Αφορμές (για να σε ξαναδώ)

Δεν σε έχω βγά­λει ακό­μα από τη ζωή μου για­τί δεν μου έχεις επι­στρέ­ψει το βι­βλίο που σου δά­νει­σα και εί­ναι το αγα­πη­μέ­νο μου και το θέ­λω πί­σω. Και ίσως να σου το δά­νει­σα για αυ­τόν ακρι­βώς τον λό­γο, επει­δή εί­ναι το αγα­πη­μέ­νο μου και ίσως να εί­σαι κι εσύ ο αγα­πη­μέ­νος μου και ίσως αυ­τός να ήταν ένας τρό­πος να σου το πω χω­ρίς να χρη­σι­μο­ποιώ λό­για. Και το ξέ­ρω πως η επι­κοι­νω­νία εί­ναι πο­λύ ση­μα­ντι­κή και θα ήταν σί­γου­ρα ει­ρω­νι­κό αν δεν το ήξε­ρα και άλ­λω­στε πώς να ξέ­ρεις τι θέ­λω να πω αν δεν σου το πω με λό­για, όμως και η σιω­πή εί­ναι μια κα­τά­θε­ση. Και σί­γου­ρα θα μπο­ρού­σα να πάω σε ένα οποιο­δή­πο­τε βι­βλιο­πω­λείο και να το αγο­ρά­σω και πά­λι, δέ­κα ευ­ρώ δεν εί­ναι πολ­λά χρή­μα­τα και σί­γου­ρα εί­ναι ένα μι­κρό πο­σό να πλη­ρώ­σω για να βγω από μια τό­σο δύ­σκο­λη θέ­ση. Θα μπο­ρού­σα ακό­μα και να το πα­ραγ­γεί­λω από το ίντερ­νετ και να σου χα­ρί­σω το δι­κό μου τε­λι­κά και έτσι να έχεις κά­τι για να με θυ­μά­σαι. Και ίσως μια μέ­ρα να το προ­σέ­ξεις στο κο­μο­δί­νο σου και να με θυ­μη­θείς πράγ­μα­τι και ίσως να έχεις απο­γοη­τευ­τεί από όλα όσα υπάρ­χουν εκεί έξω και ίσως αλ­λά­ξεις γνώ­μη. Ίσως και όχι. Και αν όχι μάλ­λον δεν πει­ρά­ζει.
Ίσως και να μη θέ­λω να σου αφή­σω δώ­ρο κά­τι δι­κό μου. Ίσως και να πή­ρες ήδη αρ­κε­τά. Και ίσως στην τε­λι­κή όλα τα χο­ντρά βι­βλία που έχου­με δια­βά­σει και στο­λί­ζουν τη βι­βλιο­θή­κη μας να μη ση­μαί­νουν και τί­πο­τα στο τέ­λος.
Ίσως όμως και να ήταν κα­λύ­τε­ρα να βρε­θού­με μια τε­λευ­ταία φο­ρά. Όχι για τί­πο­τα άλ­λο, αλ­λά για να μου επι­στρέ­ψεις και εκεί­νο το βι­βλίο που σου εί­χα δα­νεί­σει. Χω­ρίς αυ­τή τη φο­ρά να παί­ζω μέ­σα στο κε­φά­λι μου και κα­τη­γο­ρού­με­νος και θύ­μα και δι­κη­γό­ρος και δι­κα­στής και ένορ­κος και μάρ­τυ­ρας. Και ίσως θα πού­με και κά­ποιο αστείο και θα γε­λά­σου­με και μπο­ρεί τό­τε να σκε­φτείς ότι δεν γε­λάς τό­σο συ­χνά πλέ­ον με άλ­λους. Και δεν ξέ­ρω αν γε­λάς με εμέ­να ή μα­ζί με εμέ­να, αλ­λά όπως και να χει χαί­ρο­μαι να ακούω το γέ­λιο σου.
Και τώ­ρα που έρ­χε­ται το κα­λο­καί­ρι ίσως και απλά να θέ­λω και λί­γο κρα­σί. Και λί­γο θά­λασ­σα. Και το αγό­ρι μου. Και σί­γου­ρα το αγα­πη­μέ­νο μου βι­βλίο στην πα­ρα­λία.