Ο Ουκρανός μάγος

Υπό φυ­σιο­λο­γι­κές συν­θή­κες, το μι­σαν­θρω­πι­κό άβα­ταρ ονό­μα­τι Ωμέ­γα Infensus* (σχε­δόν 500 εκατ. ακό­λου­θοι) θα ήτα­νε ακό­μα ο Ευ­γέ­νιος длфа (Άλ­φα). Ένας όχι-ορ­φα­νός-κι-ανέ­στιος δε­κα­ε­τής γό­νος Ου­κρα­νών χω­ρι­κών, με μη­δε­νι­κές προ­ο­πτι­κές νι­χι­λι­στι­κού influencing.
Κα­θό­τι —υ π ό   φ υ σ ι ο λ ο γ ι κ έ ς   σ υ ν θ ή κ ε ς— δεν θα εί­χε με­σο­λα­βή­σει το ανε­πού­λω­το τραύ­μα μιας τό­σο κα­κο­ρί­ζι­κης εμ­βο­ής πε­ζού πτη­νού:

Οι εκρή­ξεις ξε­κί­νη­σαν πριν την αυ­γή. Βρο­ντε­ροί κρό­τοι έσειαν τον τό­πο, ενό­σω ο Ευ­γέ­νιος έβλε­πε το σπί­τι τους να γκρε­μί­ζε­ται και τους γο­νείς του σκο­τω­μέ­νους. Βγαί­νο­ντας απ’ τα συ­ντρίμ­μια, έξω χά­ρα­ζε. Μο­νά­χα η λα­λιά των πε­τει­νών, αρ­χέ­γο­νου συμ­βό­λου του κό­σμου εν χρό­νω, τρυ­πού­σε την ανα­τρι­χια­στι­κή σιω­πή.**

Υπο­γραμ­μί­ζο­ντας μια στιγ­μή που κό­σμος και χρό­νος έχα­ναν κά­θε νό­η­μα.

#cock_harvest_challenge, hashtag παι­γνιώ­δους εκ­δί­κη­σης.

Η ιι­κό­τη­τα (virality) του κη­ρυ­χθέ­ντος challenge/πε­τει­νο­μα­ζώ­μα­τος ήταν πέ­ρα από κά­θε λο­γι­κή.
Τα πρώ­τα βί­ντεο ανέ­βη­καν Instagram/TikTok αρ­χές Άνοι­ξης του ’22, ενό­σω ο πό­λε­μος μαι­νό­ταν. Τη σκη­νο­θε­σία διέ­κρι­νε μια πει­θαρ­χη­μέ­νη ατσα­λο­σύ­νη.
Αυ­τά άρ­χι­ζαν πά­ντα με πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κή λή­ψη με­ρι­κών δευ­τέ­ρων (+θό­ρυ­βοι κι­νη­τού που το στε­ρε­ώ­νουν όπως όπως, με πα­τη­μέ­νο rec). Το σκη­νι­κό εναλ­λασ­σό­ταν, από ανάρ­τη­ση σε ανάρ­τη­ση, με­τα­ξύ τσι­με­ντέ­νιων τοί­χων κα­τα­φυ­γί­ου και εξω­τε­ρι­κών πλά­νων ευ­ρυ­γώ­νιας γκρε­μί­λας.

«Αρ­πάξ­τε τους κό­κο­ρες! Στον διά­ο­λο το Φως - ο Κό­σμος - ο Χρό­νος! Πρό­σω, άν­θρω­ποι, για την ανυ­παρ­ξία!» ακού­γε­ται να φω­νά­ζει, με ηλε­κτρο­νι­κά πα­ρα­μορ­φω­μέ­νη φω­νή.
Ο Ωμέ­γα Infensus, πα­ρά την ηλι­κία του, κοι­τά­ζει την κά­με­ρα δί­χως ού­τε συ­ντρίμ­μι παι­δι­κό­τη­τας.
Η μορ­φή του εί­ναι γή­ι­νη, γω­νιώ­δης και τρα­χιά.
Και πώς αλ­λιώς, αφού έχει για πρό­σω­πο μια πή­λι­νη επι­γρα­φή;
Η επι­γρα­φή λέ­ει: сіно прикрашає мій родовий саван [ΤΟ ΑΧΥ­ΡΟ ΚΟ­ΣΜΕΙ ΤΟ ΠΡΟ­ΓΟ­ΝΙ­ΚΟ ΜΟΥ ΣΑ­ΒΑ­ΝΟ].
Διτ­τή ανα­φο­ρά στις κί­τρι­νες εκτά­σεις της χώ­ρας του και στη γε­ωρ­γι­κό­τη­τα του τυ­πι­κού χα­ρο­ντι­κού ορ­γά­νου, που την κό­ψη του από τό­σο νω­ρίς εγνώ­ρι­σε.
Ως μά­γος/villain που εί­ναι, στα χέ­ρια κρα­τά­ει το αυ­το­σχέ­διο σκή­πτρο-αριθ­μη­τή­ρι του (όλα τα υλι­κά προ­έρ­χο­νται από βομ­βαρ­δι­σμέ­νες κα­τοι­κί­ες). Έναν πο­λύ­χρω­μο άβα­κα στε­ρε­ω­μέ­νο πά­νω σε μια ιδιό­τυ­πη υδρό­γειο στε­ρε­ω­μέ­νη σε μια ξύ­λι­νη βέρ­γα σκού­πας.
Οι πλα­στι­κές χά­ντρες του άβα­κα έχουν κα­εί με ανα­πτή­ρα και με­τα­πλα­στεί στο σχή­μα κο­κό­ρων.
Η υδρό­γειος απο­τε­λεί­ται από τυ­πι­κή σφαί­ρα υδρο­γεί­ου παι­δι­κών δω­μα­τί­ων, απλά ο άξο­νάς της εί­ναι προ­σαρ­μο­σμέ­νος σ’ ένα δρε­πά­νι.

Ο Ωμέ­γα Infensus μπο­ρεί να εί­ναι ένας Ου­κρα­νός κα­κός, όμως δεν θα με­τα­χει­ρι­ζό­ταν πο­τέ βία πά­νω σε αθώα πλά­σμα­τα για να πε­τύ­χει τον στό­χο του.
Η μέ­θο­δός του για μια τό­σο επι­τυ­χη­μέ­νη —όπως απο­δεί­χτη­κε— προ­σέλ­κυ­ση και συ­γκο­μι­δή ήτα­νε απλώς ένα ευ­φά­ντα­στο ζω­ο­τρο­φι­κό χαρ­μά­νι, ο δι­κής του εφεύ­ρε­σης Ακα­τα­μά­χη­τος Σπό­ρος.
Κά­θε ακό­λου­θος λάμ­βα­νε δω­ρε­άν από ένα σα­κού­λι. Κα­λεί­το να τον σπεί­ρει σε στρα­τη­γι­κά ση­μεία (πλη­σί­ον πτη­νο­τρο­φεί­ου, φάρ­μας, αγροι­κί­ας). Στη συ­νέ­χεια ανέ­βα­ζε, υπό το προ­α­να­φερ­θέν hashtag, το βί­ντεο της αρ­πα­γής.
Πή­ρε κά­μπο­σο και­ρό να γί­νει λια­νό ότι κά­θε από­πει­ρα βελ­τί­ω­σης των πε­ρι­φρά­ξε­ων στα κο­τέ­τσια ήτα­νε μά­ταιο έξο­δο, κα­θό­σον τα που­λιά μυ­ρί­ζο­ντας τον ακα­τα­μά­χη­το σπό­ρο έπε­φταν σε μα­νία και απο­κτού­σαν ανε­ξή­γη­τη δύ­να­μη.

Υπο­λο­γί­ζε­ται ότι πριν ξε­κι­νή­σει το μαύ­ρο παι­χνί­δι-πρό­κλη­ση ο πα­γκό­σμιος πλη­θυ­σμός των κο­κό­ρων ήταν πε­ρί τα 25 δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια.
Σή­με­ρα, ο μο­να­δι­κός ενα­πο­μεί­νας Gallus gallus domesticus —έχο­ντας σω­θεί από τις χώ­ρες της λε­γό­με­νης Δύ­σης, με τη Ρω­σία να προ­σπα­θεί κι αυ­τή πο­λύ αλ­λά να μην προ­λα­βαί­νει— φυ­λάσ­σε­ται από τον νε­κρα­να­στη­μέ­νο και ελα­φρώς με­το­νο­μα­σθέ­ντα ΟΗΕ-ΠΡΩ­ΜΝ (Ορ­γα­νι­σμός Ηνω­μέ­νων Εθνών - Πλην Ρω­σί­ας Μέ­χρι Νε­ω­τέ­ρας) σε συν­θή­κες υψί­στης ασφά­λειας, στο νε­οϊ­δρυ­θέν Ιν­στι­τού­το Διά­σω­σης Κό­σμου, υπό την ευ­θύ­νη του Πουλ­λου­λά­ριου, του διο­ρι­σθέ­ντος ημε­ρο­σκό­που (i.e. του φρου­ρού της ημέ­ρας -ή μάλ­λον του υπο­τυ­πώ­δους φω­τός/κιρ­κα­δι­κού ρυθ­μού που ακό­μα σώ­ζε­ται).

Το ότι η μα­ζι­κή συ­γκο­μι­δή των που­λε­ρι­κών ήτα­νε μια πρά­ξη μα­γεί­ας (οι­κου­με­νι­κής κλί­μα­κας) δεν άρ­γη­σε να φα­νεί. Ο απο­δε­κα­τι­σμός των λα­λη­τών του ημε­ρή­σιου κύ­κλου συ­νέ­πε­σε με δυο πα­ρά­δο­ξα, ανη­συ­χη­τι­κά φαι­νό­με­να:

— Α Φ Ε Ν Ο Σ —

Πα­ρα­τη­ρή­θη­καν προ­ο­δευ­τι­κά αυ­ξα­νό­με­νες αρ­ρυθ­μί­ες σε όλα τα ρο­λό­για του κό­σμου. Ως και η άμ­μος στις κλε­ψύ­δρες έπε­φτε ακα­νό­νι­στα. Ση­μά­δια μιας καλ­πά­ζου­σας λυ­σι­χρο­νί­ας.
Η αν­θρω­πό­τη­τα βυ­θι­ζό­ταν σ’ έναν βάλ­το αγε­ω­μέ­τρη­του χρό­νου.
Στο νε­κρό διά­στη­μα μέ­χρι να βρε­θεί κά­ποιο μέ­τρο προ­στα­σί­ας, ένα πο­λύ με­γά­λο μέ­ρος του πλη­θυ­σμού εί­χε προ­σβλη­θεί από τη λυ­σι­χρο­νι­κή νό­σο, πά­σχο­ντας βα­ρέ­ως από εκτε­τα­μέ­νη βιο­λο­γι­κή απορ­ρύθ­μι­ση, συ­νι­στά­με­νη —ανά­λο­γα με τον ασθε­νή— πό­τε σε κα­τά­στα­ση πα­ρα­τε­τα­μέ­νου λη­θάρ­γου/σχε­δόν κώ­μα­τος, πό­τε σε τρο­με­ρή, μέ­χρι πα­ρά­νοιας, αϋ­πνία.
Εν τέ­λει, ναι μεν ανα­κα­λύ­φθη­κε —ευ­τυ­χώς— μια κά­ποια λύ­ση θω­ρά­κι­σης των αν­θρώ­πων, ωστό­σο η λύ­ση αυ­τή, λό­γω της κα­θό­λου πρα­κτι­κής φύ­σης της, δεν μπο­ρεί πα­ρά να εί­ναι πρό­σκαι­ρη:
Ο κα­θέ­νας μας πρέ­πει να εί­ναι συ­νέ­χεια δια­σω­λη­νω­μέ­νος σ’ έναν κι­νη­τό ατο­μι­κό με­τρο­νό­μο, συ­γκε­κρι­μέ­νων προ­δια­γρα­φών, ο οποί­ος με τις πα­ρού­σες τε­χνο­λο­γι­κές δυ­να­τό­τη­τες εί­ναι στο μέ­γε­θος μι­κρού ψυ­γεί­ου και όχι αμε­λη­τέα βα­ρύς.

— Α Φ Ε Τ Ε Ρ Ο Υ —
_{(ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ)}

Απλώ­θη­κε ανά την οι­κου­μέ­νη μια πε­ρί­ερ­γη ομί­χλη, άγνω­στης με­τε­ω­ρο­λο­γι­κής αι­τί­ας, που όλο πυ­κνώ­νει και πυ­κνώ­νει κρύ­βο­ντας τον Ήλιο.

Ενό­σω ο κό­σμος οδεύ­ει προς τον χα­μό του, η θεά Τύ­χη εγκα­τα­βιοί στο Ιν­στι­τού­το.
Έχου­με ενα­πο­θέ­σει τις ελ­πί­δες μας στην κα­τα­σκευή του Αλε­κτο­ρι­κού Ενι­σχυ­τή (κα­τά βά­ση ένας θά­λα­μος-παύ­λα-πολ­λα­πλα­σια­στής ισχύ­ος του δια­θέ­σι­μου δυ­να­μι­κού).
Μό­νο να προ­λά­βου­με προ­τού μας ψο­φή­σει ο κό­κο­ρας.

Όμως, αν ο Ου­κρα­νός μά­γος Ωμέ­γα Infensus εί­ναι μια φο­ρά μι­σάν­θρω­πος in abstracto (ένα­ντι κό­σμου και αν­θρώ­πι­νου εί­δους εν γέ­νει), τό­τε εί­ναι πο­λύ πε­ρισ­σό­τε­ρες in concreto:
Από κε­κτη­μέ­νη φό­ρα για κο­σμο­κρά­το­ρας και γε­νι­κό σκύ­λια­σμα επει­δή δεν πή­γαι­νε πο­λύ κα­λά ο πό­λε­μος, ο Ρώ­σος Τύ­ραν­νος Φα­λα­κρο­ξάν­θορ­χις επι­θυ­μού­σε όσο τί­πο­τα να προη­γη­θεί των δυ­τι­κών και να εί­ναι αυ­τός που θα κα­τα­φέ­ρει να σώ­σει, για λο­γα­ρια­σμό της χώ­ρας του, τον τε­λευ­ταίο κό­κο­ρα από τον Ου­κρα­νό μά­γο Ωμέ­γα Infensus και τους πο­λυά­ριθ­μους, πει­θή­νιους ακο­λού­θους του.
Έχο­ντας βα­ρε­θεί άλ­λω­στε τα πυ­ρη­νι­κά, εί­χε προ­σχε­διά­σει βέλ­τι­στους τρό­πους αξιο­ποί­η­σης ενός τέ­τοιου, υψη­λό­τα­της δυ­να­μι­κής (λό­γω μο­να­δι­κό­τη­τας) νέ­ου ορ­γά­νου εκ­βια­σμού της αν­θρω­πό­τη­τας, αν τυ­χόν έπε­φτε στα χέ­ρια του.
Ωστό­σο, κα­θώς προ­εί­πα­με, απέ­τυ­χε και οι δυ­τι­κοί τον πρό­λα­βαν.
Σε ζω­ντα­νή σύν­δε­ση, μο­νά­χος του εντός κα­τάλ­λη­λα φω­τι­σμέ­νης αί­θου­σας τε­λε­τών του Κρεμ­λί­νου, ο Ρώ­σος Τύ­ραν­νος και φο­νιάς αθώ­ων Φα­λα­κρο­ξάν­θορ­χις —ηθι­κώς ήδη ένα πτώ­μα— έπαι­ξε ενώ­πιον των αυ­λι­κών, της χώ­ρας του και του κό­σμου, την προ­α­ναγ­γελ­θεί­σα πρώ­τη και τε­λευ­ταία εκτέ­λε­ση της ολό­δι­κής του Συμ­φω­νί­ας για με­τρο­νό­μο και σκιώ­δη κό­κο­ρα, προ­τού και η σαρξ του φα­γω­θεί μα­νιω­δώς από τα ίδια του τα χέ­ρια.

* Εχθρι­κός (λα­τι­νι­κά)
** Πρ­βλ. https://​www.​nytimes.​com/​2022/​02/​24/​world/​europe/​eastern-​ukraine-​scenes-​russia.​html