Ένα χταπόδι για πατέρας

Utagawa Kuniyoshi (1798-1861): «Το χταπόδι επιτίθεται στην πριγκίπισσα Ταματόρι»
Utagawa Kuniyoshi (1798-1861): «Το χταπόδι επιτίθεται στην πριγκίπισσα Ταματόρι»

1. Το πιο σημαντικό πράγμα για ένα χταπόδι κι έναν πατέρα είναι η απόκτηση μιας στέγης. Και οι δυο θέλουν απεγνωσμένα να έχουν ένα σπίτι, ένα ασφαλές θαλάμι, γιατί αν δεν το έχουν ή αν δεν βρίσκονται κοντά σε ένα, αισθάνονται γυμνοί κι απροστάτευτοι από τους ροφούς, τα χέλια, τους γείτονες, τις φώκιες και τους ενοχλητικούς συγγενείς. Αφού και οι δυο δεν έχουν κέλυφος, εξαρτώνται απόλυτα από την ικανότητά τους να βρουν ένα καταφύγιο. Περιπλανιούνται λοιπόν ψάχνοντας για το κατάλληλο λαγούμι, τρύπα ή σπηλιά όπου θα μπορέσουν να στήσουν το νοικοκυριό τους και να αισθάνονται ασφαλείς οχυρώνοντάς το. Όταν τελικά το βρουν και το επιπλώσουν, γράφουν το όνομά τους στο κουδούνι ή απλά απλώνουν το ένα πλοκάμι, για να δείξουν στον πιθανό εισβολέα, ότι η θέση είναι πιασμένη.

2. Το χταπόδι κι ο πατέρας έχουν έναν επιθετικό κι αρπαχτικό τρόπο ζωής. Συχνά ορμούν και τυλίγονται σφιχτά γύρω από αυτά που επιθυμούν να αποκτήσουν αλλά κι από αυτά που φοβούνται ότι θα χάσουν. Με το πολύ εξασκημένο μάτι τους εντοπίζουν αρχικά την κίνηση και μετά το θήραμα. Όλα τα λάφυρα τα μεταφέρουν θριαμβευτικά στο θαλάμι τους. Τα περισσότερα τα καταβροχθίζουν αμέσως. Μερικά τα ξεχνάνε. Άλλα τα αφήνουν να βασανίζονται για καιρό. Τα υπολείμματα τα σπρώχνουν με επιμέλεια έξω από την πόρτα.

3. Το χταπόδι κι ο πατέρας, όταν θέλουν να τρομοκρατήσουν όποιον τους εναντιώνεται, υιοθετούν μια άγρια στάση. Στρέφουν το πρόσωπο προς τον εχθρό, φουσκώνουν το σώμα και γουρλώνουν τα μάτια που γυαλίζουν και ατενίζουν σταθερά μπροστά ενώ τα βλέφαρά τους διογκώνονται και σχηματίζουν μια παχιά μαύρη γραμμή. Τα πλοκάμια καμπυλώνουν και τα χέρια από ωχρά γίνονται σκουροκόκκινα.

4. Το χταπόδι κι ο πατέρας έχουν πολλούς και διαφορετικούς τρόπους άμυνας, με κυριότερους το κρύψιμο, το καμουφλάζ και τη φυγή. Αλλάζουν εύκολα σχήμα, χρώμα κι ομιλία και δε διστάζουν να θυσιάσουν ένα κομμάτι από την ίδια τους τη σάρκα ή τη σάρκα των παιδιών τους, για να χορτάσουν την πείνα τους ή να γλιτώσουν από τον κίνδυνο.

5. Το χταπόδι κι ο πατέρας έλκονται από αυτά που λάμπουν. Όσο μακριά κι αν είναι αυτό που λάμπει, για να μην το χάσουν, ξεκινούν αμέσως την επίθεση. Το πλησιάζουν με προσοχή, το ψηλαφίζουν, το ακινητοποιούν, το δηλητηριάζουν με τις τοξίνες, τα λόγια και τις υποσχέσεις τους, με σκοπό να εξουδετερωθεί κάθε αντίδραση και στο τέλος το θύμα παραλύει και παραδίνεται.

6. Το χταπόδι κι ο πατέρας πλησιάζουν το θηλυκό και δίνουν μια υπέροχη παράσταση με χορευτικές κινήσεις και φιγούρες. Ερωτοτροπούν για ώρες και τα παιχνίδια τους μοιάζουν πότε με χορό και πότε με πάλη.

7. Το χταπόδι είναι από τα πιο έξυπνα αλλά και από τα πιο λαίμαργα όντα του υδάτινου κόσμου.
Ο πατέρας δεν είναι τόσο έξυπνος. Απλά αρπάζει ό,τι του γυαλίσει.

8. Το χταπόδι δεν είναι κοινωνικό ζώο. Είναι μοναχικό και το καθένα ζει χωριστά, εκτός από την περίοδο του ζευγαρώματος.
Ο πατέρας ζει πάντα μαζί μας. Δεν έχει φίλους. Του αρέσει να ζευγαρώνει στο σπίτι μας.

9. Το χταπόδι έχει τρεις καρδιές.
Ο πατέρας έχει κρύψει τη δική του καρδιά στην τσέπη του γαμπριάτικου κουστουμιού του. Χρησιμοποιεί καθημερινά τις δικές μας.

10. Μια ιστορία τελειώνει μόνο όταν διαβάσεις τη λέξη τέλος.

Τ     Ε    Λ    Ο    Σ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
 

αυτόν το μήνα οι εκδότες προτείνουν: