Ο Μουσικός Χάρτης της Ελλάδος μετά την Καταστροφή του 1922

Η «Τετράς του Πειραιώς»: Στράτος, Μάρκος, Μπάτης, Δελιάς
Η «Τετράς του Πειραιώς»: Στράτος, Μάρκος, Μπάτης, Δελιάς


Μετά τη Μι­κρα­σια­τι­κή Κα­τα­στρο­φή του 1922, ένα πλή­θος μου­σι­κών θα κα­τα­κλύ­σει την Ελ­λά­δα. Ο κα­πι­τα­λι­σμός που δεν χά­νει ευ­και­ρί­ες, δεν θα αφή­σει ανεκ­με­τάλ­λευ­το το γε­γο­νός, θα αρ­χί­σουν στην Αθή­να ηχο­γρα­φή­σεις με τους σπου­δαί­ους αυ­τούς μου­σι­κούς που, τολ­μώ να πω, θα κα­τα­πιούν την όποια φτω­χή μου­σι­κή της πα­λιάς Ελ­λά­δος και θα βά­λουν τα θε­μέ­λια για αυ­τό το θαύ­μα που θα ακο­λου­θή­σει τα επό­με­να χρό­νια.
Ήταν τό­σο με­γά­λη η επι­τυ­χία των μου­σι­κών που μας ήρ­θαν από την Μι­κρά Ασία που σε λί­γα χρό­νια οι δι­σκο­γρα­φι­κές εται­ρί­ες απο­φά­σι­σαν να φτιά­ξουν στην Αθή­να ερ­γο­στά­σιο πα­ρα­γω­γής δί­σκων.
Οι μου­σι­κοί της προ­σφυ­γιάς θα καλ­λω­πί­σουν ακό­μα και το δη­μο­τι­κό τρα­γού­δι της πα­λιάς Ελ­λά­δος, ήταν τό­σο ωραί­ες οι ερ­μη­νεί­ες τους στα δη­μο­τι­κά μας τρα­γού­δια που θα πά­ρουν σε λί­γο και­ρό μια νέα μορ­φή, εντε­λώς δια­φο­ρε­τι­κή απ’ αυ­τήν που ακού­με στους δί­σκους που ηχο­γρα­φή­θη­καν στην Αμε­ρι­κή από με­τα­νά­στες της πα­λιάς Ελ­λά­δος.
Και αν το σμυρ­νέι­κο ύφος κυ­ριάρ­χη­σε από το 1922 ως το 1935 πε­ρί­που, το νέο και μο­ντέρ­νο για την επο­χή τρα­γού­δι με τα μπου­ζού­κια και τους μπα­γλα­μά­δες θα το εκτο­πί­σει.
Δεν εί­ναι άσχε­τος ο ρό­λος των προ­σφύ­γων σε αυ­τή τη στρο­φή της Ελ­λη­νι­κής μου­σι­κής. Ο Σπύ­ρος Πε­ρι­στέ­ρης θα βά­λει στο στού­ντιο τον Μάρ­κο Βαμ­βα­κά­ρη και θα προ­ω­θή­σει τα τρα­γού­δια του σε πεί­σμα των αντι­δρά­σε­ων των συν­θε­τών του ελα­φρού τρα­γου­διού· βέ­βαια πρέ­πει να πού­με πως σπου­δαίο ρό­λο σ’ αυ­τό θα παί­ξει και ο εται­ριάρ­χης της Odeon Μί­νως Μά­τσας. Αλ­λά θα πρέ­πει να έχου­με υπ’ όψιν μας ότι και στην πρώ­τη ρε­μπέ­τι­κη ορ­χή­στρα με μπου­ζου­κο­μπα­γλα­μά­δες, στην πε­ρί­φη­μη «Τε­τράς την ξα­κου­στή του Πει­ραιώς», τα δυο από τα τέσ­σε­ρα μέ­λη της ήταν από τη Σμύρ­νη: ο Ανέ­στος Δε­λιάς ή «Αρ­τέ­μης» και ο Στρά­τος Πα­γιουμ­τζής ή «Τε­μπέ­λης» θα βά­λουν τα θε­μέ­λια, μα­ζί με τον πα­τριάρ­χη του Ρε­μπέ­τι­κου Μάρ­κο Βαμ­βα­κά­ρη και τον Γιώρ­γο Μπά­τη, σ’ αυ­τή την κο­μπα­νία που θα αλ­λά­ξει το μου­σι­κό το­πίο της χώ­ρας μας. Ση­μα­ντι­κή σε αυ­τό τον χώ­ρο εί­ναι και η συ­νει­σφο­ρά των προ­σφύ­γων από την Μι­κρά Ασία Γιάν­νη Πα­παϊ­ω­άν­νου και Από­στο­λου Χα­τζη­χρή­στου.
Πώς θα ήταν άρα­γε ο μου­σι­κός χάρ­της της Ελ­λά­δος αν το 1922 δεν εί­χαν έρ­θει από την Σμύρ­νη εκα­το­ντά­δες μου­σι­κοί που έπαι­ξαν με­γά­λο ρό­λο στην εξέ­λι­ξη της μου­σι­κής μας;

Σί­γου­ρα μια ανα­φο­ρά στα ονό­μα­τα και σε με­ρι­κές από τις επι­τυ­χί­ες τους θα μας δεί­ξει με τον κα­λύ­τε­ρο τρό­πο τον ρό­λο τους.


Aγ­γέ­λα και Βαγ­γέ­λης Πα­πά­ζο­γλου


ΒΑΓ­ΓΕ­ΛΗΣ ΠΑ­ΠΑ­ΖΟ­ΓΛΟΥ

Ας ξε­κι­νή­σου­με λοι­πόν από τους συν­θέ­τες με πρώ­το τον Βαγ­γέ­λη Πα­πά­ζο­γλου, που γεν­νή­θη­κε στο Ντουρ­μπα­λί της Σμύρ­νης το 1896. Τρα­γού­δια όπως «Οι Λα­χα­νά­δες», «Η μπα­μπέ­σα», «Βά­λε με στην αγκα­λιά σου», «Ο ξε­μά­γκας», «Ζουρ­λο­παι­νε­μέ­νη γέν­να», «Η Βο­λιώ­τισ­σα», «Της το βγά­λα­νε», «Σαν εγύ­ρι­ζα απ’ την Πύ­λο», «Κα­λό­γρια», «Μα­ρί­κα Χα­σι­κλού», «Μου φαί­νε­ται», «Στρι, ρε κου­τσα­βά­κι», «Το παι­δί του Δρό­μου», «Αρ­γι­λές», «Νι­κο­κλά­κιας», «Πα­πα­τζής», «Αγιο­θο­δω­ρί­τισ­σα», «Ντερ­βί­σαι­να», «Η Φω­νή του Αρ­γι­λέ», «Λα­θρέ­μπο­ρας», «Σαν φου­μά­ρω τσι­γαρ­λί­κι», «Μου φαί­νε­ται», «Το αί­νιγ­μα», «Το πα­ρά­πο­νο του ντερ­βί­ση», «Αν ήμουν Άντρας», «Να μη λες το μυ­στι­κό σου», και πολ­λά άλ­λα που χά­ρι­σε σε τρα­γου­δι­στές και συν­θέ­τες της επο­χής ιδί­ως με­τά την από­φα­ση του να μην ηχο­γρα­φή­σει ξα­νά δί­σκους, αρ­νού­με­νος να συ­νερ­γα­στεί με τη λο­γο­κρι­σία που επέ­βα­λε ο Ι. Με­τα­ξάς. Δεν εί­ναι τυ­χαίο που ο σπου­δαί­ος τρο­βα­δού­ρος Βα­σί­λης Τσι­τσά­νης ξε­χώ­ρι­σε από όλη αυ­τή τη σχο­λή της Σμύρ­νης όπως την ονό­μα­σαν αρ­γό­τε­ρα μό­νο τον Βαγ­γέ­λη Πα­πά­ζο­γλου.
Ο με­γά­λος αυ­τός Σμυρ­νιός δί­δα­ξε ήθος και αξιο­πρέ­πεια, στα­μά­τη­σε να τρα­γου­δά και στα κέ­ντρα και έγι­νε πα­λια­τζής, για­τί δεν ήθε­λε να δια­σκε­δά­ζει τους κα­τα­κτη­τές και τους μαυ­ρα­γο­ρί­τες. Πέ­θα­νε στην Κοκ­κι­νιά στις 27 Ιου­νί­ου 1943.

ΠΑ­ΝΟΣ ΤΟΥ­ΝΤΑΣ

Ο Πα­να­γιώ­της Τού­ντας γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη το 1886. Μου­σι­κή ιδιο­φυία, διευ­θυ­ντής ηχο­γρα­φή­σε­ων στην δι­σκο­γρα­φι­κή εται­ρία Odeon - Parlophone & Columbia His Master’s Voice, με εκα­το­ντά­δες ηχο­γρα­φή­σεις τρα­γου­διών που έγι­ναν με­γά­λες επι­τυ­χί­ες, αλ­λά και την ανα­κά­λυ­ψη πολ­λών τρα­γου­δι­στών που θα αφή­σουν επο­χή.
Από το τε­ρά­στιο ρε­περ­τό­ριο ανα­φέ­ρω εν­δει­κτι­κά με­ρι­κά τρα­γού­δια. «Αγα­πη­σιά­ρης», «Αγο­ρο­κο­ρι­τσά­ρα μου», «Αε­ρό­πλα­νο θα πά­ρω», « Άκου Ντού­τσε μου τα νέα», «Αλά­νης Μά­νας Γιός», «Αλα­νιά­ρα μου», «Αλά­νι­κο», «Αλη­θι­νή αγά­πη», «Άμαν Κα­τε­ρί­να μου», «Αν­δριώ­τισ­σα», «Άντε βρε χή­ρα άπο­νη», «Απ’ το Μα­ρό­κο η Εσμέ», «Αρ­με­νο­πού­λα», «Αρ­χο­ντο­πού­λα μου», «Ας τα κόλ­πα», «Αχ! βρε θά­λασ­σα κα­κούρ­γα», «Αχ! με ξέ­χα­σες Λου­λού μου», «Βαρ­βά­ρα», «Ο βαρ­κά­ρης», «Βρε μά­γισ­σα κα­κιά», «Βρε χή­ρα δεν λυ­πά­σαι», «Το γε­ρο­ντά­κι», «Για δυο μα­τά­κια», «Για μια χή­ρα παι­χνι­διά­ρα», «Για την αγά­πη σου», «Για­τί φου­μά­ρω κο­κα­ΐ­νη», «Γί­νο­μαι άντρας», «Γκαρ­σό­να», «Γλυ­κιά μου Έλ­λη», Γλυ­κιά μου Μα­ρι­νέλ­λα», «Η δα­κτυ­λο­γρά­φος», «Δεν με φο­βί­ζει ο πό­λε­μος», «Δη­μη­τρού­λα», «Δο­λο­φό­νισ­σα», «Δυο σεβ­ντά­δες ή Αρ­με­νί­τσα», «Εβραιο­πού­λα», «Εγώ ει­μ’ η Λέ­λα», «Εγώ εί­μαι Μπολ­σε­βί­κα», «Εγώ θέ­λω πρι­γκη­πέσ­σα», «Εγώ ρε­μπέ­της ήμου­να», «Ει­ν’ ευ­τυ­χής ο άν­θρω­πος», «Εί­ναι μια στο πε­ρι­στέ­ρι», «Έλα σκερ­τσό­ζα μου», «Ερ­γά­της τι­μη­μέ­νος», «Ζα­χα­ρο­ζυ­μω­μέ­νη», «Ζευ­γω­λα­τιώ­τισ­σα», «Ζού­λα η Μαρ­γιω­ρή», «Ζου­μπου­λέ­νια μά­τια», «Η Ζω­ντο­χή­ρα», «Η και­νούρ­για παλ­του­διά ή Μπή­κε ο χει­μώ­νας», «Η λόγ­χη μας το θέ­λει», «Η που­λη­μέ­νη στην ξε­νι­τιά», «Θα σε κά­νω με­νε­ξέ», «Θά­λασ­σα μπα­μπέ­σα», «Και μπαρ­ντόν αν σου ζη­τή­σουν», «Κά­λιο πέ­ντε και στο χέ­ρι», «Καλ­λιο­πά­κι», «Η Κα­μω­μα­τού», «Κα­τι­νά­κι φί­λη­σε με», «Κου­βέ­ντα με το χά­ρο ή τον χά­ρο τον αντά­μω­σαν», «Κου­βέ­ντες στη φυ­λα­κή», «Κου­κλά­κι μου ή Φί­λα με στο στό­μα δε βα­στώ», «Το κου­κλί της Κοκ­κι­νιάς», «Κρα­σο­πί­νω», «Λι­λή η σκαν­δα­λιά­ρα», «Λι­λί­κα», «Λού­λα μου Αθη­νού­λα μου», «Μά­γισ­σα Κα­κιά», «Μα­ντα­λέ­να μου τσιγ­γά­να», «Μα­νω­λιός και Δη­μη­τρού­λα», «Το Μα­ριαν­θά­κι», «Μα­ρι­γού­λα μου», «Η Μα­ρί­κα η δα­σκά­λα», «Μα­ρι­νά­κι», «Μα­ρί­τσα κου­κλί­τσα ή Ξέ­ρεις τι καη­μός με­γά­λος», «Μα­ριώ μου», «Μαύ­ρη ζωή μι­κρού­λα μου», «Μαυ­ρο­μά­τα», «Με ζουρ­νά­δες με ντα­ού­λια ή Μπα­κα­ράς», «Με­γα­ρί­τισ­σα», «Με­λα­χρι­νό», Με­σο­γεί­τισ­σα», «Μια Κυ­ρια­κή κι­νή­σα­με», «Μια ορ­φα­νή πα­ντρεύ­ε­ται», «Μι­κρό με­λα­χρι­νό», «μι­κρό μου Κα­τι­νά­κι», «Μι­κρο­πα­ντρε­μέ­νη», «Το μι­νό­ρε της τα­βέρ­νας», «Το μο­δι­στρά­κι», «Μο­ντέρ­να χή­ρα», «Μο­ντέρ­νος Χα­ρα­λά­μπης», «Μόρ­τισ­σα εγεν­νή­θη­κα», «Μπαρ­μπα­γιαν­να­κά­κης», «Μπαρ­μπού­τι», «Ο μπε­κρής», «Μπί­ντα Γιά­λα», «Μπο­μπί­να», «Μπουρ­νο­βα­λιά ή Κά­δης», «Μυ­στι­κό να το ’χεις πρέ­πει», «Να ζή­σεις αμα­ξά μου», «Να­ζιά­ρα μου», «Νέα Σμυρ­νιω­το­πού­λα», «Νί­να», «Νο­σο­κό­μα», «Ο καη­μός της κυ­ρά Κώ­σται­νας», «Όμορ­φες της Λι­βα­δειάς», «Όσο κου­νά­ει η θά­λασ­σα», «Όσοι κι αν σε κοι­τά­ζουν», «Όταν περ­νάς για­τί», «Πα­γκρα­τιώ­τισ­σα», «Παι­χνι­διά­ρα μου γλυ­κιά», «Πά­λι θύ­μω­σε η μα­μά σου», «Πά­με να σκο­τω­θού­με», «Πα­ντρεύ­ε­ται στα ξέ­να», «Πα­ρα­πο­νιά­ρα», «Πα­ρά­πο­νο ερω­τευ­μέ­νου», «Πα­σα­λι­μα­νιώ­τισ­σα», «Πει­ραιώ­τισ­σα», «Πει­σμα­τά­ρα μου γλυ­κιά», «Περ­σε­φό­νη μου γλυ­κιά», «Πέ­σε πρώ­τη», «Πέ­τρα θα κά­νω την καρ­διά», «Πλα­νεύ­τρα ξε­νι­τιά», «Πο­λί­τισ­σα Τα­ταυ­λια­νή», «Πορτ Σάιντ και Σκε­ντε­ρία», «Πρι­γκι­πιώ­τισ­σα», «Το προ­σφυ­γά­κι», «Προ­σφυ­γο­πού­λα», «Ο Ρω­μιός», «Σαν θα γυ­ρί­σω νι­κη­τής», «Σαν περ­νού­σα από τη Χίο», «Σαν τα μά­τια σου», «Σα­ρά­ντα βρύ­σες με νε­ρό», «Το σι­γα­ρέ­το», «Σμυρ­νιά», «Σμυρ­νιω­πού­λα μου», «Σου­ζά­να κρά­τη­σε μυα­λό», «Σο­φε­ρά­κι», «Σπά­στα ρή­μαξ­τα», «Στη Δρα­πε­τσώ­να», «Στην Αθή­να», «Μέ­σα στις Πλά­κας τα στε­νά», «Στο εί­πα περ­δι­κού­λα μου», «Στο λε­βέ­ντη μας Τζιμ Λό­ντο», Στο λό­φο του Σκου­ζέ», «Στον Πο­δο­νί­φτη», «Στου Λι­νάρ­δου την τα­βέρ­να», «Στου Συγ­γρού», «Στους Πο­δα­ρά­δες», «Συλ­λο­γή Τού­ντα (πρω­το­πό­ρο ποτ-που­ρί)», «Τα ζου­μπου­λέ­νια μά­τια σου», «Τα λε­φτά σου δεν τα θέ­λω», «Τα μά­τια της Σμυρ­νιάς», «Τα­ταυ­λια­νή», «Τζι­τζι­φιώ­τισ­σα», «Τη­λε­γρά­φη­μα στην Κάρ­μεν», «Τι σε μέ­λει εσέ­να­νε», «Το θα­λασ­σί φου­στά­νι», «Το κα­λο­καί­ρι τώ­ρα», «Το όνει­ρο ενός μπε­κρή», «Το ρο­λο­γά­κι που φο­ρείς», «Το­μπουρ­λί­κα», «Τουρ­κο­λι­μα­νιώ­τισ­σα», «Τουρ­κο­πού­λα», «Τρε­λή να­ζού μου», «Το τρε­λο­κό­ρι­τσο», «Τσαχ­πί­να», «Τσε­λι­γκό­που­λο», «Τα τσό­κα­ρα», «Φα­λη­ριώ­τισ­σα», «Φε­λά­χα», «Φέρ­τε πρέ­ζα», «Φο­νιάς δυ­στυ­χι­σμέ­νος», «Φτώ­χεια μα­ζί με την τι­μή», «Χά­θη­κα τρε­λά­θη­κα», «Χα­ρι­κλά­κι», «Ο Χαρ­το­παί­χτης», «Χε­λι­δο­νά­κι μου γορ­γό», «Χρυ­σα­φέ­νιος αε­τός», «Χρυ­σού­λα μου».
Έγρα­ψε τρα­γού­δια για όλες τις πε­ριο­χές της Ατ­τι­κής και όχι μό­νο, αλ­λά και για τα κο­ρί­τσια των συ­νοι­κι­σμών, τα οποία ήταν, μπο­ρού­με να πού­με, η «εμ­μο­νή» του Πά­νου Τού­ντα.
Πέ­θα­νε κι αυ­τός, όπως και ο Πα­πά­ζο­γλου, τα μαύ­ρα χρό­νια της Κα­το­χής στις 23 Μα­ΐ­ου 1942. Αξί­ζει να ση­μειώ­σου­με ότι και ο τρί­τος με­γά­λος συν­θέ­της του σμυρ­νέι­κου, ο κα­τα­γό­με­νος από την Κων­στα­ντι­νού­πο­λη Κώ­στας Σκαρ­βέ­λης χά­θη­κε και αυ­τός στην Κα­το­χή.

ΣΠΥ­ΡΟΣ ΠΕ­ΡΙ­ΣΤΕ­ΡΗΣ

Γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη στις 20 Μα­ΐ­ου 1900, τε­ρά­στιος μου­σι­κός και συν­θέ­της, ήταν ο βα­σι­κός καλ­λι­τε­χνι­κός διευ­θυ­ντής της Odeon-Parlophone για πά­ρα πολ­λά χρό­νια.
Εν­δει­κτι­κή δι­σκο­γρα­φία: «Τ’ Ακρο­γιά­λι», «Άλ­λος δεν θα σε πά­ρει», «Ο Αντώ­νης ο Βαρ­κά­ρης», «Από­ψε θα πε­ρά­σω», «Από­ψε θα ’ρ­θω να στα ψάλ­λω», «Από­ψε στο δι­κό σου μα­χα­λά», «Αρ­χό­ντισ­σα», «Αστέ­ρω», «Βά­σα­να - βά­σα­να», «Βε­δουί­να», «Βλέ­πω πα­ρά­θυ­ρα κλει­στά», «Βρέ­χει – Βρέ­χει», «Γα­λα­τια­νό Χα­σα­πο­σέρ­βι­κο», «Για σέ­να μαυ­ρο­μά­τα μου», «Για­τί να κά­θε­σαι να λες», «Γκιου­ζέλ τα­ξίμ», «Γκιου­ζέλ χα­νούμ», «Γλε­ντά­τε νιοι τα νιά­τα σας», «Γλυ­κιές πε­νιές», «Το Γρι-Γρι», «Οι γυ­ρο­λό­γοι», «Δεν πει­ρά­ζει Μα­ρι­κά­κι», «Ε ντε λα μα­γκέν», «Εί­μαι παι­δά­κι μά­λα­μα», «Εί­σαι εσύ ο άν­θρω­πος μου», «Έλα να κά­νεις νά­νι – νά­νι», «Έλα στον οντά μου», «Εν τά­ξει», «Ένα λα­χείο ζή­τα­γα», «Ερ­γά­τισ­σα», Εσού­ρω­σα κι από­ψε», «Έτσι μ’ αρέ­σει η ζωή», «Έχα­σα μα­ντί­λι», «Χά­σα­με τον Βε­νι­ζέ­λο», «Έχει δύ­να­μη το χρή­μα», «Έχω μα­ρά­ζι στην καρ­διά», «Ζε­χρα­ζάτ», «Ζη­λιά­ρι­κο», «Ζη­τιά­να της αγά­πης», «Ο ζό­ρι­κος», «Ζω­νά­ρι κόκ­κι­νο φαρ­δύ», «Η Γιαν­νού­λα από τα Λιό­σια», «Η γιορ­τή της μά­νας», «Η καρ­διά του μά­γκα», «Η Κάρ­μεν στην Αθή­να», «Η Μα­ρία του ψυρ­ρή», «Θα πά­ρω δυο», «Θα σε κλέ­ψω», «Θά­λασ­σα κα­κούρ­γα», «Θα σπά­σει το μπου­ζού­κι μου», «Θα­λασ­σι­νό με­ρά­κι», «Θέ­λω μά­γκι­κη πα­ρέα», «Ο ιπ­πό­της», «Ο καη­μός», «Και­νούρ­για αγά­πη μου σε κα­μα­ρώ­νω», Κα­κούρ­γα μά­να έγι­να», «Κα­κούρ­γα μη­τριά», «Κά­ποιας μά­νας η καρ­διά», «Το κα­ρα­βά­νι», «Καρ­διά μου μη λυ­γάς», «Καρ­διά μου πλη­γω­μέ­νη», «Ο κα­τη­φές», «Κι αν εί­μαι φτω­χα­δά­κι», «Κο­κτέιλ με πε­νιές», «Κο­μπο­λο­γά­κι», «Κο­ρί­τσι άπο­νο», « Το κου­ρέ­λι», «Η κου­τσο­μπό­λα», «Ο μά­γκας του Βο­τα­νι­κού», «Μα­ρι­γού­λα Μα­ντα­λέ­να», «Με πο­λε­μάς μπα­μπέ­σι­κα», «Μες της Πό­λης τα στε­νά ή Κα­ρα­μπι­πε­ρίμ», «Μες τον οντά ενός Πα­σά», «Μες τον τε­κέ της Μα­ρι­γώς», «Μια Σμυρ­νιά στην γει­το­νιά», «Μια φο­ρά στον κό­σμο ζού­με», «Το μι­νό­ρε της αυ­γής», «Μου προ­ξε­νεύ­ουν δυο», «Μπέ­κρος δεν εί­μαι», «Μπε­λε­ντέ­ρια», «Μπου­ζού­κι μου δι­πλό­χορ­δο», «Ντερ­τλί­δι­κο», «Ξε­νι­τιά μα­γκού­φα», «Όποιος ορ­φά­νε­ψε μι­κρός», «Ωφ! Αμάν ή Πί­νω και με­θώ», «Πά­με Μά­ρω στην Αθή­να», «Ποια καρ­διά δεν θα ρα­γί­σει», «Το πορ­το­φό­λι», «Ρα­ντε­βού στις επτά», «Το Σερ­βι­κά­κι», «Σκό­τω­σε με», «Ο σο­ρό­πης», «Σου σφυ­ρί­ζω να βγεις», «Στεί­λε Μα­ριώ τη μά­να σου», «Στης Πλά­κας τα στε­νά­κια», «Στον κα­φέ μου το ‘χουν πει», «Τε­κε­τζής», «Την Αλ­βα­νία ξέ­γρα­ψε», «Τρεις κα­βα­λά­ρη­δες», «Φα­τμέ», «Ο Φι­γου­ρα­τζής», «Φτω­χό πα­νω­φο­ρά­κι μου». Ρε­μπέ­τι­κα, λαϊ­κά, δη­μο­τι­κά, ελα­φρά, ορ­γα­νι­κά και πά­ρα πολ­λά τρα­γού­δια άλ­λων συν­θε­τών, που το όνο­μα του δεν φαί­νε­ται στην ετι­κέ­τα των δί­σκων αλ­λά που σί­γου­ρα τα έκα­νε να λάμ­ψουν με την δι­κή του καλ­λι­τε­χνι­κή πα­ρέμ­βα­ση. Και όλα αυ­τά εί­ναι ένα δείγ­μα του τι πρό­σφε­ρε στην Ελ­λη­νι­κή μου­σι­κή ο Σπ. Πε­ρι­στέ­ρης ο οποί­ος πέ­θα­νε στην Αθή­να στις 17 Μαρ­τί­ου 1966.


ΣΤΑΥ­ΡΟΣ ΠΑ­ΝΤΕ­ΛΙ­ΔΗΣ

Ο Σταύ­ρος Πα­ντε­λί­δης ή Σταύ­ρος Λα­δό­που­λος, όπως ήταν το πραγ­μα­τι­κό του όνο­μα, γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη το 1891. Έδω­σε κι αυ­τός με­ρι­κά πο­λύ όμορ­φα τρα­γού­δια, με­ρι­κά από τα οποία ανα­φέ­ρω: «Αμάν Αν­νί­τσα», «Έχει η Ελ­λά­δα ομορ­φιές», «Θα πά­ρω χω­ρια­τό­που­λο», «Κα­λο­γε­ρά­κι», «Η κό­ρη του πα­πά», «Το με­ρά­κι», Το Μπαλ­κο­νά­κι», «Μπα­χριέ», «Το μυ­στι­κό», «Να πας που­λί μου στο κα­λό», «Ξε­μυα­λί­στρα», «Πα­νά­θε­μα σε Αμε­ρι­κή», «Πα­πού­τσι απ’ τον τό­πο σου», «Ο πε­ρι­βο­λά­ρης», «Πί­νω τη φλό­γα μου να σβή­σω», «Η Στελ­λί­τσα και η Νί­τσα», «Τι τρα­βού­με εμείς οι άντρες», «Το Σαλ­βά­ρι του Κιό­ρο­γλου», «Τρε­λαί­νο­νται για τους αστέ­ρες», «Τσαχ­πί­να Σμυρ­νιω­πού­λα», «Τσερ­κές», «Το χα­νου­μά­κι», «Το νέο Χα­νου­μά­κι», «Ο γλεν­τζές», «Ξαν­θή Εβραιο­πού­λα», «Ο Μυ­λω­νάς», «Ο νέ­ος Μυ­λω­νάς», «Το ζου­μπού­λι», «Δυο όμορ­φες στην Κοκ­κι­νιά», «Μια Κυ­ρια­κή στη Φυ­λα­κή». Ο Σταύ­ρος Πα­ντε­λί­δης πέ­θα­νε στην Αθή­να στις 24 Ια­νουα­ρί­ου 1956.

ΖΑ­ΧΑ­ΡΙΑΣ ΚΑ­ΣΙ­ΜΑ­ΤΗΣ

Ο Ζα­χα­ρί­ας Κα­σι­μά­της, συν­θέ­της, τρα­γου­δι­στής και κι­θα­ρί­στας, γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη το 1896. Τον βλέ­που­με για χρό­νια να επαν­δρώ­νει τις ορ­χή­στρες των μου­σι­κών στα πάλ­κα των μα­γα­ζιών αλ­λά και στα πα­νη­γύ­ρια, εί­ναι κι αυ­τό μια έν­δει­ξη της αξί­ας του. Η συν­θε­τι­κή του δου­λειά δεν εί­ναι με­γά­λη σε μέ­γε­θος αλ­λά εί­ναι αξιό­λο­γη: «Αντε­λι­κιώ­τισ­σα», «Βα­σι­λι­κή προ­στά­ζει», «Δεν με του­μπά­ρεις», «Εδώ σ’ αυ­τή τη γει­το­νιά», «Κα­ρα­γκού­να πά­ει να πλύ­νει», «Με­γα­ρί­τισ­σα», «Μέ­σα σε χί­λια βά­σα­να», «Στον Αρ­γα­λειό», «Το Μό­ρα­βα το Μπό­γρα­δετς», «Τρυ­γό­να», «Ντιλ­μπε­ρά­κι», «Βλά­χα πά­ει για τη στά­νη», «Ξυ­πνή­στε Σταυ­ρα­ε­τοί». Βλέ­που­με ότι τα πε­ρισ­σό­τε­ρα από τα τρα­γού­δια στα οποία εμ­φα­νί­ζε­ται ως συν­θέ­της εί­ναι δη­μο­τι­κά, έχει κι αυ­τό τη ση­μα­σία του. Ο Κα­σι­μά­της πέ­θα­νε στον Πει­ραιά στις 18 Απρι­λί­ου του 1965.

ΜΑ­ΝΩ­ΛΗΣ ΧΡΥ­ΣΑ­ΦΑ­ΚΗΣ ή ΦΙ­ΣΤΙ­ΞΗΣ

Ο Χρυ­σα­φά­κης γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη το 1894. Ήταν συν­θέ­της, έπαι­ζε και σα­ντού­ρι. Συν­θέ­σεις του: «Δυο μαύ­ρα μά­τια», «Δως μου ένα φι­λά­κι», «Η φλο­γέ­ρα του Τσο­πά­νη», «Θα σε πάω στην τα­βέρ­να», «Κου­λου­ριώ­τισ­σα Νε­ράι­δα», «Λέ­λα μ’ έφα­γε το τσι­φτε­τέ­λι», «Το μα­να­βά­κι», «Ο Μα­ντάς», «Η μέ­λισ­σα», «Μια βαρ­κού­λα θα Ναυ­λώ­σω», «Η μοί­ρα», «Μου ‘φα­γαν το πορ­το­φό­λι», «Ο Μπαρ­μπα­λιάς», «Ντά­ρι ντα ντραμ ο μπα­γλα­μάς», «Ο καυ­γάς για το πε­τσί», «Ο τσέ­λι­γκας συ­μπε­θε­ριά­ζει», «Οι δυο σε­ρέ­τες», «Οι τσε­λι­γκά­δες στο χο­ρό», «Όμορ­φη κο­πέ­λα», «Πά­ει το που­λί μου», «Πά­με για το πρά­σο», «Πα­ντρεύ­ε­ται η Ανα­στα­σιά», «Πει­ραιώ­τισ­σα τσαχ­πί­να», «Σεβ­ντα­λού», «Σου ‘χει λά­χει», «Σο­φί­τσα», «Τα Κου­λου­ριώ­τι­κα Γρι Γριά», «Τα κρί­να και τα για­σε­μιά», «Τι έχεις χρυ­σέ μου αη­τέ», «Το κα­φέ σου το σκου­φά­κι», «Το φλι­τζά­νι του Γιάν­νη», «Τρεις βλα­χο­πού­λες της Λι­βα­δειάς», «Το τρια­ντά­φυλ­λο», «Φλο­γέ­ρα παί­ζει», «Φύ­γε άπο­νη κα­κιά»», «Αν­νού­λα μου για σέ­να», «Για μια π’ αγά­πη­σα», «Βο­χα­ΐ­τισ­σα», «Η τσαχ­πί­να στη Ρα­φί­να», «Θα σε κά­νω για­βου­κλού», «Θέ­λω να μη σπας», «Κά­μποι πρά­σι­νοι», Κρυ­σταλ­λιώ», «Μα­γκιό­ρος», «Μά­στο­ροι δυο με­ρα­κλή­δες», «Ο με­ρα­κλής», «Μυ­λω­νού», «Το ξυ­πνη­τή­ρι», «Δέ­σπω πο­τί­ζεις τα λου­λού­δια», «Τι­τά­κι», «Στα κα­τσα­ρά σου βάλ­θη­κα», «Τσα­κω­τό τον έπια­σε», «Φτά­νει να μ’ αγα­πάς», «Η φτω­χού­λα», «Πο­λυ­γω­νιώ­τισ­σα», «Σο­φί­τσα». Ο Μα­νώ­λης Χρυ­σα­φά­κης πέ­θα­νε στην Αθή­να στις 11 Απρι­λί­ου 1972.

ΔΗ­ΜΗ­ΤΡΗΣ ΜΠΑ­ΡΟΥ­ΣΗΣ ή ΛΟ­ΡΕΝ­ΤΖΟΣ ή ΜΠΑ­ΡΟΥΣ

Ο Λο­ρέν­τζος γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη το 1860. Μι­κρή αλ­λά εν­δια­φέ­ρου­σα η συμ­με­το­χή του στη δι­σκο­γρα­φία, κυ­ρί­ως για τα μά­γκι­κα και βα­ριά ρε­μπέ­τι­κα που έγρα­ψε: «Μας κυ­νη­γούν τον αρ­γι­λέ», «Του Πε­ραία το αλά­νι», «Γλυ­κά μά­τια», «Ο μά­γκας ή Ο Μόρ­της», «Ο κό­σμος με κα­τη­γο­ρεί», «Που­ν’ τα νιά­τα που ‘χα πρώ­τα», «Το Χα­σα­πά­κι ή Εγώ θα πά­ρω χα­σα­πά­κι», «Χα­σο­μέ­ρης χα­σι­κλής», «Γεια σου Λό­λα με­ρα­κλού», «Με τρά­βη­ξαν τα μά­τια σου», «Στου Νι­κή­τα τον τε­κέ». Πέ­θα­νε στην Αθή­να το 1944.


ΓΙΑΝ­ΝΗΣ ΔΡΑ­ΓΑ­ΤΣΗΣ ή ΟΓΔΟ­ΝΤΑ­ΚΗΣ

Ο Ογδο­ντά­κης γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη το 1886. Μα­ζί με τον Δη­μή­τρη Σέμ­ση ή Σα­λο­νι­κιό απο­τε­λούν τα δύο κα­λύ­τε­ρα βιο­λιά του με­σο­πο­λέ­μου. Εκτός όμως από σπου­δαί­ος δε­ξιο­τέ­χνης στο βιο­λί, υπήρ­ξε και ση­μα­ντι­κός συν­θέ­της: «Αγα­πώ μα­νού­λα», «Αθη­ναί­ος Σεβ­ντα­λής», «Αχ! Μα­ζί σου», «Μες σε ρου­μά­νια δρο­σε­ρά», «Ο γά­μος», «Οι γα­μπί­τσες», Για πες μου αυ­τή που αγα­πάς», «Για­τί εί­σαι πι­κρα­μέ­νη», «Ο γκρι­νιά­ρης», «Γλυ­κιά αγά­πη», «Γλυ­κιά μου Κα­λα­μα­τια­νή», «Η Γλυ­κο­φρι­δού», «Ει­ρη­νά­κι», «Ελε­νά­κι ή Ελε­νί­τσα», «Έχεις δυο μά­τια μά­γκι­κα», «Θα με­θώ και θα τα σπάω ή Μπε­λα­λής», «Κά­θε πρωί ση­κώ­νο­μαι», «Κα­κούρ­γα Πο­δα­ριώ­τισ­σα», Κα­μω­μα­τού ή Άμαν Γιά­λα», «Κα­πρι­τσιό­ζα», «Καρ­διο­κλέ­φτρα», «Κα­τερ­γά­ρα», «Κλέ­ψαν την τσε­λι­γκο­πού­λα», «Κό­νια­λης», «Κού­κλα μου Μα­ρί­κα» «Λι­βα­δειώ­τισ­σα», «Λου­λού», «Μά­γκι­κο», «Μα­νώ­λης Χα­σι­κλής», «Μά­τια μαχ­μού­ρι­κα», «Μαυ­ρο­μά­τα μου», «Μαυ­ρο­φό­ρα», «Με το ζό­ρι βρε μι­κρή», «Με­θάω τα σπάω», «Μέ­ρα νύ­χτα με­θυ­σμέ­νος», «Νέο με­λα­χρι­νό», «Μες τα ξέ­να», «Μια βλα­χο­πού­λα κά­θε­ται», «Μόρ­τισ­σα κι αλά­νης», «Η μπε­λα­λού», «Μυ­στι­κός έρως», «Η Να­ζιά­ρα», «Νέα περ­βο­λα­ριά», «Νέο χα­νου­μά­κι», «Ο καη­μός του ξε­νι­τε­μέ­νου», «Όταν περ­νάς μπρο­στά μου», «Το Πα­λα­μί­δι», «Πα­τρι­νο­πού­λα», «Πει­σμα­τά­ρα», «Πέ­ρα εκεί στη Λι­βα­δειά», «Πι­τσι­ρί­κος», «Σ’ ένα γλε­ντι τα μπλε­ξα», «Σερ­βι­κά­κι αλά­νι­κο», «Η Σκερ­τσό­ζα», «Τα μά­τια σου τα μα­γι­κά», «Τα πεί­σμα­τα σου τα κου­τά», «Της μά­νας σου το πεί­σμα», «Του­μπιώ­τισ­σα», «Τρεις αδελ­φές», «Το τρε­λο­κό­ρι­τσο», «Τσα­κί­ρα», «Η Τσαχ­πί­να», «Τσαχ­πί­να αρα­πί­να», «Φυ­λα­κι­σμέ­νος», «Χαϊ­δε­μέ­νη», «Χα­σά­πι­κο το Μά­γκι­κο», «Η χή­ρα», «Χιώ­τι­κος συρ­τός», «Χθες το βρά­δυ», «Χω­ρια­το­πού­λα», Ψεύ­τες άν­δρες», «Η ψεύ­τρα», «Θέ­λω από­ψε να γλε­ντή­σω», «Δυο αδελ­φού­λες στο βου­νό», «Μά­να μου μη με μα­λώ­νεις», «Δυο καρ­διές πο­νε­μέ­νες», «Στης νύ­χτας το σκο­τά­δι», «Έχα­σα μα­ντή­λι», «Αν δε με θέ­λεις χή­ρα μου», «Ο θερ­μα­στής», «Ο Γιάν­νης Χα­σι­κλής», «Δεν σε θέ­λω πια», «Το Μα­ρι­κά­κι», «Νέ­ος Κό­νια­λης». Αρ­κε­τά τρα­γού­δια του Δρα­γά­τση πέ­ρα­σαν στο όνο­μα της Μα­ρί­κας Φραν­τζε­σο­πού­λου, η οποία εί­ναι γνω­στή και ως Μα­ρί­κα η Πο­λί­τισ­σα. Πέ­θα­νε στην Αθή­να το 1958.

ΒΑΓ­ΓΕ­ΛΑ­ΚΗΣ ΣΟ­ΦΡΩ­ΝΙΟΥ ή ΒΑΓ­ΓΕ­ΛΑ­ΚΗΣ Ο ΚΟΜ­ΜΟΥ­ΝΙ­ΣΤΗΣ ή 75Α­ΡΑΣ ή ΒΙ­ΒΛΙΟ­ΔΕ­ΤΗΣ

Ο Βαγ­γε­λά­κης, τρα­γου­δι­στής αλ­λά και συν­θέ­της σε λί­γα τρα­γού­δια και κυ­ρί­ως σε αμα­νέ­δες, γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη το 1890. Οι αμα­νέ­δες του άφη­σαν επο­χή· δύο από αυ­τούς που τον ανα­φέ­ρουν σαν συν­θέ­τη εί­ναι «Μα­νές Σουλ­τα­νί» και «Ως και αυ­τού η τύ­χη μου – Μπά­λος». Τα πε­ρισ­σό­τε­ρα από τα τρα­γού­δια που ερ­μή­νευ­σε σαν τρα­γου­δι­στής έχουν ήδη ανα­φερ­θεί στους συν­θέ­τες που προ­α­να­φέ­ρα­με. Ο Βαγ­γε­λά­κης πέ­θα­νε στην Αθή­να το 1963.


ΔΗ­ΜΗ­ΤΡΗΣ ΑΤΡΑΪ­ΔΗΣ

Ο Δη­μή­τρης Ατρα­ΐ­δης γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη το 1899. Πολ­λά από τα τρα­γού­δια του άφη­σαν επο­χή όπως η «Αλε­ξάν­δρεια» και «Τα έρη­μα τα ξέ­να». Ανα­φέ­ρου­με με­ρι­κά ακό­μα: «Η γυ­ναί­κα μου γκρι­νιά­ζει», «Πει­ραιώ­τι­κα τσαχ­πί­να», «Το φου­στα­νά­κι», «Το για­σε­μί», «Έγι­να αλα­νιά­ρης», «Ενύ­στα­ξα βρε ξά­δελ­φε», «Θο­δώ­ρα», «Κα­τη­φές», «Κα­τι­νά­κι μου λυ­πή­σου με», «Μαύ­ρο που­λί», «Μη με ρω­τάς μα­νού­λα μου», «Μια βλα­χο­πού­λα αρ­ρώ­στη­σε», «Μπερ­μπά­ντης», «Να ήμουν στην Αρά­χω­βα», «Ξε­λο­γιά­στρα», «Πει­ραιώ­τισ­σα τσαχ­πί­να», «Σα­ρώ­στε όλες τις αυ­λές», «Της γα­λα­νής το φό­ρε­μα», «Χα­ρά­μα­τα μια Κυ­ρια­κή», «Χρυ­σού­λα». Ο συν­θέ­της Γιώρ­γος Ατρα­ΐ­δης ήταν γιός του, πολ­λά από τα τρα­γού­δια του Δημ. Ατρα­ΐ­δη ερ­μή­νευ­σε η κου­νιά­δα του Αθα­να­σία Ατρα­ΐ­δου, που γεν­νή­θη­κε στην Μι­κρά Ασία το 1910. Επί­σης ο Ευάγ­γε­λος Ατρα­ΐ­δης, που έγρα­ψε με­γά­λες επι­τυ­χί­ες κα­τά τη δε­κα­ε­τία του 1960 – 1970, ήταν ανι­ψιός του, μι­λά­με δη­λα­δή για μια σπου­δαία μου­σι­κή οι­κο­γέ­νεια. Ο Δη­μή­τρης Ατρα­ΐ­δης πέ­θα­νε στην Αθή­να στις 12 Απρι­λί­ου 1988.


ΔΗ­ΜΗ­ΤΡΗΣ ΜΑ­ΝΙ­ΣΑ­ΛΗΣ

Ο σο­λί­στας του βιο­λιού και συν­θέ­της Δη­μή­τρης Μα­νι­σα­λής (Λα­δό­που­λος ήταν το πραγ­μα­τι­κό του όνο­μα) γεν­νή­θη­κε κι αυ­τός στη Μα­γνη­σία της Μι­κράς Ασί­ας, πα­ρά το ότι εί­χε πολ­λές συμ­με­το­χές στη δι­σκο­γρα­φία σαν σο­λί­στας του βιο­λιού. Από το 1960 αρ­χί­ζει να εμ­φα­νί­ζε­ται και σαν συν­θέ­της στην δι­σκο­γρα­φι­κή εται­ρία RCA Victor και πολ­λά ορ­γα­νι­κά κομ­μά­τια του έχουν με­γά­λο εν­δια­φέ­ρον. Συ­νερ­γά­στη­κε κυ­ρί­ως με τη Ρό­ζα Εσκε­νά­ζη στην τε­λευ­ταία πε­ρί­ο­δο της κα­ριέ­ρας της. Με­ρι­κά από τα τρα­γού­δια του: «Άνα­ψε τα κε­ριά τα σπαρ­μα­τσέ­τα», «Αγκα­λιές ως το πρωί», «Αν ήμουν πλού­σιος», «Αν ήξε­ρες τον πό­νο μου», «Ο από­κλη­ρος», Από­ψε θα γλε­ντή­σου­με», «Βαγ­γε­λί­τσα μου», «Δεν ζη­λεύω», Δεν με θέ­λεις μια», «Εί­ναι αρ­γά πο­λύ αρ­γά», «Θέ­λω από­ψε να γλε­ντή­σω», «Κα­πε­τα­νά­κης», «Κα­ρα­βο­τσα­κί­σμα­τα», «Τσα­κι­τζής», «Το κου­βά­ρι», «Μπαμ Ορ­γα­νι­κό», «Προ­δο­μέ­νος», «Σβή­νω λί­γο λί­γο», «Το μω­ρό», «Τσακ­πίν», «Χό­ρε­ψε μου τσι­φτε­τέ­λι», «Το πε­πρω­μέ­νο», «Ανα­το­λί­τι­κο ή Μά­να μου εί­μαι φθι­σι­κός», «Ζω­ντο­χή­ρα», «Κά­νε κα­λό και μην το λες», «Όσα έχω θα τα φά­με», «Πες μου το για­τί», «Κα­λο­γε­ρά­κι θα γε­νώ», «Σε γνω­ρί­ζω μ’ όποια μά­σκα», «Στα πα­λιά σου τα πα­πού­τσια», «Θυ­μά­σαι βλά­χα μ’ που σε φί­λη­σα», «Ποιος εί­ναι ο πρω­το­μά­στο­ρας», «Το που­γκί», «Σπυ­ρί-Σπυ­ρί», «Αη­δό­νι μου ζη­λιά­ρι­κο», «Πα­στουρ­μάς». Γιός του Δημ. Μα­νι­σα­λή εί­ναι ο Γιώρ­γος Μα­νι­σα­λής ή Κο­ριός για τον οποίο θα μι­λή­σου­με πιο κά­τω.

ΓΙΩΡ­ΓΟΣ ΡΟ­ΒΕΡ­ΤΑ­ΚΗΣ

Ο Ρο­βερ­τά­κης γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη το 1911. Ήταν πια­νί­στας και συν­θέ­της. Αν και πολ­λά από τα τρα­γού­δια που πέ­ρα­σαν στο όνο­μά του απο­τε­λούν δια­σκευ­ές τρα­γου­διών άλ­λων συν­θε­τών, και ο ίδιος άφη­σε το απο­τύ­πω­μά του στη δι­σκο­γρα­φία με δι­κές του συν­θέ­σεις: «Να τι βγαί­νει από ’κει», «Μπου­κά­ραν οι μά­γκες στον τε­κέ», «Αν­νού­σα», «Για σβή­σε το τσι­γά­ρο», «Γκρι­νιά­ρα», «Γου­βιώ­τισ­σα», «Δι­κά­στε με δι­κά­στε με», «Εί­μαι όμορ­φος λε­βέ­ντης», «Έλα να σε φι­λή­σω», «Ελε­νί­τσα», «Εμέ­να μ’ έχεις για ρε­ζέρ­βα», «Έτσι σε θέ­λω κού­κλα μου», «Η ζη­μιά­ρα μου η γά­τα», «Θα κά­νω πέ­ρα­σμα κρυ­φό», «Αφού δεν θέ­λει η μά­να σου», «Καρ­διά μου Καρ­διά μου», «Κα­τη­γο­ρώ», «Μά­γκι­κα δεν μου ξη­γιέ­σαι», «Μα­ζί σου κα­ρα­βά­κι μου», «Μη με ρω­τά­τε να σας πω», «Μη φο­βά­σαι», «Νε­ρά μου κά­νεις», «Ο χά­ρος ήπιε δυο κρα­σιά», «Πα­να­γιώ­τα», «Πά­ρε κα­ρό­τσα κι έλα», «Πω! Πω! Πω! Αυ­τό το μί­νι», «Την καρ­διά μου την ορί­ζω», «Το παι­δί μο­νά­χο πί­νει», «Τρία παι­διά απ’ του Ψυρ­ρή», «Το Προ Πο», «Χα­λά­λι σου για πάρ­τη σου», «Μ’ άνα­ψες καη­μό», «Το πι­τσι­ρι­κά­κι», «Άν­να μου», «Ο κλε­φτο­τσα­ντάς», «Για­τί δεν μ’ αγα­πάς», «Κα­τα­στρά­φη­κα», «Κα­ρά­βι κα­ρα­βά­κι μου», «Κά­φτε για­τροί τις συ­ντα­γές», «Πει­ρά­ξα­νε τον μά­γκα μου», «Πες μου τι σου βρί­σκω», «Χά­δια ψεύ­τι­κα που­λάς», «Εί­ναι δυο χρο­νά­κια», «Ο ζη­λιά­ρης», «Τσά­κα τσού­κα το κο­μπο­λο­γά­κι», «Φτά­νει πια φτά­νει», «Ελε­νά­κι βρε κου­κλά­κι», «Δεν φταις εσύ», «Μά­να θέ­λω έναν άν­δρα», «Αγά­πες έκα­να σω­ρό», «Άλ­λα­ξα καρ­διά», «Μια κο­πε­λιά απ’ τα Γιάν­νε­να», «Έκα­να σφάλ­μα­τα», «Ξαν­θιά εσύ ξαν­θό και το κρα­σί», «Όλοι δια­βά­τες εί­μα­στε», «Στο βου­νό θα κά­τσω μό­νος», «Μια συν­νε­φια­σμέ­νη νύ­χτα», «Χα­λά­λι σου για πάρ­τι σου», «Έλα χα­νου­μά­κι μου», «Με βρή­κες μες τη φτώ­χια μου», «Επιά­σα­νε τον Μπά­τη». Η βιο­γρα­φία του Γ. Ρο­βερ­τά­κη (1973) εί­ναι η πρώ­τη που άνοι­ξε μια ατε­λεί­ω­τη σει­ρά με βι­βλία αυ­τού του εί­δους, για ένα κοι­νό που μέ­χρι τό­τε αγνο­ού­σε τον κό­σμο του ρε­μπέ­τι­κου. Ο Ρο­βερ­τά­κης πέ­θα­νε στην Αθή­να τον Νο­έμ­βρη του 1978.

ΑΝΕ­ΣΤΗΣ ΔΕ­ΛΙΑΣ ή ΑΡ­ΤΕ­ΜΗΣ

Ο Δε­λιάς ήταν συν­θέ­της, τρα­γου­δι­στής και μπου­ζου­ξής από τους λί­γους, ο πρώ­τος Σμυρ­νιός που θα μπει στις ρε­μπέ­τι­κες ορ­χή­στρες με μπου­ζού­κια. Θα απο­τε­λέ­σει το ένα από τα τέσ­σε­ρα μέ­λη της πρώ­της ρε­μπέ­τι­κης κο­μπα­νί­ας που έμει­νε γνω­στή με το όνο­μα «Τε­τράς η ξα­κου­στή του Πει­ραιώς», με αρ­χη­γό τον Μάρ­κο Βαμ­βα­κά­ρη και τους Στρά­το Πα­γιουμ­τζή και Γιώρ­γο Μπά­τη να συ­μπλη­ρώ­νουν την όντως θρυ­λι­κή και ιστο­ρι­κή αυ­τή τε­τρά­δα. Ο Ανέ­στος θα αφή­σει λί­γα τρα­γού­δια στη δι­σκο­γρα­φία αφού λί­γη ήταν και η ζωή του: γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη το 1912 και πέ­θα­νε από το μπλέ­ξι­μό του με τα ναρ­κω­τι­κά στην Αθή­να του 1943. Τα τρα­γού­δια του, όμως, όπως και το παί­ξι­μο του, μας δί­νουν την ει­κό­να που θα εί­χε στα μου­σι­κά πράγ­μα­τα της Ελ­λά­δος αν…. «Το Χα­ρέ­μι στο Χα­μάμ» εί­ναι το πρώ­το και ένα από τα λί­γα τσι­φτε­τέ­λια που έγι­ναν την επο­χή εκεί­νη –αρ­γό­τε­ρα η Ελ­λά­δα θα γί­νει «τσι­φτε­τε­λού», όπως έλε­γε η Βί­κυ Μο­σχο­λιού, η δια­νό­η­ση θα γυ­ρί­σει την πλά­τη στο τσι­φτε­τέ­λι, ώσπου ο Μα­νώ­λης Ρα­σού­λης θα το απε­νο­χο­ποι­ή­σει… «Το σα­κά­κι» εί­ναι άλ­λο ένα σπου­δαίο τρα­γού­δι του Δε­λιά για τους φτω­χο­διά­βο­λους της Αθή­νας και του Πει­ραιά. Άλ­λα τρα­γού­δια του: «Αθη­ναί­ισ­σα», «Το κου­τσα­βά­κι», «Ο Νί­κος ο τρε­λά­κιας», «Σού­ρα και μα­στού­ρα», «Τον Άντρα σου κι εμέ­να», κα­θώς και «Ο πό­νος του πρε­ζά­κια» το τρα­γι­κό αυ­το­βιο­γρα­φι­κό τρα­γού­δι του.

ΣΤΡΑ­ΤΟΣ ΠΑ­ΓΙΟΥΜ­ΤΖΗΣ ή ΤΕ­ΜΠΕ­ΛΗΣ

Ο μέ­γας τρα­γου­δι­στής του ρε­μπέ­τι­κου. Αν και πολ­λά τρα­γού­δια βγή­καν στο όνο­μά του, εί­ναι μάλ­λον σί­γου­ρο ότι χα­ρί­στη­καν στον Στρά­το από άλ­λους συν­θέ­τες, που ανα­γνώ­ρι­σαν πως σε αυ­τόν οφεί­λε­ται η επι­τυ­χία και απο­γεί­ω­ση πολ­λών τρα­γου­διών τους. Ο Στρά­τος γεν­νή­θη­κε στο Αϊ­βα­λί της Μι­κράς Ασί­ας το 1904. Τε­ρά­στιος εί­ναι ο αριθ­μός των τρα­γου­διών όλων των συν­θε­τών του ρε­μπέ­τι­κου που ερ­μή­νευ­σε. Όταν κά­πο­τε έκα­να τη δι­σκο­γρα­φία του Βα­σί­λη Τσι­τσά­νη η οι­κο­γέ­νεια του με­γά­λου αυ­τού βάρ­δου μου ζή­τη­σε ευ­γε­νι­κά και αυ­τό εί­ναι προς τι­μήν τους, να αφαι­ρέ­σω τα τρα­γού­δια του Τσι­τσά­νη που ο ίδιος εί­χε χα­ρί­σει σε συ­νερ­γά­τες του, για­τί δεν ήθε­λαν να δια­τα­ρα­χτούν οι κα­λές σχέ­σεις που εί­χαν μα­ζί τους. Ανα­φέ­ρω λοι­πόν με­ρι­κά τρα­γού­δια που έχουν κα­τα­χω­ρη­θεί στο όνο­μα του Στρά­του έστω κι αν αυ­τά δεν εί­ναι δη­μιουρ­γί­ες Μι­κρα­σια­τών συν­θε­τών. «Εί­μαι ο Στρά­τος Πα­γιουμ­τζής», «Σαν της ορ­φά­νιας τον καη­μό», «Οι μπα­γλα­μά­δες», «Στά­θη­κα πε­νιές ν’ ακού­σω», «Το κο­ρί­τσι μην πει­ρά­ζεις», «Μοί­ρα με κα­τα­δί­κα­σες», «Μες της Πε­ντέ­λης τα βου­νά», «Κου­ρά­γιο πια καρ­δού­λα μου», «Πλά­τσα Πλού­τσα», «Η Ζα­μπέ­τα», «Στο λι­μα­νά­κι», «Χρά­πα χρού­πα το ξυ­ρά­φι», «Ο ανα­πτή­ρας», «Μά­γκες πιά­στε τα βου­νά». Ο Στρά­τος πέ­θα­νε στη Νέα Υόρ­κη στις 16 Νο­εμ­βρί­ου 1971.

ΚΩ­ΣΤΑΣ ΚΑ­ΝΟΥ­ΛΑΣ

Γεν­νή­θη­κε στα Σώ­κια της Μι­κράς Ασί­ας το 1894. Συν­θέ­της και ορ­γα­νο­παί­χτης (κο­ντρα­μπά­σο, βιο­λον­τσέ­λο και τσέ­λο). Δη­μιουρ­γί­ες του: «Δυο μα­τά­κια παι­χνι­διά­ρι­κα», «Κί­τρι­νο Σα­μα­ρο­σκού­τι», «Το τρα­γού­δι των ψα­ρά­δων», «Χα­σα­πά­κια», «Θέ­λω σπί­τι και λε­φτά», «Η Μα­γδά­λω», «Η Ζα­μπέ­τα», «Μή­λω», «Χιώ­τι­κο Πυρ­γού­σι­κο», «Η μά­να που σε γέν­νη­σε», «Με σέ­να ξε­λο­γιά­στη­κα», «Σε ποιον το ντέρ­τι μου να πω», «Κα­λό­καρ­δη μου Ντί­να». Ο Κώ­στας Κα­νού­λας πέ­θα­νε στην Αθή­να στις 22 Ιου­νί­ου 1962.


ΑΠΟ­ΣΤΟ­ΛΟΣ ΧΑ­ΤΖΗ­ΧΡΗ­ΣΤΟΣ ή ΣΜΥΡ­ΝΙΩ­ΤΑ­ΚΙ

Γεν­νή­θη­κε στο Κο­κάρ­για­λι της Σμύρ­νης το 1901. Σαν συν­θέ­της, σαν σο­λί­στας του μπου­ζου­κιού και σαν τρα­γου­δι­στής θα μας αφή­σει μο­να­δι­κά δη­μιουρ­γή­μα­τα σε δί­σκους 78 στρο­φών: «Αλή­τη μ’ εί­πες μια βρα­διά», «Η άμα­ξα μες τη βρο­χή», «Ας μην ξη­μέ­ρω­νε πο­τέ», «Βαγ­γε­λιώ δεν εί­σαι εντά­ξει», «Κοκ­κι­νιώ­τισ­σα», «Γκιούλ Μπα­ξέ», «Γλυ­κο­βρα­διά­ζει», «Έλα να πά­με τσάρ­κα», «Έχω βα­θιά τον πό­νο», «Η μι­κρή του κα­μη­λιέ­ρη», «Ήρ­θα­με να γλε­ντή­σου­με», «Καϊ­ξής», «Καρ­διά πα­ρα­πο­νιά­ρα», «Κα­ρο­τσέ­ρη τρά­βα», «Το Κα­τι­νά­κι», «Κό­ρη μά­γισ­σα», «Η μα­νού­λα ή Καη­μό με­γά­λο από­χτη­σα», «Μά­ρω», «Μαυ­ρο­φό­ρα», «Μη μου γκρι­νιά­ζεις κού­κλα μου», «Μην εί­σαι ψεύ­τρα δί­γνω­μη ή μη μου μι­λάς με μά­σκα», «Μπερ­μπά­ντης», «Ντου­νιά ανα­κρι­τή», «Νύ­χτα αξη­μέ­ρω­τη», «Νυ­χτο­πού­λι ή Λί­γη αγά­πη σου ζη­τώ μι­κρό μου», «Ξαν­θιά Σμυρ­νιω­το­πού­λα», «Ο ξε­νύ­χτης», «Πα­λιό­παι­δο», «Πά­με στο Φά­λη­ρο», «Ο πα­σάς», «Πε­ντά­μορ­φη», «Σκά­λα τη σκά­λα θ’ ανε­βώ», «Φτώ­χια», «Ψεύ­τη ντου­νιά», «Πα­ρα­πο­νιά­ρι­κο», «Τα χα­νου­μά­κια», «Γκρι­νιά­ρι­κο», «Θα σε πε­ρι­μέ­νω από­ψε», «Θα ‘ρθει μια μέ­ρα να πο­νάς», «Το μα­γκα­λά­κι», «Ρη­μαγ­μέ­νη ζωή», «Καρ­διά ορ­φα­νή», «Ο αλή­της τρα­γου­δά», «Πά­νε τα τρέ­να κι έρ­χο­νται», «Μά­να μου για­τί να με γεν­νή­σεις». Πέ­θα­νε στην Αθή­να στις 5 Ιου­νί­ου 1959.

ΚΩ­ΣΤΑΣ ΚΑ­ΠΛΑ­ΝΗΣ

Γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη στις 15 Αυ­γού­στου 1920 και θα έρ­θει με το κύ­μα των προ­σφύ­γων στον Πει­ραιά. Συν­θέ­της, τρα­γου­δι­στής και μπου­ζου­ξής, θα αφή­σει το στίγ­μα του στη δι­σκο­γρα­φία του ρε­μπέ­τι­κου: «Δεν σε νοιά­ζει, δεν σε νοιά­ζει», «Δι­πλω­μά­τα» «Δια­βο­λό­καλ­τσα», «Δί­χως παλ­τό στη χει­μω­νιά», «Δυο φί­λοι για μια χή­ρα», «Ένας αλή­της πέ­θα­νε», «Έφυ­γες κά­ποιο δει­λι­νό», «θο­λώ­νεις τα νε­ρά», «Το κε­ρά­σι», «Κλά­ψε μπου­ζού­κι μου», «Ο κό­κο­ρας», «Ο γέ­ρο ναυ­τι­κός», «Όμορ­φη Πει­ραιώ­τισ­σα», «Ο πα­σάς κά­νει γιου­ρού­σι», «Την αγά­πη μου, μου την κλέ­ψα­νε», «Βρέ­χει ο ου­ρα­νός και βρέ­χο­μαι», «Ζωή σε­ρέ­τισ­σα», «Κά­τω στο για­λό», «Εσύ τα πί­νεις εγώ πλη­ρώ­νω», «Σφάλ­μα ασυγ­χώ­ρη­το», «Ο μυ­στή­ριος», «Το πι­κρό πο­τή­ρι», «Βα­ριά χτυ­πά­ει η κα­μπά­να», «Η χαρ­το­ρί­χτρα», «Μας ζη­λεύ­ου­νε», «Εί­μαι από­ψε στα με­ρά­κια», «Ομο­λο­γί­ες», «Σου­ρου­πώ­νει», «Στην Αρα­πιά», «Ο Χα­τζής», «Ψι­λή βρο­χή», «Ήρ­θε ο χει­μώ­νας». Θα με­τα­να­στεύ­σει στην Αμε­ρι­κή και θα πε­θά­νει στο Λος Άν­τζε­λες στις 2 Μαρ­τί­ου του 1997.


ΚΟ­ΣΜΑΣ ΚΟ­ΣΜΑ­ΔΟ­ΠΟΥ­ΛΟΣ

Γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη το 1903. Συν­θέ­της που μας άφη­σε λί­γα αλ­λά ωραία τρα­γού­δια, ο Κο­σμα­δό­που­λος έπαι­ζε Μπου­ζού­κι και σά­ζι. «Τα νη­σιά του πα­ρα­δεί­σου», «Ρί­να», «Τον πό­λε­μο μας κή­ρυ­ξες», «Πο­ντά­ρω όλα τα ψι­λά», «Το Ελε­νά­κι», «Αρ­χο­ντο­πού­λα μου» «Στο λό­φο του Σκου­ζέ». Πέ­θα­νε στην Αθή­να το 1973.


ΓΙΩΡ­ΓΟΣ ΜΑ­ΝΙ­ΣΑ­ΛΗΣ ή ΚΟ­ΡΙΟΣ

Γεν­νή­θη­κε στον Βό­λο στις 10 Ια­νουα­ρί­ου 1925 και εί­ναι γιός του Μι­κρα­σιά­τη συν­θέ­τη και σο­λί­στα του βιο­λιού Δη­μή­τρη Μα­νι­σα­λή. Συν­θέ­της αλ­λά και μπου­ζου­ξής, χρό­νια πά­νω στο πάλ­κο δί­πλα στους με­γά­λους του ρε­μπέ­τι­κου, θα γρά­ψει κι αυ­τός εκα­το­ντά­δες τρα­γού­δια και πολ­λά από αυ­τά θα γί­νουν επι­τυ­χί­ες: «Δυο πο­νη­ροί μου κά­ναν μπλό­κο», «Όλες εί­σα­στε ίδιες ή Όταν ήμουν παι­δί», «Άκου­σε γέ­ρου συμ­βου­λή», «Ας πέ­θαι­νες να γλύ­τω­να», «Αχά­ρι­στη γυ­ναί­κα», «Εί­μα­στε παι­διά της πιά­τσας», «Ο επαρ­χιώ­της», «Ο κα­τή­φο­ρος», «Μου βγή­κε τ’ όνο­μα», «Ο Μα­νιός με το μπε­γλέ­ρι», «Το λι­μά­νι έχω μά­να ή Οι μα­ού­νες», «Μέ­σα σε μια νύ­χτα», «Βάρ­δα κό­σμε να πε­ρά­σω», «Η ψυ­χή του Μά­γκα», «Να ‘χα ένα πορ­το­φό­λι», «Τα κο­ρόι­δα της τρά­που­λας», «Τρεις αν­θρώ­πους αγα­πώ», «Ας έβρι­σκα έναν άν­θρω­πο», «Κά­θε ηλιο­βα­σί­λε­μα», «Μη μα­δάς τις μαρ­γα­ρί­τες», «Μια φο­ρά στις δέ­κα μέ­ρες», «Να σε γλυ­τώ­σω προ­σπα­θώ», «Ο πα­ρα­μυ­θα­τζής», «Πα­ρά­νο­μη μου αγά­πη», «Το πα­ρελ­θόν μου», «Ο φι­γου­ρα­τζής», «Χά­ρε που παίρ­νεις τους κα­λούς», «Χί­λιες ξε­νι­τιές δεν κά­νουν μια πα­τρί­δα», «Οι φτω­χοί να μη γεν­νιού­νται». Ο Γ. Μα­νι­σα­λής πέ­θα­νε στην Αθή­να στις 6 Νο­εμ­βρί­ου 1999.

ΣΤΕ­ΦΑ­ΝΟΣ ΒΑΡ­ΤΑ­ΝΗΣ

Γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη το 1922. Αρ­με­νι­κής κα­τα­γω­γής συν­θέ­της και βιο­λι­στής, με τη δι­κή του με­γά­λη ιστο­ρία στον χώ­ρο. Δη­μιουρ­γί­ες του: «Στα βρά­χια της Πει­ραϊ­κής», «Γε­λά­τε μα δεν ξέ­ρε­τε», «Ορ­κί­ζο­μαι στην αντρι­κή τι­μή μου», «Τα μου­τζου­ρω­μέ­να χέ­ρια», «Τώ­ρα που ανή­κεις σ’ άλ­λον», «Κοί­τα να κά­τσεις φρό­νι­μα», «Κρα­σί αγα­πη­μέ­νο», «Μά­θε ποια εί­μαι κύ­ριε», «Ου­δείς ανα­μάρ­τη­τος», «Πά­ρε με νοι­κο­κυ­ρά σου», «Σαν πα­λι­κά­ρι του και­ρού», «Σαν το τσι­γά­ρο να καώ», «Στο πα­λιό το μο­νο­πά­τι», «Δεν εί­μαι πέ­τρα», «Με φί­λους και με συγ­γε­νείς». Ο Στέ­φα­νος Βαρ­τά­νης πέ­θα­νε στην Αθή­να στις 15 Νο­έμ­βρη 1988.

ΜΙ­ΧΑ­ΛΗΣ ΣΟΥ­ΓΙΟΥΛ(ΤΖΟ­ΓΛΟΥ)

Ο Σου­γιούλ γεν­νή­θη­κε στο Αϊ­δί­νι της Μι­κράς Ασί­ας στις 4 Νο­έμ­βρη του 1906. Συν­θέ­της και ακορ­ντε­ο­νί­στας, θα γρά­ψει με­γά­λες επι­τυ­χί­ες στο λε­γό­με­νο ελα­φρό τρα­γού­δι, αλ­λά θα εί­ναι και ο συν­θέ­της που πρώ­τος θα γρά­ψει λαϊ­κά τρα­γού­δια πά­νω στο στυλ του ρε­μπέ­τι­κου για τις επι­θε­ω­ρή­σεις και τις ελ­λη­νι­κές κι­νη­μα­το­γρα­φι­κές ται­νί­ες της επο­χής, τρα­γού­δια που θα ονο­μα­στούν «Αρ­χο­ντο­ρε­μπέ­τι­κα». «Ζε­χρά», «Αχ! Γυ­ναί­κες», «Το κο­ρί­τσι θέ­λει θά­λασ­σα ή Τρα­μπα­ρί­φας», «Από­ψε περ­πα­τάω το κο­ρί­τσι μου», «Παί­ξε κι­θά­ρα», «Το τραμ το τε­λευ­ταίο», «Θα μι­λή­σουν τα χρό­νια», «Κο­ντά στον Νεί­λο Φε­ρι­χά», «Μ’ αρέ­σει», «Μπιρ­μπί­λω», «Αρ­γυ­ρού­λα», «Η ζή­λεια του κό­σμου, «Κρυ­φός καη­μός» «Άσε τον πα­λιό­κο­σμο να λέ­ει», «Άρ­χι­σαν τα όρ­γα­να», «Άλα», «Άστα τα μαλ­λά­κια σου», «Βρε πως μπα­τι­ρί­σα­με», «Βρέ­χει – Βρέ­χει», «Κά­ποια μέ­ρα ή Θα γυ­ρί­σει ο τρο­χός», «Που να ’σαι τώ­ρα», «Απο­νιά θα πει γυ­ναί­κα», «Η σα… η σα… η σά­μπα», «Φεύ­γουν τα νιά­τα», «Άλα της άλα της», «Άτι­μη τύ­χη», «Εφιάλ­της», «Ο πα­ντρε­με­νά­κιας», «Σβή­στε με απ’ τον Χάρ­τη», «Το ρα­γι­σμέ­νο γυα­λί», «Ο μή­νας έχει εν­νιά ή Μια ζωή την έχου­με», «Μο­νά ζυ­γά», «Ο κα­φές», «Μπέ­μπα», «Αδύ­να­τον να κοι­μη­θώ», «Πά­με σαν άλ­λο­τε», «Του Γιάν­νου η φλο­γέ­ρα», «Αν βά­λουν στα φι­λά­κια σου δελ­τίο», «Αν ήμουν θε­ός», «Λί­γες καρ­διές αγα­πού­νε», «Μας χω­ρί­ζει ο πό­λε­μος», «Πά­με μια βόλ­τα στο Φα­λη­ρά­κι», «Όμορ­φα κι ωραία», «Αθή­να και πά­λι Αθή­να», «Ας ερ­χό­σουν για λί­γο», «Κά­νε κου­ρά­γιο Ελ­λά­δα μου», «Χα­ρά­μι», «Θα κα­θό­μου­να πλάι σου», «Όλα ρη­μά­δια», «Κά­τι με τρα­βά κο­ντά σου», «Για μας κε­λαϊ­δούν τα που­λιά», «Εγώ το εί­δα τ’ όνει­ρο», «Κο­ρι­τσά­ρα μου», «Ο κό­σμος έγι­νε για μας», «Ας την χα­ρώ ρε μά­γκες μου», «Κα­ρα­ντερ­βί­σης». Ο Μι­χά­λης Σου­γιούλ πέ­θα­νε στην Αθή­να στις 16 Οκτω­βρί­ου 1958.


ΓΙΑΝ­ΝΗΣ ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΙ­ΔΗΣ (ΚΩ­ΣΤΑΣ ΓΙΑΝ­ΝΙ­ΔΗΣ)

Ο Γιάν­νης Κων­στα­ντι­νί­δης γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη στις 21 Αυ­γού­στου 1903. Από τους με­γά­λους μας συν­θέ­της της Σο­βα­ρής μου­σι­κής, έγρα­ψε λαϊ­κά και ελα­φρά τρα­γού­δια με το ψευ­δώ­νυ­μο Κώ­στας Γιαν­νί­δης. «Αγα­πώ μια κα­στα­νή», «Αντίο», «Αφή­στε με να πιώ», «Βαρ­κα­ρό­λα», «Η αχά­ρι­στη», «Για­τί, για­τί, για­τί», «Δεν θα γυ­ρί­σεις», «Δεν υπάρ­χεις πια για μέ­να», «Δως μου δυο φι­λιά», «Ει­ν’ όλα ψέ­μα­τα», «Εκεί­νοι που δεν κλά­ψα­νε», «Ένα μυ­στή­ριο», «Ζη­τώ να σε ξε­χά­σω», «Μα­νού­λα μου μα­νού­λα μου», «Μπι­ζου­δά­κι μου», «Ξύ­πνα αγά­πη μου», «Ο Γιάν­νος κι η Πα­γώ­να», «Τα γκρί­ζα μα­τά­κια», «Τα νέα της Αλε­ξάν­δρας», «Τα όπλα της γυ­ναί­κας», «Τι να μου κά­νει το κρα­σί», «Το τα­γκό της ψα­ρο­πού­λας», «Το τρα­γού­δι της Χα­λι­μάς», «Το φι­λί δεν εί­ναι κρί­μα», «Τσιγ­γά­νι­κα μά­τια», «Η Χαρ­το­ρί­χτρα», «Ζη­τώ να σε ξε­χά­σω», «Κα­λό σου τα­ξί­δι», «Κοι­μή­σου», «Σ’ αγα­πώ», «Η γυ­ναί­κα έχει πά­ντα καρ­να­βά­λι», «Θα ξα­νάρ­θεις», «Λες και ήταν χθες», «Σπι­τά­κι μου πα­λιό», «Δως μου δυο φι­λιά κι ας εί­ναι ψεύ­τι­κα», «Άδι­κα – Άδι­κα», «Άπι­στη καρ­διά», «Κά­ποιο μυ­στι­κό», «Όλα ψεύ­τι­κα», «Παί­ξε τσιγ­γά­νε», «Πό­σο λυ­πά­μαι», «Η Κρι­νιώ», «Ρού­μπα κι όχι αρ­λού­μπα», «Λου­λού», «Ξέ­χα­σε με», «Χθες το βρά­δυ ονει­ρεύ­τη­κα», «Θα ‘ρθω μια νύ­χτα με φεγ­γά­ρι», «Τε­λευ­ταία σε­ρε­νά­τα», «Με­τά τον Βο­ρο­νώφ», «Για­τί να ξε­χά­σεις», «Τι σου λέ­νε τα λου­λού­δια», «Πέρ­σι τέ­τοιο και­ρό», «Λί­γα λου­λού­δια αν θέ­λεις στεί­λε μου», «Ει­ρή­νη ή Έρη», «Μια φο­ρά μο­νά­χα ζού­με», «Καρ­μεν­σί­τα», «Εσύ για μέ­να κι εγώ για σέ­να», «Αλυ­σί­δες», «Σή­με­ρα σε γνώ­ρι­σα σή­με­ρα σε χά­νω», «Το τρα­γού­δι της Μα­ρί­νας», «Ο Κου­μπά­ρος». Ο Γιάν­νης Κων­στα­ντι­νί­δης πέ­θα­νε στις 17 Ια­νουα­ρί­ου 1984.

ΣΠΥ­ΡΟΣ ΚΟ­ΡΩ­ΝΗΣ

Γεν­νή­θη­κε στη Μι­κρά Ασία το 1915. Συν­θέ­της και κι­θα­ρί­στας θα αφή­σει ιστο­ρία στην μου­σι­κή μας, με ντου­έ­το τον Σα­μιώ­τη Φί­λαν­δρο Μάρ­κου. «Εν­θύ­μου», «Το γα­ρύ­φαλ­λο», «Ξύ­πνα αγά­πη μου», «Τι κά­νεις κι ομορ­φαί­νεις», «Δεν θα το κό­ψω το κρα­σί», «Τι πα­θαί­νω σαν σε βλέ­πω να μι­λάς», «Εί­σαι η γυ­ναί­κα που μ’ αρέ­σει», «Ομορ­φο­κό­ρι­τσο», «Όλα για τη γυ­ναί­κα». Ει­δι­κό­τη­τα του ντου­έ­του Κο­ρώ­νης-Φί­λαν­δρος τα τρα­γού­δια της τα­βέρ­νας. Ο Σπύ­ρος Κο­ρώ­νης πέ­θα­νε στην Αθή­να στις 24 Ια­νουα­ρί­ου 1984.

ΜΑΛ­ΛΙ­ΔΗΣ ΓΙΩΡ­ΓΟΣ

Γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη το 1914. Συν­θέ­της με αρ­κε­τά με­γά­λη πα­ρου­σία στην δι­σκο­γρα­φία: «Ένας χα­ρού­με­νος αλή­της», «Αν­νού­λα», «Από­ψε πιες αγά­πη μου», «Ο εγω­ϊ­σμός», «Θά­λασ­σα πλα­τιά», «Το στε­νό δρο­μά­κι», «Οι και­ροί», «Νε­ράι­δα», «Ελ­λη­νο­πού­λα», «Αν ήξε­ρα ποια μέ­ρα θα πε­θά­νω», «Δεν βρί­σκο­νται καρ­διές που ν’ αγα­πά­νε», «Μα­ντα­λέ­να», «Έχω μια λεύ­κα στην αυ­λή», «Μ’ ένα δί­φρα­γκο στην τσέ­πη», «Τα γορ­γά θα­λασ­σο­πού­λια», «Φέρ­τε μου ένα μπου­ζου­κά­κι», «Δως μου πί­σω την καρ­διά», «Κι­θά­ρα Σπα­νιό­λα», «Η ατζέ­ντα».

ΕΥ­ΤΥ­ΧΙΑ ΠΑ­ΠΑ­ΓΙΑΝ­ΝΟ­ΠΟΥ­ΛΟΥ

Γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη το 1893. Ποι­ή­τρια που έγι­νε σε μια στιγ­μή μια από τις κα­λύ­τε­ρες στι­χουρ­γούς του λαϊ­κού μας τρα­γου­διού με αμέ­τρη­τες επι­τυ­χί­ες. «Γεια σου κα­ΐ­κι μου Άι Νι­κό­λα», «Στρώ­σε μου να κοι­μη­θώ», «Αντι­λα­λού­νε τα βου­νά», «Γκιουλ­μπα­χάρ», «Ήθε­λα να ’μου­να πα­σάς», «Κι αν πά­θεις και κα­μιά ζη­μιά», «Τα κα­βου­ρά­κια», «Το ζά­ρι», «Το πα­ρελ­θόν μου το βα­ρύ», «Ψι­λή βρο­χή», «Από του κό­σμου την ορ­γή», «Θα βρω μουρ­μού­ρη μπα­γλα­μά», «Σι­γά τις μα­χαι­ριές σι­γά», «Άσπρο που­κά­μι­σο φο­ρώ», «Ηλιο­βα­σι­λέ­μα­τα», «Ο χαλ­κάς της γης», «Απ’ τα ψη­λά στα χα­μη­λά», «Εί­σαι η ζωή μου», «Φεύ­γω με πί­κρα στα ξέ­να», «Βα­ρέ­θη­κα τέ­τοια ζωή», «Μα­ντου­μπά­λα», «Πά­ρε το δά­κρυ μου», «Ποιος θα με πλη­ρο­φο­ρή­σει», «Τώ­ρα που φεύ­γω απ’ τη ζωή ή Δυο πόρ­τες έχει η ζωή», «Γυά­λι­νος κό­σμος», «Κά­ποιο τραί­νο θα πε­ρά­σει», «Πε­ρα­σμέ­νες μου αγά­πες», «Τί­γκι τί­γκι ή Μου σπά­σα­νε τον μπα­γλα­μά», «Φά­τε πλού­σιοι πα­ρά­δες», «Βρέ­χει ο ου­ρα­νός και βρέ­χο­μαι», «Εί­μαι αε­τός χω­ρίς φτε­ρά», «Πλη­ρο­φο­ρί­ες κα­κές», «Συρ­μα­το­πλέγ­μα­τα βα­ριά», «Της νιό­της όνει­ρα τρε­λά», «Νά­ταν ο πό­νος άν­θρω­πος», «Τα ξέ­να χέ­ρια», «Λί­γο λί­γο θα με συ­νη­θί­σεις», «Μην τα φι­λάς τα χεί­λη μου», «Ρίξ­τε στο γυα­λί φαρ­μά­κι», «Στ’ Απο­στό­λη το κου­τού­κι», «Τι έχει και κλαί­ει το παι­δί», «Πή­ρα απ’ τη νιό­τη χρώ­μα­τα», «Στα βου­νά δεν παν οι πό­νοι», «Τι να σου κά­νει μια καρ­διά», «Μην κά­νεις όνει­ρα τρε­λά», «Η γυ­ναί­κα η μουρ­μού­ρα», «Όνει­ρο απα­τη­λό», «Πε­τρα­δά­κι, πε­τρα­δά­κι», «Αν εί­ναι η αγά­πη έγκλη­μα», «Ανε­μώ­να», «Στο τρα­πέ­ζι που τα πί­νω», «Φορ­τώ­θη­κα τις τύ­ψεις μου», «Δι­πρό­σω­πη», «Η Μα­λά­μω», «Ο μπάρ­μπας μου ο Πα­να­ής». Η Ευ­τυ­χία πέ­θα­νε στην Αθή­να στις 7 Ια­νουα­ρί­ου 1972.

ΚΩ­ΣΤΑΣ ΚΟ­ΦΙ­ΝΙΩ­ΤΗΣ

Γεν­νή­θη­κε στη Μα­γνη­σία το 1915. Με­τα­ξύ των άλ­λων έγρα­ψε στί­χους πά­νω σε με­λω­δί­ες ξέ­νων τρα­γου­διών του ελα­φρού τρα­γου­διού. «Χο­νο­λου­λού», «Ζή­τω ο Ρω­μιός», «Σε πα­ντρεύ­ουν μ’ έναν άλ­λο», «Από­ψε σε θυ­μή­θη­κα», «Περ­νούν οι ομορ­φιές», «Πώς να σε ξε­χά­σω», «Γεια σας φτω­χο­κό­ρι­τσα», «Ει­μ’ ερω­τευ­μέ­νος», «Έξω φτώ­χεια», «Θέ­λω άντρα τσικ λε­βέ­ντη», «Τα κα­ρά­βια», «Να ζή­σουν τα φτω­χό­παι­δα», «Όποιος αγα­πά το χά­ρο δεν φο­βά­ται», «Τα χρό­νια», «Τέ­τοια αγά­πη δεν εί­ναι άλ­λη», «Η χή­ρα», «Θυ­μή­σου», «Δως μου τα χεί­λη σου να πιώ», «Λη­σμο­νιά», «Έξω βρέ­χει», «Κά­θε βρα­δά­κι στις οχτώ», «Αν μ’ αγα­πού­σες», «Γκρί­ζα μά­τια», «Από­ψε σε θυ­μά­μαι», «Θα με πε­θά­νεις με το νά­ζι σου», «Που να βρω γυ­ναί­κα να σου μοιά­ζει», «Βαρ­κά­ρη τρά­βα το κου­πί», «Ει­ν’ η γυ­ναί­κα τρά­που­λα», «Η θά­λασ­σα με την καρ­διά σου μοιά­ζει», «Έτσι μ’ αρέ­σει», «Κά­θε δει­λι­νό», «Πί­νω από­ψε για τα μά­τια π’ αγα­πώ», «Εσύ θα ’σαι πά­ντα τ’ όνει­ρο μου», «Χα­θή­καν οι κα­λές καρ­διές», «Σά­μπα χο­ρεύ­ει όλη η Αθή­να», «Δεν ντρέ­πε­σαι να κά­νεις την μπε­μπέ­κα», «Ένας χα­ρού­με­νος αλή­της», «Απ’ του Βο­σπό­ρου τα νε­ρά», «Γρά­ψε λά­θος», «Εγώ θα σ’ αγα­πώ και μη σε νοιά­ζει», «Η θά­λασ­σα της Σμύρ­νης», «Ο Γολ­γο­θάς του πρό­σφυ­γα», «Όπου κι αν πας θα θυ­μά­σαι», «Σμύρ­νη πα­τρί­δα μου», «Τι να την κά­νω τη ζωή χω­ρίς εσέ­να», «Από­ψε στις εφτά», «Το από­γευ­μα της Κυ­ρια­κής», «Ο κα­στα­νάς», «Μά­θε γέ­ρο γράμ­μα­τα», «Έχα­σα τα μά­τια τα ωραία», «Θα μου βά­λεις την κου­λού­ρα», «Θα ‘θε­λα να ’μου­να εκεί­νη π’ αγα­πάς», «Βα­λ’ το κόκ­κι­νο στε­φά­νι», «Βα­λ’ το κόκ­κι­νο φου­στά­νι», «Η γυ­ναί­κα ομορ­φαί­νει τη ζωή μας», «Αγά­πη γλέ­ντι και κρα­σί», «Εί­μαι ερω­τευ­μέ­νος με τα μά­τια σου», «Ήρ­θες αρ­γά», «Κα­λύ­τε­ρα ο θά­να­τος πα­ρά ο χω­ρι­σμός», «Πα­πού­τσι απ’ τον τό­πο σου», «Σφουγ­γα­ρά­δες», «Δεν σ’ αγα­πώ σαν άλ­λο­τε», «Έφυ­γες χω­ρίς να με ρω­τή­σεις», «Στο τέ­λος θα νι­κή­σει η αγά­πη μας», «Αν εί­χα­τε τα μά­τια τα δι­κά μου», «Ο Πα­λια­τζής», «Κού­κλα μου», «Μό­νο κο­ντά σου», «Κλαις», «Γλυ­κιά Μα­ρά­τα», «Άκου τα που­λιά», «Γιο­λά­ντα», «Πε­θε­ρό­πλη­κτος», «Στις στρο­φές ενός βαλς», «Του Γιάν­νου η φλο­γέ­ρα», «Αν βά­λουν στα φι­λά­κια σου δελ­τί­ου», «Αν ήμουν Θε­ός», «Λί­γες καρ­διές αγα­πού­νε», «Αυ­τός ο άλ­λος», «Μη σε τρο­μά­ζουν τα γκρί­ζα μαλ­λιά μου», «Ποιος σε πή­ρε και μου ’φυ­γες», «Που να ’σαι τώ­ρα αγα­πη­μέ­νη», «Σε μια ακρο­για­λιά Ελ­λη­νι­κή», «Να τι θα πει Ελ­λά­δα», «Κο­ντά στο τζά­κι», «Αγά­πη­σα και μί­ση­σα», «Ο λύ­κος», «Ο μύ­λος», «Η και­νούρ­για παλ­του­διά», «Κα­λη­σπέ­ρα Αθή­να», «Αδι­κία ή Όπου άν­θρω­πος κα­κία», «Ένας δια­βά­της», «Κρί­μα τέ­τοιο πα­λι­κά­ρι», «Ήρ­θες σαν την άνοι­ξη», «Μό­νο κο­ντά σου», «Άκου βρε φί­λε», «Σε μα­γι­κά νη­σιά», «Το σπουρ­γι­τά­κι». Ο Κώ­στας Κο­φι­νιώ­της πέ­θα­νε στην Αθή­να στις 22 Ιου­λί­ου 1987.

ΧΑ­ΡΑ­ΛΑ­ΜΠΟΣ ΒΑ­ΣΙ­ΛΕΙΑ­ΔΗΣ ή ΤΣΑ­ΝΤΑΣ

Γεν­νή­θη­κε στο Τσα­να­κα­λέ το 1902 ή 1907. Στι­χουρ­γός με πο­λύ με­γά­λο αριθ­μό τρα­γου­διών: «Δυο γυ­φτο­πού­λες», «Ζα­φεί­ρα», «Το τε­λευ­ταίο γράμ­μα», «Η Τρά­τα», «Το φι­ντα­νά­κι», «Τη λα­διά σου δεν ξε­χνώ», «Μ’ έκα­νε η αγά­πη σου ξε­νύ­χτη», «Τα δυο όμορ­φα σου μά­τια», «Φέρ­τε μια κού­πα με κρα­σί», «Όταν κοι­μά­ται ο δυ­στυ­χής», «Σαν το σπίρ­το», «Τρε­λός τσιγ­γά­νος», «Το τσι­γα­ρά­κι», «Τα δει­λι­νά», «Στην άσφαλ­το πέ­φτει βρο­χή», «Να πας να πεις της μά­νας μου», «Αγω­νία», «Τα δει­λι­νά», «Ήρ­θα κι από­ψε στα σκα­λο­πά­τια σου», «Το κα­ρά­βι», «Ο κυρ Αλέ­κος», «Μά­λι­στα κύ­ριε», «Να ζει κα­νείς η να μη ζει», «Ξη­με­ρώ­μα­τα στη στρά­τα», «Ο πιο κα­λός ο μα­θη­τής», «Πά­ει – Πά­ει», «Πα­λιά αγά­πη», «Πα­τέ­ρα κά­τσε φρό­νι­μα», «Που ’σαι Θα­νά­ση», «Άκου τ’ αη­δό­νια», «Ο αρά­πης», «Εί­σαι νι­νί ακό­μα!», «Από τη φτώ­χια βα­σα­νι­σμέ­νος», «Σκα­λο­πά­τι – Σκα­λο­πά­τι», «Οι Σε­βι­λιά­νες», «Άνα­ψε το τσι­γά­ρο», «Βύ­θι­σε μου το μα­χαί­ρι», «Πο­τέ την μά­να μην πι­κραί­νεις», «Μας χώ­ρι­σαν οι θά­λασ­σες», «Σά­πιο σα­νί­δι», «Πή­ρα την στρά­τα την κα­κιά», «Παρ­τί­δες», «Βου­νό με βου­νό», «Βο­λιώ­τισ­σα τα μά­τια σου», «Φτω­χο­μπε­κρής», «Εσέ­να θέ­λω μό­νο», «Γει­το­νο­πού­λα όμορ­φη», «Εί­ναι κά­τι σού­ρου­πα», «Απ’ της Ζέ­ας το λι­μά­νι», «Πριν το χά­ρα­μα μο­νά­χος», «Στα πεύ­κα και στα έλα­τα», «Άνοι­ξε – Άνοι­ξε», «Εί­μα­στε φί­λοι», «Εί­σαι γυ­ναί­κα του μπε­λά», «Σβή­σε το φως να κοι­μη­θού­με», «Μπιρ Αλ­λάχ», «Μ’ έχεις κά­νει σαν κου­ρέ­λι», «Εσύ εί­σαι αρι­στο­κρά­τισ­σα», «Κά­πε­λα κα­τα­ρα­μέ­νε», «Σαν συν­νε­φια­σμέ­νη μέ­ρα», «Μα­χα­ρα­γιά αν ήμου­να», «Μπρος στον Άγιο Σπυ­ρί­δω­να», «Σκα­λί κα­λέ μου σκα­λί», «Οι γλά­ροι», «Σι­γα­νο­ψι­χά­λι­σμα», «Αγά­πη­σα και μί­ση­σα», «Ξη­μέ­ρω­σε – Ξη­μέ­ρω­σε», «Από­ψε μ’ εγκα­τέ­λει­ψες», «Κά­τσε στον κα­να­πέ μου», «Πά­ντα εσέ­να συλ­λο­γιέ­μαι», «Δεί­ξε μου πως μ’ αγα­πάς», «Πρω­το­βρό­χι», «Το πα­ρελ­θόν θυ­μή­θη­κα», «Στο πι­κρα­μέ­νο δει­λι­νό». Ο Χαρ. Βα­σι­λειά­δης χρη­σι­μο­ποιού­σε κι άλ­λα ψευ­δώ­νυ­μα, πολ­λά από τα τρα­γού­δια του βγή­καν σε όνο­μα άλ­λων, όπως και στους προη­γού­με­νους δη­μιουρ­γούς, έκα­να μια επι­λο­γή από τρα­γού­δια για να δεί­ξω τη θε­μα­το­λο­γία και τις επι­τυ­χί­ες τους, πολ­λά τρα­γού­δια έγι­ναν επι­τυ­χί­ες πο­λύ αρ­γό­τε­ρα και κά­ποια ακό­μα πε­ρι­μέ­νουν να τα ανα­κα­λύ­ψουν. Ο Τσά­ντας πέ­θα­νε στη Νέα Φι­λα­δέλ­φεια στις 16 Μα­ΐ­ου 1972 δη­λα­δή τέσ­σε­ρις μή­νες με­τά την Ευ­τυ­χία…

Από τρα­γου­δι­στές που μας ήρ­θαν από την Σμύρ­νη και τα πε­ρί­χω­ρα της θα ανα­φέ­ρω εν­δει­κτι­κά κά­ποιους χω­ρίς να ανα­φέ­ρω τα τρα­γού­δια που έχουν ερ­μη­νεύ­σει.

Ρί­τα Αμπα­τζή (Σμύρ­νη 1914-Αι­γά­λεω 17 Ιου­νί­ου 1969).
Σο­φία Κα­ρί­βα­λη, αδελ­φή της Ρί­τας (Σμύρ­νη 1916-Νί­καια 1995).
Αγ­γέ­λα Μα­ρω­νί­τη-Πα­πά­ζο­γλου (Σμύρ­νη 1899-Κοκ­κι­νιά 17 Αυ­γού­στου 1983).
Αθα­να­σία Ατρα­ΐ­δου (Μι­κρά Ασία 1910-Αθή­να 1988).
Ελευ­θέ­ριος Με­νε­μεν­λής (Μαι­νε­μέ­νη 1884-Αθή­να 1944).
Κώ­στας Νού­ρος (Σμύρ­νη 1892-Κοκ­κι­νιά 26 Μα­ΐ­ου 1972).
Γιώρ­γος Βι­δά­λης (Σμύρ­νη 1884-Αθή­να 2 Ιου­λί­ου 1948).

Δη­μη­́τρης Σέ­μσης, Αγα­́πιος Το­μπου­́λης και Ρο­́ζα Εσκε­να­́ζυ

Οι πα­ρα­πά­νω μου­σι­κοί προ­έρ­χο­νται από τη Σμύρ­νη και τα πε­ρί­χω­ρα της, δεν ανα­φέ­ρω μου­σι­κούς που μας ήρ­θαν από άλ­λες πε­ριο­χές της Μι­κράς Ασί­ας όπως οι Κ. Σκαρ­βέ­λης, Κ. Κα­ρί­πης, Αντ. Νταλ­γκάς, Γρ. Ασί­κης, Ρό­ζα Εσκε­νά­ζη, Μα­ρί­κα Κα­να­ρο­πού­λου ή Τουρ­κα­λί­τσα, Νί­κη Κυ­ρια­κί­δου, Άλ­κης Πα­γώ­νης, Αιμ. Σαβ­βί­δης, Γ. Μη­τσά­κης, Ι. Πα­παϊ­ω­άν­νου, Γιάν­νης Εϊ­τζι­ρί­δης ή Γιο­βάν Τσα­ούς, Μα­ρί­κα Φραν­τζε­σκο­πού­λου ή Πο­λί­τισ­σα, Πρό­δρο­μος Τσα­ου­σά­κης, Χρή­στος Σύρ­μπος ή Χρη­στά­κης, Ανέ­στος Αθα­να­σί­ου ή Γύ­φτος, Μα­ρί­κα Νί­νου… ού­τε καλ­λι­τέ­χνες που γεν­νή­θη­καν στην Ελ­λά­δα από πρό­σφυ­γες γο­νείς όπως Στέ­λιος Κα­ζαν­τζί­δης, Στρά­τος Διο­νυ­σί­ου και πλή­θος άλ­λων που έπαι­ξαν ση­μα­ντι­κό ρό­λο στην δια­μόρ­φω­ση και εξέ­λι­ξη της Ελ­λη­νι­κής δι­σκο­γρα­φί­ας.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
 

αυτόν το μήνα οι εκδότες προτείνουν: