Μετά τη Νέα Υόρκη, που προηγουμένως Νέο Άμστερνταμ ονομαζόταν, το Λος Άντζελες, το Σικάγο και το Χιούστον, η πόλη Φοίνιξ, πρωτεύουσα στην Αριζόνα, είναι η πέμπτη πολυπληθέστερη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πρόκειται για ασυνήθιστη επιλογή για τα αμερικανικά δεδομένα, καθώς μικρότερες πόλεις είναι συνήθως πρωτεύουσες, όπως το Σακραμέντο στην Καλιφόρνια ή το Όλμπανι στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. Ένας από τους ιδρυτές της πόλης πρότεινε το όνομα Φοίνιξ, αναδεικνύοντας την αναγέννηση («από τις στάχτες του νερού», θα έλεγε κάποιος υδροχαρής) ενός οικισμού όπου, αιώνες πριν από την εκ νέου εποίκιση, αυτόχθονες είχαν κατασκευάσει δίκτυα από αρδευτικά κανάλια. Γεννημένος στο Παρίσι ή στην ελληνογενή Μασσαλία, ο Φίλιππος Ντάρελ Ντούπα είχε παρακολουθήσει μαθήματα κλασικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Κέμπριτζ πριν διαπλεύσει τον Ατλαντικό. Δική του πρόταση ήταν και η ονομασία Τέμπη για κοντινή τοποθεσία. Από την κοιλάδα των Τεμπών επίσης ονομάστηκαν προάστιο στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, μεγάλο αγρόκτημα στη Νότια Αφρική, κοιλάδα στη Μαλαισία και περιοχή με κρατήρες στον πλανήτη Άρη.
Προβλήματα ονοματοδοσίας οδήγησαν πρόσφατα σε παραίτηση μετά από 16 χρόνια, από την εκκλησία του Αγίου Γρηγορίου στην πόλη Φοίνιξ, τον αιδεσιμότατο Αντρές Αράνγκο, που είχε υπηρετήσει και σε άλλες ενορίες στην Αριζόνα, στην Καλιφόρνια και στη Βραζιλία. Με χειροκροτήματα και λάβαρα με το όνομά του, ενορίτες αποχαιρέτησαν τον αγαπημένο κληρικό. Βιντεοσκοπήσεις βαπτίσεων είχαν επιβεβαιώσει ότι ο Καθολικός ιερέας όλα αυτά τα χρόνια έλεγε «Σε βαπτίζουμε εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος». Σύμφωνα με οδηγίες του Βατικανού, θα έπρεπε να λέει «Σε βαπτίζω», σε θεολογικά άπταιστο ενικό και όχι σε έναν αυθαίρετα συμπεριληπτικό πληθυντικό. Χιλιάδες βαπτίσεις χαρακτηρίζονται πλέον άκυρες και χρειάζεται να επαναληφθούν, χωρίς να αποκλείεται να επηρεάζονται και θρησκευτικοί γάμοι, που ακολούθησαν για τους λάθος βαπτισμένους. Ας μη γίνει αναφορά στους Αναβαπτιστές. Πάντως, σε μία άλλη αντίστοιχη περίπτωση άκυρου βαπτισμού νηπίου που μεγαλώνοντας έγινε ιερέας, βάπτιση και χειροτονία επαναλήφθηκαν. Δεν φαίνεται να υπάρχει όριο στο πού μπορεί να οδηγήσει μία λάθος λέξη.
Φυσικά ένα κίνημα Μετονομασίας πυροδοτείται από περιστατικά όπως αυτά. Ευκολότερα μεταλλάσσονται ονόματα που πρέπει να επιβεβαιωθούν. Ούτε στα λατινικά ισχύει πλέον πώς ό,τι γράφεται μένει. Οι προφοριστές θριαμβολογούν. Ποιες είναι οι συνέπειες αν τα πρώτα ονόματα είναι λάθος; Ποιο σήμαντρο θα χτυπούσε αν ο πρωτόπλαστος δεν λεγόταν Αδάμ, αλλά Αζόφ ή Αζόρ; Φτάνει (και περισσεύει) η ώρα των ηρώων. Αν όχι η Ήρα, αλλά η Αφροδίτη τσίγκλιζε τον Ηρακλή, θα ονομαζόταν μήπως Αφροκλής; Πώς θα επηρεαζόταν η ιστορία του λόγου αν ο Τζόις ήταν ο συγγραφέας κάθε δεύτερης παραγράφου του Προυστ; Αν η Οδύσσεια ήταν το πιο σύντομο έργο του Μπέκετ; Αν ο Παπαδιαμάντης είχε γράψει την Πάπισσα Ιωάννα; Θα υπήρχαν επιπτώσεις για τους αναγνώστες και ποιες; Θα συνέχιζαν οι συγγραφείς να εκδίδουν το ίδιο βιβλίο με άλλον τίτλο κάθε φορά; Για ορισμένους υπάρχει ασφαλώς και η μέθοδος μετατόπισης των ψηφίων, όπου όλα πάνε ένα γράμμα παρακάτω. Η τέχνη του λόγου γίνεται υζψξθ υπφ μπδπφ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Το βιβλίο των κατά φαντασίαν συγγραφέων / Γιώργος Χουλιάρας - Χάρτης (hartismag.gr)
«Λίγο πριν φύγουν» του Γιώργου Χουλιάρα (diastixo.gr)
Σημειώσεις για έναν ζωο(λεξι)λογικό κήπο / Χ. Ψ. Ωρολόγιος - Χάρτης (hartismag.gr)
Έλληνας του τείχους / Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής - Χάρτης (hartismag.gr)
