Επιστολές ή «Περί άλλα...»

Στη στήλη αυτή δημοσιεύονται ενδιαφέρουσες επιστολές γνωστών καλλιτεχνών (συγγραφέων, μουσικών, ζωγράφων,...) απευθυνόμενες σε φίλους, συναδέλφους, οικείους ή απλώς γνωστούς, στις οποίες αναφέρονται σε θέματα που ουδεμία σχέση έχουν με το καλλιτεχνικό τους έργο ούτε, ει δυνατόν, με τις τέχνες γενικότερα. Μπορεί να πρόκειται για θέματα προσωπικά ή επικαιρότητας, να αφορούν τραγικά συμβάντα ή να σατιρίζουν καταστάσεις και ανθρώπους. Το πιο σημαντικό κριτήριο για την επιλογή τους θα είναι το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν, φυσικά, αλλά και το κατά πόσο, μέσα από αυτές, διαφαίνονται πλευρές της προσωπικότητας των επιστολογράφων ή των αποδεκτών, που απέχουν ή και επιβεβαιώνουν τη συμβατική εικόνα που έχουμε διαμορφώσει στο νου μας για τους καλλιτέχνες αυτούς σαν άτομα.
Ως εκ τούτου, η επιλογή των επιστολών θα είναι καθαρά υποκειμενική.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ
W. C. FIELDS
ΣΤΗΝ
ΚΑΡΛÓΤΑ ΜÓΝΤΙ^[1]

Bel-Air, Καλιφόρνια
12 Σεπτεμβρίου 1939

Αγαπητή Κατρίνκα

Πρέπει εσύ να αποφασίσεις. Εάν είσαι σίγουρη ότι ο άντρας που πρόκειται να παντρευτείς μπορεί να σε φροντίζει στα γεράματά σου και εάν αυτό είναι ό,τι περισσότερο επιθυμείς, τότε πρέπει να προχωρήσεις. Έχω σκεφτεί πολύ γύρω από το πώς μπορεί κανείς να προστατέψει τον εαυτό του από τη φτώχεια στα γεράματα, αλλά δεν έχω καταφέρει να βρω λύση. Κάθε φορά που μου μπαίνει η ιδέα και την αναλύω διεξοδικά, πάντα βρίσκω ότι πολλά πράγματα μπορεί να συμβούν: Οι τράπεζες χρεωκοπούν· οι ασφαλιστικές εταιρείες χαλάνε· το χρήμα έχει τάση για υποτίμηση· οι μετοχές και τα ομόλογα γίνονται παλιόχαρτα· η αξία των ακινήτων πέφτει τόσο που αφήνεις το κράτος να τα πουλήσει για να πληρωθεί ένα πρόστιμο· τίποτα δεν είναι σίγουρο εκτός απ’ τον θάνατο.
Ο κύριος που σκοπεύεις να παντρευτείς είναι οικονομικά φερέγγυος; Μπορεί να σε φροντίζει όταν θα είναι γέρος σαν εμένα; Πόσο καιρό τού κρατάς συντροφιά, ή μήπως σε ζήτησε σε γάμο χτες το βράδυ όταν συναντηθήκατε για πρώτη φορά στο ασανσέρ; Γιατί δεν μου μίλησες γι' αυτόν νωρίτερα; Θα μπορούσα ίσως να σου δώσω κάποια συμβουλή. Είναι τόσο ξαφνικό όλο αυτό.
Μήπως ο περί ού ο λόγος κύριος τυχαίνει να είναι ο ίδιος με αυτόν που είναι ό,τι ομορφότερο έχει δει κανείς ποτέ στη ζωή του, που έχει μια ωραία γυναίκα και, πόσα ήταν, δύο παιδιά και τότε τον είχες γράψει στα παλιά σου τα παπούτσια; Θυμάμαι να μου μιλάς γι αυτόν όταν ήσουν εδώ. Ελπίζω ότι αυτός, ή όποιος κι αν είναι, θα εκτιμήσει την καλοσύνη σου και αυτή την τόση αγάπη που κληρονόμησες από την Μητέρα σου.
Ό,τι κι αν αποφασίσεις να κάνεις, σε έχω περιλάβει στη διαθήκη μου για 25.000$ περίπου, ένα αυτοκίνητο και ένα μέρος από τα υπάρχοντά μου, περιλαμβανομένων και των γραπτών μου. Αν ξοδεύεις περί τα 25$ την εβδομάδα, θα σου φτάσει για είκοσι πέντε χρόνια. Τώρα που ξέρω τις προθέσεις σου, θα το κάνω σε εβδομαδιαίες πληρωμές των 25 ή 30$ ώστε να μη μπορεί κανένας Ρ.Ι.^[2] ή απατεώνας να σου τρώει παραπάνω από αυτό το ποσό κάθε φορά. Θα έχεις εξασφαλισμένα για πάντα τα ντόνατς και τον καφέ σου, παντρεμένη ή ανύπαντρη, με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι οι τράπεζες θα επιβιώσουν. Φυσικά οι διαθήκες, όπως γνωρίζεις, μπορούν να αλλαχτούν, πράγμα που θα συμβεί αν κάνεις κάτι που θα με ενοχλήσει σφόδρα.
Η δήλωσή σου για όσα πληροφορήθηκες ότι είπα στου Chasen’s^[3] είναι τόσο γελοία που δεν αξίζει καν μια σοβαρή διάψευση.
Η Σούζυ με πληροφόρησε πως σου έγραψε ότι τα παιδιά είναι ασφαλή· συνεπώς, δεν το ανέφερα εγώ στο προηγούμενο γράμμα μου.
Κάνε κουράγιο τώρα γιατί όλοι έχουμε τις στενοχώριες μας. Εγώ, για παράδειγμα. Τη στιγμή αυτή ο Θείος Σαμ από την Ουάσιγκτον μου κάνει μήνυση ζητώντας 56.500$ για φόρους προηγουμένων ετών˙ η υπόθεση Citron^[4] δικάζεται αύριο και οι Λόιντ Ράιτ και Μίλιγκαν^[5] κανόνισαν να δικαστώ ερήμην. Δεν μπορώ ούτε να τους πω ούτε να τους πάρω λέξη. Έχω ένα μάλλον άλυτο πρόβλημα με την Universal. Ο φίλος μου ο κ. Cowan μου την έφερε με οχτώ διαφορετικούς τρόπους. Κάποιος κ. Barry μου κάνει μήνυση γιατί έκλεψα το σενάριό του στην τελευταία μου ταινία. Ένας άλλος Εσκιμώος κύριος ονόματι Harry Yadkoe μου κάνει κι αυτός μήνυση, λέγοντας ότι έκλεψα από εκείνον την ιστορία. Μόλις τηλεφώνησε η κ. Wilson και με πληροφόρησε ότι ο Δρ. Shaw, ιδιοκτήτης αυτού του σπιτιού στο λόφο όπου ένιωσα τόσο άνετα, επέστρεψε από τη Νότια Αμερική και θέλει το σπίτι όσο πιο γρήγορα μπορώ να του το αδειάσω. Εκτός απ’ αυτά, όλα είναι πολύ ήσυχα και σε απόλυτη τάξη.

Να είσαι καλά και προσπάθησε να συγκρατείς τα νεύρα σου και δέξου τα πραγματικά ειλικρινή συγχαρητήριά μου. Ελπίζω να βρείς ησυχία, ηρεμία και αγάπη στο νέο σου εγχείρημα. Με τις καλύτερες ευχές και την εκτίμησή μου για την καλοσύνη σου.
Πάντα

^{(Υπογραφή: “The Continental One”)}

The Continental Man

Ο W.C. Fields (πραγματικό όνομα William Claude Dukenfield (1880-1946) όταν έγραψε την επιστολή αυτή ήταν ένας διάσημος κωμικός ηθοποιός, είχε γυρίσει 37 ταινίες (μεγάλου και μικρού μήκους, βωβές και ομιλούσες), είχε παντρευτεί την ηθοποιό Χάριετ Χιουζ με την οποία είχε αποκτήσει ένα γιό και ήταν ήδη σε διάσταση, χωρίς ποτέ να πάρει διαζύγιο. Μετά το 1936 όμως, τα προβλήματα υγείας και αλκοολισμού είχαν γίνει και προβλήματα στην καριέρα του. Παρ’όλα αυτά, το 1940 κατάφερε να τα βρει με την εταιρεία Universalκαι να γυρίσει άλλες επτά ταινίες, μεταξύ των οποίων οι πιο γνωστές είναι «My Little Chickadee», με συμπρωταγωνίστρια την Μαίη Ουέστ και «Never Give a Sucker an Even Break», μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές κωμωδίες «σουρεαλιστικού» χιούμορ, γυρισμένη πάνω σε δικό του σενάριο, η οποία σήμερα θεωρείται κλασική.