Το φως σπαρταρά
στην καμπούρα καμήλας.
Ζήλια οι λόφοι…
*
Λάγνο πρωινό
θλιμμένη κλαγγή χήνας
σπαραγμός λίμνης.
*
Σε μιας σταγόνας
την κρυστάλλινη λάμψη
γιούλια φυτρώσαν
*
Κυκλάμινο μοβ,
στο Μιλάνο τενόρος.
Άρια ανθέων.
*
Διαβάζει νερό
βουλιάζουν οι λέξεις του
γίνονται ψάρια.
*
Κάνε πως είδες
τ’ αηδόνι πως πέρασε
κι ας κροτούν όλα.
*
Καιρός της βροχής
άνυδρες οι συλλαβές
τι να φυτέψεις…
*
Γρύλος μελωδός
ένα βράδυ σελήνης
έβριζε τ’ άστρα.
*
Λιβάδι ανθέων
πεταλούδες χορεύουν
ήχος αγέρα.
*
Με το χρωστήρα,
στης ερήμου το χρώμα
βρήκε λουλούδια.
*
Γυναίκα γυμνή
του αλόγου η χαίτη
νεύει τ’ ανέμου.
*
Βορέας δύτης
στο βυθό του πελάγους
καιρούς κουρνιάζει.
*
Τα μυστικά της
νεροσυρμές που πέφτουν
σ’ άηχους γκρεμούς.