Η τσίχλα, βέβαια, δεν είναι κανένα πουλί της προκοπής και πάντα σχεδόν σου ξεφεύγει σαν πορδή.
Για το βιβλίο του ΜΑΚΗ ΤΣΙΤΑ «Έρχεται ο γίγαντας»
Ήταν από τα παιδιά που παλιά τα λέγανε οι γονείς μας αλήτες, που έτρωγαν δηλαδή άπλυτα φρούτα από τα δέντρα
Όταν ο πρίγκιπας και η πριγκίπισσα φιλήθηκαν, ακούστηκε ένα «παφ!» και μεταμορφώθηκαν σε βατράχια
Η Γατού, με κοίταξε μ’ εκείνα τα μάτια του αγριμιού, χαμογέλασε πάλι κι έκλεισε με θόρυβο το παράθυρο
