­τή Μέ­ρι­λιν,

Από την μέ­χρι τώ­ρα εμπει­ρία μου δεν έχω γνω­ρί­σει κά­ποιον που να ζή­τη­σε αυ­τό­γρα­φο για τον εαυ­τό του. Εί­ναι πά­ντα για κά­ποιο παι­δί ή για μια γριά θεία, πράγ­μα που γί­νε­ται πο­λύ κου­ρα­στι­κό, όπως γνω­ρί­ζεις κα­λύ­τε­ρα από εμέ­να. Με κά­ποια απέ­χθεια λοι­πόν σου λέω ότι έχω έναν ανη­ψιό ο οποί­ος ζει στο Ώστιν του Τέ­ξας και το όνο­μά του εί­ναι Τζον Άτ­κιν­σον. Εί­ναι στα πρό­θυ­ρα της εφη­βεί­ας, πράγ­μα που εί­ναι το ένα από τα προ­βλή­μα­τά του. Το άλ­λο εί­σαι εσύ.

Εγώ προ­σω­πι­κά γνω­ρί­ζω ότι δεν εί­σαι φιαγ­μέ­νη από αστε­ρό­σκο­νη, εκεί­νος όμως όχι. Η όποια­δή­πο­τε υπό­νοια ότι κι εσύ έχεις φυ­σιο­λο­γι­κές λει­τουρ­γί­ες θα τον τραυ­μά­τι­ζε βα­θιά και δεν πρό­κει­ται να εί­μαι εγώ αυ­τός που θα του το πει.

Η γυ­ναί­κα μου, σε ένα πρό­σφα­το τα­ξί­δι στο Τέ­ξας, έκα­νε το θα­νά­σι­μο λά­θος να πει στον Τζον ότι σε έχω συ­να­ντή­σει. Εκεί­νος δεν το πι­στεύ­ει πραγ­μα­τι­κά, αλ­λά έχω ανέ­βει πο­λύ στην εκτί­μη­σή του, ακό­μα και αν αυ­τό εί­ναι ψέ­μα.

Τώ­ρα μου ζη­τά­ει ένα σω­ρό ανό­η­τες χά­ρες κι έτσι δεν δι­στά­ζω κι εγώ να ζη­τή­σω μία απο σέ­να. Θα μπο­ρού­σες να του στεί­λεις, μέ­σω εμού, μια φω­το­γρα­φία σου, ίσως σε ύφος στο­χα­στι­κό, κο­ρι­τσί­στι­κο, αφιε­ρω­μέ­νη ονο­μα­στι­κά σε αυ­τόν, που να δεί­χνει ότι γνω­ρί­ζεις την ύπαρ­ξή του. Εκεί­νος εί­ναι ήδη σκλά­βος σου. Αυ­τό θα τον κά­νει και δι­κό μου.

Εάν το κά­νεις αυ­τό, θα σου στεί­λω ένα κλει­δί επι­σκέ­πτη της ει­σό­δου για κυ­ρί­ες του Φορτ Νοξ² και, επι­πλέ­ον, θα σε συ­μπα­θώ πά­ρα πο­λύ.

Ει­λι­κρι­νά δι­κός σου

^{(υπογραφή)}

1. Η Μέ­ρι­λιν εί­ναι 29 ετών
2. Το Φορτ Νοξ (Fort Nox) εί­ναι το θη­σαυ­ρο­φυ­λά­κιο όπου φυ­λάσ­σε­ται το με­γα­λύ­τε­ρο μέ­ρος του χρυ­σού των ΗΠΑ.

Ο Τζον Στάιν­μπεκ (John Steinbeck, 1902-1968) όταν έστει­λε την επι­στο­λή αυ­τή ήταν πα­ντρε­μέ­νος με την τρί­τη σύ­ζυ­γό του Ελέιν Σκοτ και ήταν ήδη διά­ση­μος χά­ρη στα βι­βλία που τον κα­θιέ­ρω­σαν: Άν­θρω­ποι και πο­ντί­κια και Τα στα­φύ­λια της ορ­γής — τα οποία γυ­ρί­στη­καν με με­γά­λη επι­τυ­χία ται­νί­ες για τον κι­νη­μα­το­γρά­φο. Εί­χε βρα­βευ­τεί με το Βρα­βείο Πού­λι­τζερ (1940) και κα­τά την διάρ­κεια του Β’ Πα­γκο­σμί­ου πο­λέ­μου ήταν πο­λε­μι­κός αντα­πο­κρι­τής στην Ευ­ρώ­πη. Το βι­βλίο Ανα­το­λι­κά της Εδέμ, που θε­ω­ρού­σε ότι ήταν το ση­μα­ντι­κό­τε­ρο έρ­γο του, εί­χε δη­μο­σιευ­τεί το 1952 και έγι­νε ται­νία από τον Ελία Κα­ζάν το 1955.