Ουρές: Μηνύματα μειοψηφιών

Ο γοβιός ή κοκοβιός είναι ίσως το πιο παρεξηγημένο ψάρι σε όλον τον πλανήτη: Όλοι ή σχεδόν όλοι, ακόμη και οι ιχθυολόγοι, τον περιγράφουν σαν ελαφρόμυαλο, χαζό και τεμπέλη. Τους ξεγελά, ίσως, η εμφάνισή του, πράγμα λογικό, γιατί τα μεγάλα θηλαστικά, ειδικότερα δε, οι άνθρωποι, συνηθίζουν να κρίνουν μόνο από την εμφάνιση. Τους ξεγελά η ακινησία του την ημέρα και το μεγάλο σε σχέση με το σώμα του κεφάλι, επίσης, τα δυο δυσανάλογα μεγάλα μάτια του, τόσο κοντά το ένα με το άλλο και με καραμπινάτο εξόφθαλμο από πάνω, αποτέλεσμα της συνεχούς και αδιάλειπτης παρατήρησης.
Οι καλές μαγείρισσες πάντως, έχουν τον γοβιό σε μεγάλη εκτίμηση, γιατί ξέρουν πόσο νόστιμη είναι η σάρκα του, ειδικά την περίοδο της αναπαραγωγής που είναι και αυγωμένος, αλλά κι αυτές, εστιάζουν τη συμπάθειά τους αποκλειστικά στη νοστιμιά του, αγνοώντας τη σκληρή πρακτική των ψαράδων, που φτιάχνουν συνήθως, μια άκαρδη αρμαθιά με δέκα-δεκαπέντε γοβιούς να κρέμονται στο σκληρό σύρμα που περνά μέσα από τα μάτια τους.

Ο γοβιός, όμως, ήταν ο μόνος που αντιλήφθηκε, πρώτος από όλους, τους κινδύνους που απειλούν τις θάλασσες, πριν και από τον άνθρωπο ακόμη, πριν γίνουν ορατές οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγης. Φόρεσε στολή πεζοναύτη (τα χρώματά του είναι σαν στρατιωτική στολή παραλλαγής), αρνήθηκε στον Πάουλ Κλέε να τον ζωγραφίσει παρέα με τα χαζοχαρούμενα ενυδρειόψαρα και ασκήθηκε να ζει έξω από το νερό πάνω από πέντε ώρες, να παρατηρεί συνεχώς τα πάντα με τα εξόφθαλμα μάτια του, ενώ στο μεγάλο του κεφάλι κατάφερε να επεξεργάζεται δεκάδες πληροφορίες και να σχεδιάζει επιχειρήσεις άμυνας και επίθεσης καλύτερα κι από τον στρατάρχη Ζούκοφ. Ακοίμητος φρουρός ο γοβιός, σαν ορκισμένος αντάρτης επαγρυπνεί και είναι έτοιμος να αγωνιστεί ή να σημάνει τακτική υποχώρηση στο πέτρινο όρυγμα. Υπομονετικός και ονειροπόλος, παλεύει για την ενότητα της υδρόβιας ζωής εδώ και αιώνες, από τότε που Δελφῖνες καὶ φάλαιναι πρὸς ἀλλήλους ἐμάχοντο, σύμφωνα με τον Αίσωπο και περιμένει πότε θα προκύψουν οι κατάλληλες συνθήκες για την μεγάλη ανατροπή, για την ηρωική θαλάσσια επανάσταση ενάντια στην υποβάθμιση του υδάτινου περιβάλλοντος κι ας ξέρει ότι η οικογένεια που ανήκει είναι μια μικρή μειοψηφία στους ωκεανούς και ο ίδιος, πολλές φορές, γίνεται γραφικός, γυρνώντας μόνιμα με τη στρατιωτική στολή.

Δεν είναι τυχαίο που οι αμόρφωτοι άνθρωποι, που πολλές φορές τους κόβει πολύ περισσότερο από τους μορφωμένους, το παρατσούκλι «γοβιός» το έδωσαν στον ήρωα του ‘21 Αγγελή Τζουτζά. Αγγελή Γοβιό τον είπαν, τον εμπιστεύτηκαν και πολέμησαν μαζί του για την ελευθερία της πατρίδας.

Είναι τόσο ευσυνείδητος και νιώθει τόσο βαθιά χρεωμένος ο γοβιός που δεν μπορεί, ψυχολογικά να πούμε, να ξεπεράσει την κατάσταση του συνεχούς συναγερμού, να πετάξει για λίγο τη στολή, να ξεχαστεί και να διασκεδάσει, να κάνει αταξίες, βρε αδερφέ, να ζήσει άλλες εμπειρίες, όπως κάνουν όλα τα άλλα ψαράκια και οι άνθρωποι. Ειδικά αυτοί οι τελευταίοι, ακόμη κι όταν βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία. Ο γοβιός, πάντως, μέχρι να γίνει Λεβιάθαν, όπως ονειρεύεται αλλά δεν το ομολογεί, θα ζει μέσα στην αγωνία.