Δύο ποιήματα

Είμαι η Αφροδίτη του Χόλε Φελς

Είμαι η Αφροδίτη του Χόλε Φελς η αρχέγονη μήτρα
Είμαι το άχρονο σύμπαν το χάος και η ρωγμή του
Είμαι η άμωμος η αμαρτωλή η νύχτα της αυγής η μητέρα
Είμαι η γη κι ο ουρανός το αδιαίρετο Όλο
Είμαι η επινόηση του έρωτα το όνειρο της Σελήνης
Είμαι το θηκάρι του ιερού φαλλού το μόριο της νεφέλης
Είμαι η στιγμή του εφήμερου χαραγμένη στο αιώνιο τώρα
Είμαι ο λόγος του άλογου το άλογο του λόγου
Είμαι η κιβωτός του Νώε η ζώνη της Ιππολύτης
Είμαι η τελετουργία της μνήμης των σπηλαίων τοιχογραφία
Είμαι ο δίσκος της Φαιστού η ηλιόπετρα των Αζτέκων
Είμαι το προσωπείο της Mέδουσας το αίνιγμα της Σφίγγας
Είμαι η διώρυγα του Σουέζ η γέφυρα και το ρήγμα
Είμαι η άρπα της Σαπφούς η ματωμένη χλαμύδα της Υπατίας
Είμαι το μήλο του Νεύτωνα η υδρόγειος σφαίρα του Γαλιλέι
Είμαι το συλλογικό ασυνείδητο οι ελεύθεροι συνειρμοί του Φρόυντ
Είμαι η κουρασμένη Καρυάτιδα με το εποικοδόμημα στο κεφάλι
Είμαι το φοβισμένο αμφίβιο μεταμορφωμένο σε χρυσαλλίδα
Είμαι το θηλυκό τίποτα καρφιτσωμένο στην κόμη της Βερενίκης
Είμαι η φάλαινα που αιμορραγεί πεθαμένα κοράλλια
Είμαι το μοιρολόι της θάλασσας ο παφλασμός των κυμάτων
Είμαι το έσχατο μυστήριο το ανερμήνευτο θαύμα
Είμαι η ανθός του εσύ του εμείς η ρίζα
Είμαι εγώ η Άνθρωπος

Είμαι ο ιερός φαλλός του Σέλκλινγκεν

Είμαι ο ιερός φαλλός του Σέλκλινγκεν η σφραγίδα της διαθήκης
Είμαι ο ΧΥ η αρχετυπική ετερότητα
Είμαι η οργόνη* στο φαντασιακό του Βίλχελμ Ράιχ
Είμαι το σπέρμα η εκσπερμάτιση στο στόμα της νύχτας
Είμαι ο ζευγολάτης το αλέτρι και το προζύμι της μήτρας
Είμαι ο έκπτωτος Αδάμ ο άσωτος του Αβραάμ η θυσία
Είμαι η καλοσύνη του κακού ο Κάιν μπρος στον καθρέφτη
Είμαι ο Λάμεχ το αρχαίο ποίημα το έγκλημα και ο νόμος
Είμαι η φλόγα και η φωτιά ο υπεράνθρωπος του Νίτσε
Είμαι το βουλιμικό βρέφος ο δεσμώτης και ο δυνάστης
Είμαι ο ερωτύλος o ευνουχισμένος τράγος του Διονύσου
Είμαι το άλυτο Οιδιπόδειο ο πατροκτόνος νυμφίος της μάνας
Είμαι ο κυνηγός ο εκδορέας προστατευμένης πανίδας
Είμαι ο άπληστος πλανητάρχης ο εμμονικός κρετίνος
Είμαι ο Νάρκισσος ο ηδονοβλεψίας ο δονητής της Εύας
Είμαι η αμφιθυμία του έφηβου ο Πυρρίχιος πριν απ' την μάχη
Είμαι ο δρομέας πριν την βροχή το καμένο δάσος
Είμαι ο βλαστός του ανθού που δεν θα μπορέσω να γίνω
Είμαι το δάκρυ του ουρανού στο μάγουλο της Εκάβης
Είμαι ο ναυτίλος κι ο ναυαγός το ναυάγιο και το κύμα
Είμαι η ορμή και το όριο το «Όνομα-του-πατέρα»**
Είμαι ο Ήφαιστος ο Σίσυφος ο Όμηρος και ο Κανένας
Είμαι ο Ούτις με τα άπειρα πρόσωπα σε καθήλωση
Είμαι εγώ ο Άλλος η επινόηση του νέου Ανθρώπου

*«οργόνη»: όπως το κβαντικό κενό, από το οποίο δημιουργούνται δευτερογενώς η ύλη, η ζωή και οι φυσική νόμοι [17], [17] Ράιχ, Η Κοσμική Υπέρθεση, 1988, σσ. 29-48.
**["Όνομα-του- Πατέρα", η εσωτερίκευση στο υποκείμενο ως "Ιδεώδες του Εγώ"] https://ideopigi.blogspot.com/...