ΚΑ­ΤΕ­ΡΙ­ΝΑ ΑΓ­ΓΕ­ΛΑ­ΚΗ-ΡΟΥΚ
(1939-2020)

Επι­μέ­λεια αφιε­ρώ­μα­τος: Γιώρ­γος Βέ­ης

© «Το μα­γι­κό των αν­θρώ­πων»


Κα­τε­ρί­να Αγ­γε­λά­κη-Ρουκ / «Ο λό­γος τής γρα­φής»
(Ευ­γε­νι­κή πα­ρα­χώ­ρη­ση του Μι­χά­λη Ανα­στα­σί­ου)

https://​vimeo.​com/​387​2327​05


Η Κα­τε­ρί­να Αγ­γε­λά­κη-Ρουκ γεν­νή­θη­κε στην Αθή­να το 1939. Οι σπου­δές της στο γλωσ­σι­κό πε­δίο πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν στην Αθή­να, στη Νό­τια Γαλ­λία και Ελ­βε­τία. Υπήρ­ξε δι­πλω­μα­τού­χος της Σχο­λής Με­τα­φρα­στών και Διερ­μη­νέ­ων (αγ­γλι­κά, γαλ­λι­κά, ρω­σι­κά). Πρώ­τη φο­ρά δη­μο­σιεύ­ει στην πε­ριο­δι­κή έκ­δο­ση Και­νούρ­για Επο­χή το 1956, με πα­ρό­τρυν­ση του πνευ­μα­τι­κού της πα­τέ­ρα Νί­κου Κα­ζαν­τζά­κη. Εκ­δί­δει σει­ρά ποι­η­τι­κών συλ­λο­γών της και δεν παύ­ει να συμ­με­τέ­χει στην διάρ­θρω­ση της ύλης πολ­λών πε­ριο­δι­κών κι εφη­με­ρί­δων, ελ­λη­νι­κών και αλ­λο­δα­πών, δη­μο­σιεύ­ο­ντας τα­κτι­κά άρ­θρα και δο­κί­μια για την ελ­λη­νι­κή ποί­η­ση. Εί­χε με­τα­φρά­σει, με­τα­ξύ άλ­λων, Πού­σκιν, Μα­για­κόφ­σκι, Σαίξ­πηρ. Εί­χε δώ­σει δια­λέ­ξεις και έχει δια­βά­σει ποι­ή­μα­τά της σε πα­νε­πι­στή­μια των ΗΠΑ και Κα­να­δά (Harvard, Cornell, Dartmouth, N.Y. State, Princeton, Columbia κ.ά.). Ιδιαί­τε­ρα την απα­σχο­λού­σε το ζή­τη­μα τη με­τά­φρα­σης της ποί­η­σης. Εξ ου και τα ποι­κί­λα συ­να­φή δη­μο­σιεύ­μα­τά της. Αντι­στοί­χως, έρ­γα της έχουν με­τα­φρα­στεί και αν­θο­λο­γη­θεί σε πλεί­στες γλώσ­σες. Το 1962 τι­μή­θη­κε με το Α΄ Βρα­βείο Ποί­η­σης της πό­λης της Γε­νεύ­ης (Prix Hensch). Το 1985 τι­μή­θη­κε με το Β΄ Κρα­τι­κό Βρα­βείο Ποί­η­σης. Το 2000 τι­μή­θη­κε με το βρα­βείο Κώ­στα και Ελέ­νης Ου­ρά­νη (Ακα­δη­μία Αθη­νών) και το 2015 με το Με­γά­λο Κρα­τι­κό Βρα­βείο Λο­γο­τε­χνί­ας 2014. Πέ­θα­νε τον Ια­νουά­ριο του 2020.
Για το αφιέ­ρω­μα του Χάρ­τη, προ­σκλή­θη­καν πολ­λοί/ές νέ­οι/ες συγ­γρα­φείς, φι­λό­λο­γοι κ.ά.  Σχε­δόν όλοι αντα­πο­κρί­θη­καν. Πι­στο­ποιεί­ται έτσι και στην πρά­ξη η διαρ­κής όσο και γό­νι­μη απή­χη­ση που έχει το έρ­γο της ποι­ή­τριας. Οι δια­φο­ρε­τι­κές γω­νί­ες θέ­α­σης της ποί­η­σής της τεκ­μη­ριώ­νει, εκτός των άλ­λων, το πο­λυ­ποί­κι­λο και πο­λυ­διά­στα­το στοι­χείο του ρή­μα­τός της.
Η αρ­χι­κή ιδέα να κα­τα­νε­μη­θεί ο με­γά­λος αριθ­μός των κει­μέ­νων σε ενό­τη­τες (π.χ, Προ­σω­πι­κές μαρ­τυ­ρί­ες, Ποι­ή­μα­τα και πε­ζά εμπνευ­σμέ­να από το έρ­γο της, Ει­δι­κές θε­μα­τι­κές : Πη­νε­λό­πη, Σώ­μα, Ζώα, Άγ­γε­λοι κλπ.) τε­λι­κά ξε­πε­ρά­στη­κε και πα­ρέ­μει­νε η αλ­φα­βη­τι­κή σει­ρά που εδώ προ­κα­λεί θε­μα­τι­κές ανα­τρο­πές και ποι­κι­λί­ες. 

Ο Χάρ­της ευ­χα­ρι­στεί τον Μι­χά­λη Ανα­στα­σί­ου και τους συ­ντε­λε­στές της εκ­πο­μπής «Ο λό­γος της γρα­φής», τον Γιώρ­γο Σγου­ρά­κη και τους συ­ντε­λε­στές της εκ­πο­μπής «Μο­νό­γραμ­μα» (ΕΡ­Τ2), την Φω­τει­νή Τσα­λί­κο­γλου και τους συ­ντε­λε­στές της εκ­πο­μπής «Το μα­γι­κό των αν­θρώ­πων» (ΕΡ­Τ1), τον Γιώρ­γο Ζε­βε­λά­κη και τον Γιάν­νη Στε­φα­νά­κι για την πα­ρα­χώ­ρη­ση φω­το­γρα­φι­κού και οπτι­κο­α­κου­στι­κού υλι­κού.